Hvalba (gmina)

Hvalba
Hvalbiar kommuna
	gmina
	; Hvalba w sierpniu 2010
Państwo	Dania
Terytorium zależne	Wyspy Owcze
Region	Suðuroy
Siedziba	Hvalba
Data powstania	1878
Burmistrz	Trúgvi Gudmundarson; (Fólkaflokkurin)
Powierzchnia	40,0 km²
Populacja (01.01.2014); • liczba ludności	; 721
• gęstość	18 os./km²
Numer kierunkowy	+298
Kod pocztowy	FO 850, FO 860
	Adres urzędu:Bíarvegur 2,; FO-850 Hvalba
	Położenie na mapie Wysp Owczych;
	61°36′07″N 6°56′58″W/61,601944 -6,949444
	Strona internetowa

Hvalba – gmina na Wyspach Owczych, archipelagu wysp wulkanicznych, stanowiących duńskie terytorium zależne na Oceanie Atlantyckim. Graniczy z jedynie z Tvøroyrar kommuna. Siedzibą jej władz jest Hvalba.

Gmina położona jest w północnej części wyspy Suðuroy, jednak w jej skład wchodzi także niezamieszkana wyspa Lítla Dímun. Hvalbiar kommuna zajmuje 40,0 km²^[1].

Liczba mieszkańców gminy 1 stycznia 2014 roku wynosiła 721 osób^[1].

Historia

Tereny gminy od roku 1872 wchodziły w skład Suðuroyar Prestagjalds kommuna^[3]. Wydzieliła się z niej sześć lat później, jako pierwsza spośród wszystkich gmin na Suðuroy^[3].

Populacja

Piramida wiekowa mężczyzn w gminie Hvalba (2014)
Przedział wiekowy		procent
80+		4,58
71-80		8,40
61-70		11,96
51-60		11,20
41-50		15,27
31-40		6,36
21-30		18,32
11-20		11,45
0-10		12,47
Źródło:^[2]

Piramida wiekowa kobiet w gminie Hvalba (2014)
Przedział wiekowy		procent
80+		5,79
71-80		8,54
61-70		11,59
51-60		14,02
41-50		13,11
31-40		12,20
21-30		8,84
11-20		12,20
0-10		13,72
Źródło:^[2]

Liczba ludności gminy wynosi 721 osób^[2]. Współczynnik feminizacji wynosi tam ponad 83 (na 328 kobiet przypada 393 mężczyzn)^[2]. Społeczeństwo wykazuje oznaki starzenia się. Osoby w wieku powyżej 60 lat stanowią prawie 25% ludności, podobnie, jak ludzie poniżej dwudziestego roku życia^[2]. Największą grupę (patrząc w przedziałach co 10 lat) stanowią osoby w wieku 21-30 lat (14,01% społeczeństwa)^[2].

Ogólnodostępne dane dotyczące liczby ludności gminy Hvalba zaczynają się od roku 1960^[3]. Liczba ludności wynosiła wówczas 829 i malała, by w 1966 roku osiągnąć poziom 751 osób^[3]. Od tamtej pory wzrastała jednak sukcesywnie do roku 1990, gdy na terenie Hvalbiar kommuna żyło 836 ludzi^[2]. Liczba ta zaczęła jednak drastycznie spadać po kryzysie gospodarczy, jakiego doznały Wyspy Owcze w latach 90.^[4], by już w 2000 roku osiągnąć poziom 776 ludzi i stale malejąc^[2].

Liczba ludności gminy Hvalba od roku 1960
Źródło: ^[2]^[3]

Polityka

Burmistrzem Hvalba kommuna jest startujący z list Partii Ludowej Trúgvi Gudmundarson^[5]. Ostatnie wybory do siedmioosobowej rady gminy odbyły się w 2012 roku^[6]. Ich wyniki przedstawiały się następująco^[6]:

Lista	Nazwa partii	Głosy	Procent	Mandaty
A	Partia Ludowa (Fólkaflokkurin)	247	53,93	4	-1
B	Partia Unii (Sambandsflokkurin)	211	46,07	3	+1
	Suma	458	100	7	0

Lista A			Lista B
Fólkaflokkurin			Sambandsflokkurin
Nr	Kandydat	Głosy	Nr	Kandydat	Głosy
1.	Trúgvi Gudmundarson	58	1.	Trygvi Midjord	29
2.	Sunrid Olsen	9	2.	Signar Olsen	16
3.	Rúni Thomsen	40	3.	Oddur Holm	2
4.	Niels Pauli Hammer	14	4.	Niclas Sigurheim	6
5.	Niels Olaf Eyvindsson	21	5.	Martin í Nesi	31
6.	Niels Jacob Thomsen	29	6.	Magni Bertholdsen	56
7.	Johan Eli Fríði Lyngvej Poulsen	40	7.	Kim Mortensen	9
8.	Janus Ellendersen	17	8.	Jan Poulsen	9
9.	Herdis Jensen	10	9.	Ingibjørg Vestergaard	6
10.	Hans Cesil Poulsen	8	10.	Eyðvør Thomsen	6
			11.	Eyðfinn Debes	41
	Lista	1		Lista	0

Frekwencja wyniosła 81,93% (na 559 uprawnionych do urn poszło 458 osób)^[6]. Nie oddano kart nieważnych ani niewypełnionych^[6].

