[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Hicham El Guerrouj

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hicham El Guerrouj
هشام الكروج
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 września 1974
Barkan

Wzrost

176 cm[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Maroko
Igrzyska olimpijskie
złoto Ateny 2004 lekkoatletyka
bieg na 1500 m
złoto Ateny 2004 lekkoatletyka
bieg na 5000 m
srebro Sydney 2000 lekkoatletyka
bieg na 1500 m
Mistrzostwa świata
złoto Ateny 1997 bieg na 1500 m
złoto Sewilla 1999 bieg na 1500 m
złoto Edmonton 2001 bieg na 1500 m
złoto Paryż 2003 bieg na 1500 m
srebro Göteborg 1995 bieg na 1500 m
srebro Paryż 2003 bieg na 5000 m
Halowe mistrzostwa świata
złoto Barcelona 1995 bieg na 1500 m
złoto Paryż 1997 bieg na 1500 m
złoto Lizbona 2001 bieg na 3000 m
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Seul 1992 bieg na 5000 m

Hicham El Guerrouj (arab. هشام الكروج; ur. 14 września 1974 w Barkan[1]) – marokański lekkoatleta specjalizujący się w biegach średnio- i długodystansowych. Dwukrotny złoty i srebrny medalista igrzysk olimpijskich, czterokrotny mistrz świata, trzykrotny halowy mistrz świata, medalista mistrzostw świata juniorów, autor wielu rekordów świata.

Przebieg kariery

[edytuj | edytuj kod]

W 1992 roku zdobył brązowy medal mistrzostw świata do lat 20 w konkurencji biegu na 5000 m, był również uczestnikiem mistrzostw świata w biegach przełajowych, w ramach których na 14. miejscu ukończył start w indywidualnej rywalizacji juniorów. Medal zmagań tej rangi wywalczył rok później, podczas czempionatu rozgrywanego w Amorebieta-Etxano (w drużynowych zmaganiach juniorów). Przełomem w karierze okazał się rok 1995, wtedy Marokańczyk zdobył w Barcelonie złoty medal halowych mistrzostw globu w konkurencji biegu na 1500 m, w tej samej konkurencji został również srebrnym medalistą mistrzostw świata w Göteborgu[2][3].

Podczas igrzysk olimpijskich w Atlancie startował w konkursie biegu na 1500 m. W swojej grupie był najszybszy w fazie zarówno eliminacyjnej, jak i półfinałowej, jednak w finale zawodów zajął ostatnie 12. miejsce z rezultatem czasowym 3:40,75[4].

W latach 1996–1998 uczestniczył w finałach Grand Prix IAAF, za każdym razem swój występ kończył w gronie najlepszych trzech lekkoatletów (w 1996 i 1998 roku w biegu na 1500 m; w 1997 roku zaś w konkurencji biegu na 1 milę). W 1997 roku obronił tytuł halowego mistrza świata w biegu na 1500 m, ponadto pierwszy raz w karierze został mistrzem świata na stadionie w tej samej konkurencji. W 1999 roku powtórnie okazał się złotym medalistą mistrzostw globu (również w konkurencji biegu na 1500 m)[2],

W czasie igrzysk olimpijskich w Sydney wywalczył srebrny medal w konkurencji biegu na 1500 m. W finale uzyskał czas 3:32,32 – był on o 0,25 s gorszy niż w przypadku reprezentanta Kenii Noaha Ngeny'ego[5].

W biegu na 1500 m zdobył 3. i 4. tytuł mistrza świata, podczas ogólnoświatowego czempionatu rozgrywanego odpowiednio w 2001 i 2003 roku. Na halowych mistrzostwach świata w Lizbonie zdobył z kolei złoty medal w konkurencji biegu na 3000 m[2]. Na igrzyskach olimpijskich w Atenach otrzymał tytuły mistrzowskie w konkurencji biegu na 1500 m (w finale osiągnął rezultat 3:34,18) oraz biegu na 5000 m (w finale zmagań osiągnął rezultat czasowy 13:14,39)[6]. Tymi złotymi medalami powtórzył osiągnięcie legendarnego fińskiego lekkoatlety Paavo Nurmiego z 1924 roku[7].

