Józef Bolesław Grabiński
 kapitan
| |
| Data i miejsce urodzenia |
6 listopada 1907 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1942 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1932–1942 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca kompanii |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Józef Bolesław Grabiński ps. „Pomian”, „Filip”, „Józef Święcicki” (ur. 6 listopada 1907 w Wieluniu, zm. 1942), hubalczyk, kapitan Wojska Polskiego[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Stanisława i Jadwigi z domu Parnowska[1]. Absolwent Gimnazjum Męskiego im. T. Kościuszki. Ukończył Szkołę Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej. W latach 1932–39 pełnił służbę w 27 pułku piechoty w Czestochowie. W 1939 służył w stopniu kapitana na stanowisku I adiutanta dowódcy pułku. W wojnie obronnej wraz z pułkiem walczył pod Częstochową[2] i w rejonie Janowa. Wyznaczony w Gałkach na stanowisko dowódcy kompanii piechoty. Od października pod ps. „Pomian” służył w OW WP Henryka Dobrzańskiego „Hubala”. Do oddziału hubalczyków dołączył prawdopodobnie w Górach Świętokrzyskich i bierze udział w walkach wraz z oddziałem do 13 marca 1940[2]. Na rozkaz Komendanta Okręgu Łódzkiego ZWZ, ppłka Leopolda Okulickiego przeszedł wraz z grupą oficerów i podoficerów do służby konspiracyjnej w Łodzi. Otrzymał nominację na komendanta miasta, a następnie w randze majora na szefa Inspektoratu Łódzkiego ZWZ-AK „Barka”. Używał pseudonimów „Filip” i „Józef Święcicki”.
Aresztowany przez gestapo w Łodzi 17 lipca 1942, poddany torturom popełnił samobójstwo[1]. Według innej wersji, został aresztowany podczas masowych aresztowań członków ruchu oporu przez gestapo. Podczas śledztwa Niemcy nie wyciągnęli od niego żadnego nazwiska współtowarzyszy. Zamordowany w więzieniu[3].
Za kampanię wrześniową odznaczony Krzyżem Walecznych oraz pośmiertnie Krzyżem Virtuti Militari za walkę w szeregach Armii Krajowej. Tablica pamiątkowa poświęcona mjr. Grabińskiemu wmurowana jest w fasadę kościoła pw. św. Józefa w Wieluniu. Jego imieniem nazwano jedną z wieluńskich ulic.
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Książek 2008 ↓, s. 106.
- ↑ a b Szymański 1986 ↓, s. 149.
- ↑ Szymański 1986 ↓, s. 150.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jan Książek: Wkład mieszkańców ziemi wieluńskiej w powstanie i rozwój 27 Pułku Piechoty w Częstochowie. Wieluń: Wieluńskie Towarzystwo Naukowe, 2008, s. 106.
- Tadeusz Olejnik, Leksykon…, s. 97
- S. Szymański, 27 pułk piechoty w kampanii wrześniowej..., s. 28–146.
- Ksyta Łukasz., Major Hubal – historia prawdziwa, Warszawa 2014.
- Marek Szymański: Oddział majora Hubala. Warszawa: Książka i Wiedza, 1986, s. 149-150. ISBN 83-05-11561-5.
- Biografia w serwisie Polska Podziemna [1] dostęp 15.12.2019