Hioforba butelkowa

Hioforba butelkowa
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	arekowce
Rodzina	arekowate
Rodzaj	hioforba
Gatunek	Hioforba butelkowa
	Nazwa systematyczna
	Hyophorbe lagenicaulis (L.H.Bailey) H.E.Moore; Principes 20: 119 1976.
Synonimy
	Mascarena lagenicaulis L.H.Bailey;
	Mascarena lagenicaulis L.H.Bailey;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; krytycznie zagrożony
	Multimedia w Wikimedia Commons

Hioforba butelkowa, maskarena flaszowa (Hyophorba lagenicaulis) – gatunek drzewa z rodziny arekowatych, pierwotnie występujący na Mauritiusie^[5]. Strefy mrozoodporności: 10-11^[6]. Odporna na suszę i zasolenie. Obecnie bardzo rzadka, wyniszczona przez kozy i króliki, wprowadzone na Mauritius w latach 20. XX wieku. Obecnie gatunek krytycznie zagrożony wyginięciem, na stanowiskach naturalnych zidentyfikowano zaledwie 8 dojrzałych osobników^[7]. W uprawie od pierwszej połowy XIX wieku.

Morfologia

Pokrój: Powoli rosnąca palma, osiągająca wysokość do 5 m^[5], w niektórych źródłach do 10 m^[6]. Kłodzina mocno nabrzmiała w dolnej lub środkowej części, górna część znacznie smuklejsza, dlatego całość przypomina butelkę z wydłużoną szyjką.
Liście: Pierzaste, woskowane, długości do 2 m, przewieszone. Jedynie najnowszy stojący. Korona zawiera zaledwie 4-8 liści.
Kwiaty: Małe, kremowożółtawe, zebrane w rozgałęzione kwiatostany pod częścią wierzchołkową kłodziny. Kwiaty męskie i żeńskie tworzą wspólny kwiatostan^[7].
Owoce: Podługowatookrągławe, o długości do 2 cm, pomarańczowe do czarnych, bardzo lubiane przez zwierzęta, stąd nazwa – w języku grecki "hiophorbe" oznacza karmę dla świń^[7]. Na owocach widoczne pozostałości okwiatu.

Zastosowanie

Uprawiana jako oryginalna, lecz bardzo kosztowna roślina ozdobna.

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-13] (ang.).
↑ Hyophorbe lagenicaulis. [w:] The Plant List [on-line]. [dostęp 2013-04-25].
↑ Hyophorbe lagenicaulis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ ^a ^b Jens G. Rohwer: Atlas roślin tropikalnych. Wyd. 1. Warszawa: Horyzont, 2002, s. 38. ISBN 83-7311-378-9.
↑ ^a ^b Kirsten Albrecht Llamas: Tropical Flowering Plants. A Guide to Identification and Cultivation. Portland: Timber Press, 2003, s. 106. ISBN 0-88192-585-3. (ang.).
↑ ^a ^b ^c Jolanta i Karol Węglarscy: Rośliny dalekiej Azji. Szkice etnobotaniczne. Poznań: Bogucki Wydawnictwo naukowe, 2006, s. 207. ISBN 83-60247-27-7.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-13] (ang.).

[tpl-3] Hyophorbe lagenicaulis. [w:] The Plant List [on-line]. [dostęp 2013-04-25].

[iucn-4] Hyophorbe lagenicaulis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[rohwer-5] Jens G. Rohwer: Atlas roślin tropikalnych. Wyd. 1. Warszawa: Horyzont, 2002, s. 38. ISBN 83-7311-378-9.

[llamas-6] Kirsten Albrecht Llamas: Tropical Flowering Plants. A Guide to Identification and Cultivation. Portland: Timber Press, 2003, s. 106. ISBN 0-88192-585-3. (ang.).

[weglarscy-7] Jolanta i Karol Węglarscy: Rośliny dalekiej Azji. Szkice etnobotaniczne. Poznań: Bogucki Wydawnictwo naukowe, 2006, s. 207. ISBN 83-60247-27-7.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]