Miejscowości wchodzące w skład gminy Hvalba

Miejscowość	Liczba mieszkańców (01.01.2014)^[2]	Krótki opis	Zdjęcie
Hvalba	636	W miejscowości od lat 70. XVIII wieku wydobywany jest węgiel, choć obecnie na znacznie mniejszą skalę niż w przeszłości, gdy miał on ogromne znaczenie przy wytwarzaniu energii na Wyspach Owczych^[7]. W XVII wieku miejscowość bywała często celem tureckich piratów, których jeden statek zatopiono, a wyrzucone na brzeg ciała pochowano w miejscu zwanym Turkagravir (Tureckie groby)^[8]. Znajduje się tam także kościół, którego budowę zakończono 27 października 1935 roku^[9].	Hvalba z widoczną plażą i boiskiem klubu Royn Hvalba.
Sandvík	85	Według Sagi o Farerczykach (Faereyingasaga) na plaży, od której nazwę wzięła miejscowość zginąć miał w 1005 roku Sigmundur Brestisson, wiking, który wprowadził chrześcijaństwo na Wyspach Owczych^[10]. W 1349 roku wszyscy mieszkańcy zostali zabici przez plagę czarnej śmierci, a teren ten ponownie zamieszkano dopiero w roku 1816^[11]. Kościół w miejscowości zbudowano we Froðba w roku 1840^[12]. Przeniesiono go następnie do Tvøroyri, by ostatecznie w roku 1908 trafił do Sandvík^[12].	Sandvík, widoczny także kamień pamiątkowy ku czci Sigmundura Brestissona.

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Kommunustøddir. Umhvørvisstovan. [dostęp 2016-06-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-04)]. (far.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k Population by gender, age and village/city, 1. January. Hagstova, 2014-01-01. [dostęp 2015-02-02]. (ang. • far.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e 3.44 Hvalbiar kommuna. W: Frágreiðing um kommunur. T. I. Cz. II. Tórshavn: Landsstýrið, czerwiec 1998, s. 378-386. ISBN 99918-3-044-8. [dostęp 2015-02-02]. (far.).
↑ Współczesność. W: Marcin Jakubowski, Marek Loos: Wyspy Owcze - przewodnik turystyczny. Szczecin: PCIT TRAMP, 2003, s. 30 - 32. ISBN 83-913526-3-3. (pol.).
↑ Húsavíkar kommuna. Føroya Kommunufelag. [dostęp 2015-01-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-16)]. (far.).
↑ ^a ^b ^c ^d Kommunuval 2012 - Hvalbiar kommuna. Kringvarp Føroya, 2012. [dostęp 2015-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-26)]. (far.).
↑ Hvalba. FaroeIslands.dk. [dostęp 2015-02-02]. (ang. • duń. • wł.).
↑ Suðuroy. W: Marcin Jakubowski, Marek Loos: Wyspy Owcze - przewodnik turystyczny. Szczecin: PCIT TRAMP, 2003, s. 103. ISBN 83-913526-3-3. (pol.).
↑ J. P. Gregoriussen: Hvalba. Fólkakirkjan. [dostęp 2015-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-10)]. (far.).
↑ Suðuroy. W: Marcin Jakubowski, Marek Loos: Wyspy Owcze - przewodnik turystyczny. Szczecin: PCIT TRAMP, 2003, s. 104. ISBN 83-913526-3-3. (pol.).
↑ Sandvík. FaroeIslands.dk. [dostęp 2015-02-02]. (ang. • duń. • wł.).
↑ ^a ^b J. P. Gregoriussen: Sandvík. Fólkakirkjan. [dostęp 2015-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-10)]. (far.).

Zobacz też

[Powierzchnia-1] Kommunustøddir. Umhvørvisstovan. [dostęp 2016-06-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-04)]. (far.).

[Populacja-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k Population by gender, age and village/city, 1. January. Hagstova, 2014-01-01. [dostęp 2015-02-02]. (ang. • far.).

[Historia-3] 3.44 Hvalbiar kommuna. W: Frágreiðing um kommunur. T. I. Cz. II. Tórshavn: Landsstýrið, czerwiec 1998, s. 378-386. ISBN 99918-3-044-8. [dostęp 2015-02-02]. (far.).

[Jakubowski-4] Współczesność. W: Marcin Jakubowski, Marek Loos: Wyspy Owcze - przewodnik turystyczny. Szczecin: PCIT TRAMP, 2003, s. 30 - 32. ISBN 83-913526-3-3. (pol.).

[HvalbaKommuna-5] Húsavíkar kommuna. Føroya Kommunufelag. [dostęp 2015-01-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-16)]. (far.).

[Wyniki-6] Kommunuval 2012 - Hvalbiar kommuna. Kringvarp Føroya, 2012. [dostęp 2015-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-26)]. (far.).

[Hvalba-7] Hvalba. FaroeIslands.dk. [dostęp 2015-02-02]. (ang. • duń. • wł.).

[Jakubowski2-8] Suðuroy. W: Marcin Jakubowski, Marek Loos: Wyspy Owcze - przewodnik turystyczny. Szczecin: PCIT TRAMP, 2003, s. 103. ISBN 83-913526-3-3. (pol.).

[9] J. P. Gregoriussen: Hvalba. Fólkakirkjan. [dostęp 2015-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-10)]. (far.).

[Jakubowski3-10] Suðuroy. W: Marcin Jakubowski, Marek Loos: Wyspy Owcze - przewodnik turystyczny. Szczecin: PCIT TRAMP, 2003, s. 104. ISBN 83-913526-3-3. (pol.).

[Sandvík-11] Sandvík. FaroeIslands.dk. [dostęp 2015-02-02]. (ang. • duń. • wł.).

[Fólkakirkjan-12] J. P. Gregoriussen: Sandvík. Fólkakirkjan. [dostęp 2015-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-10)]. (far.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]