Iemochi Tokugawa

Iemochi Tokugawa
(徳川家茂)
Imię japońskie
Kanji	徳川家茂
Transkrypcja Hepburna	Tokugawa Iemochi
	; Mon rodu Tokugawa
	Siogun
Okres	od 1858; do 1866
Poprzednik	Iesada Tokugawa
Następca	Yoshinobu Tokugawa
	Dane biograficzne
Data urodzenia	17 lipca 1846
Data śmierci	29 sierpnia 1866

Iemochi Tokugawa (jap. 徳川家茂 Tokugawa Iemochi; ur. 17 lipca 1846, zm. 29 sierpnia 1866) – czternasty siogun z rodu Tokugawa. Rządził od 1858 do 1866.

Życiorys

Urodzony w Edo, Iemochi Tokugawa był najstarszym synem Nariyukiego Tokugawy, który z kolei był najmłodszym synem Ienariego Tokugawy. Jako dziecko nosił imię Kikuchiyo.

Po śmierci ojca w 1847 roku został uznany następcą Narikatsu Tokugawy, pochodzącego z bocznej linii Tokugawów. Tytularnym przywódcą rodziny został w 1850 roku, a w roku 1851 przyjął imię Yoshitomi.

W roku 1858 został kandydatem na władcę wojskowego (sioguna) Japonii po bezpotomnej śmierci poprzednika, Iesady Tokugawy. Yoshitomi, a raczej jego stronnicy na czele z Naosuke Ii, daimyō hanu Hikone, musiał stoczyć walkę z frakcjami popierającymi Yoshinobu Tokugawę, późniejszego piętnastego sioguna, oraz zwolennikami daimyō Tsuyamy, Naritamiego Matsudairy. Na niekorzyść chłopca działał fakt, że dwaj jego konkurenci zdążyli już osiągnąć pełnoletność. Mimo to głos zwolenników Yoshitomiego przeważył, a nowy siogun przyjął imię Iemochi.

W imieniu małoletniego sioguna rządził Naosuke Ii jako tairō^[1], główny minister sioguna. Jego rządy nie cieszyły się uznaniem i został zamordowany w 1860 roku. Był to tzw. incydent przy bramie Sakurada zamku Edo w Edo (obecnie Tokio). Pomimo tego, że na głowę rodziny Hitotsubashi, najważniejszej gałęzi rodu Tokugawa wybrano Yoshinobu Tokugawę, Iemochi zachował tytuł sioguna.

22 lipca 1863 roku siogun Iemochi na czele 3000 przybocznych odbył podróż do Kioto na wezwanie cesarza Kōmei. Był to pierwszy od 1633 roku przypadek, gdy siogun przybył do cesarskiej siedziby^[2]. W celu poprawy stosunków siogunatu z dworem w Kioto cesarz wydał za Iemochiego swoją siostrę, księżniczkę Chikako. Przedwczesna śmierć Iemochiego, 29 sierpnia 1866 roku na zamku w Osace przerwała dalsze plany cesarza związane z odzyskaniem władzy.

Iemochi Tokugawa nie cieszył się dobrym zdrowiem. Od dziecka cierpiał z powodu chronicznych napadów kaszlu. Śmierć w wieku zaledwie 20 lat na atak serca była wywołana prawdopodobnie niedoborem witaminy B1.

W kulturze

Iemochi Tokugawa jest jednym z bohaterów książki Jamesa Clavella „Gai-jin” jako Nobusada Toranaga.

Przypisy

↑ Shin-meikai-kokugo-jiten, Sanseido Tokyo, 1974
↑ Ponsonby-Fane, Richard. (1956). Kyoto: the Old Capital of Japan, 794-1869, s. 325

Bibliografia

Jolanta Tubielewicz, Historia Japonii, Zakład Narodowy im. Ossolińskich - Wydawnictwo, Wrocław 1984, ISBN 83-04-01486-6
Totman, Conrad. (1980). The Collapse of the Tokugawa Bakufu, 1862-1868. Honolulu: University of Hawai'i Press. ISBN 0-8248-0614-X; ISBN 978-0-8248-0614-9

[1] Shin-meikai-kokugo-jiten, Sanseido Tokyo, 1974

[2] Ponsonby-Fane, Richard. (1956). Kyoto: the Old Capital of Japan, 794-1869, s. 325

[1]

[2]