Marokańczyk odpuścił starty w sezonie 2005 z powodu infekcji wirusowej, natomiast w związku z kontuzją pleców nie brał udziału w halowych mistrzostwach globu w Moskwie. W maju 2006 roku zakończył karierę sportową, jako powód wskazując brak chęci i motywacji[8]. W latach 2004–2012 pełnił funkcję członka Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego[1][9].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Zawody Miasto Miejsce Konkurencja Wynik
1992 Mistrzostwa świata w biegach przełajowych Stany Zjednoczone Boston 14. juniorzy, ind. 24:26
Mistrzostwa świata juniorów Korea Południowa Seul brąz bieg na 5000 m 13:46,79
1993 Mistrzostwa świata w biegach przełajowych Hiszpania Amorebieta-Etxano 15. juniorzy, ind. 21:28
brąz juniorzy, druż. 76
1994 Mistrzostwa świata w sztafecie maratońskiej Grecja Litochoro złoto sztafeta maratońska 1:57:56
Igrzyska frankofońskie Francja Paryż brąz bieg na 1500 m 3:43,54
1995 Halowe mistrzostwa świata Hiszpania Barcelona złoto bieg na 1500 m 3:44,54
Mistrzostwa świata Szwecja Göteborg srebro bieg na 1500 m 3:35,28
1996 Igrzyska olimpijskie Stany Zjednoczone Atlanta 12. bieg na 1500 m 3:40,75
Finał Grand Prix IAAF Włochy Mediolan złoto bieg na 1500 m 3:38,80
1997 Halowe mistrzostwa świata Francja Paryż złoto bieg na 1500 m 3:35,31 CR
Mistrzostwa świata Grecja Ateny złoto bieg na 1500 m 3:35,83
Finał Grand Prix IAAF Japonia Fukuoka srebro bieg na 1 milę 4:04,55
1998 Finał Grand Prix IAAF Rosja Moskwa złoto bieg na 1500 m 3:32,03
1999 Mistrzostwa świata Hiszpania Sewilla złoto bieg na 1500 m 3:27,65 CR
2000 Igrzyska olimpijskie Australia Sydney srebro bieg na 1500 m 3:32,32
2001 Halowe mistrzostwa świata Portugalia Lizbona złoto bieg na 3000 m 7:37,74
Mistrzostwa świata Kanada Edmonton złoto bieg na 1500 m 3:30,68
Finał Grand Prix IAAF Australia Melbourne złoto bieg na 1500 m 3:31,25
2002 Finał Grand Prix IAAF Francja Paryż złoto bieg na 1500 m 3:29,27
2003 Mistrzostwa świata Francja Paryż złoto bieg na 1500 m 3:31,77
srebro bieg na 5000 m 12:52,83
2004 Igrzyska olimpijskie Grecja Ateny złoto bieg na 1500 m 3:34,18
złoto bieg na 5000 m 13:14,39
Źródło: [2][3]

W latach 1998 oraz 2000-2002 czterokrotnie triumfował w cyklu Golden League. W każdym ze startów Marokańczyk wygrał określoną liczbę mityngów, by móc otrzymać z tego tytułu dodatkową nagrodę finansową[10].

Rekordy życiowe

[edytuj | edytuj kod]
  • bieg na 800 m – 1:47,18 (2 czerwca 1995, Turyn)
  • bieg na 1500 m – 3:26,00 (14 lipca 1998, Rzym) WR
  • bieg na 1 milę – 3:43,13 (7 lipca 1999, Rzym) WR
  • bieg na 2000 m – 4:44,79 (7 września 1999, Berlin) AR NR
  • bieg na 3000 m – 7:23,09 (3 września 1999, Bruksela) NR
  • bieg na 5000 m – 12:50,24 (12 czerwca 2003, Ostrawa)
  • chód na 10 km – 36:00 (6 stycznia 2008, Nicea)
Halowe
  • bieg na 1500 m – 3:31,18 (2 lutego 1997, Stuttgart) NR
  • bieg na 1 milę – 3:48,45 (12 lutego 1997, Gandawa) NR
  • bieg na 3000 m – 7:33,73 (23 lutego 2003, Liévin) NR

Źródło: [2]

W latach 1999–2023 był z czasem 4:44,79 rekordzistą świata w biegu na 2000 m (jego wynik poprawił norweski lekkoatleta Jakob Ingebrigtsen)[11]. W hali zaś był rekordzistą świata w biegu na 1500 m (z rezultatem czasowym 3:31,18, w latach 1997-2019, jego osiągnięcie poprawił Samuel Tefera)[12] oraz w biegu na 1 milę (także w latach 1997-2019, jego wynik 3:48,45 został poprawiony przez Yomifa Kejelchę)[13].

Odznaczenia i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Trzykrotnie został wyróżniony tytułem najlepszego lekkoatlety sezonu według plebiscytu IAAF, w latach 2001-2003 – został pierwszym lekkoatletą, który trzy razy z rzędu wygrał taki plebiscyt[14]. Magazyn Track and Field News umieścił Marokańczyka na 3. miejscu w gronie najlepszych lekkoatletów dekady 2000-2010[15]. W 2004 roku został najlepszym zagranicznym sportowcem roku według plebiscytu organizowanego przez L’Équipe[16].

W 2014 roku został dopisany do listy członków IAAF Hall of Fame[17].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Hicham El Guerrouj. olympedia.org. [dostęp 2024-04-28]. (ang.).
  2. a b c d e Hicham EL GUERROUJ | Profile. worldathletics.org. [dostęp 2024-04-28]. (ang.).
  3. a b Hicham El Guerrouj. athleticspodium.com. [dostęp 2024-04-28]. (ang.).
  4. Official Report of the Centennial Olympic Games, v.3. digital.la84.org. s. 76, 77. [dostęp 2024-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-05-08)]. (ang.).
  5. Athletics. Official Report of the XXVII Olympiad - Results. digital.la84.org, 2001-07-01. s. 194. [dostęp 2024-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-11-01)]. (ang.).
  6. Athletics. Official Report of the XXVIII Olympiad - Results. digital.la84.org, 2004-08-29. s. 143, 147. [dostęp 2024-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-02-13)]. (ang.).
  7. El Guerrouj jak Nurmi. sport.pl, 2004-08-28. [dostęp 2024-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-04-28)]. (pol.).
  8. King of Middle Distance, El Guerrouj retires. olympics.com.au, 2006-05-23. [dostęp 2024-04-28]. (ang.).
  9. David Miller: Historia igrzysk olimpijskich i MKOl Od Aten do Pekinu 1894 - 2008. Poznań: Dom Wydawniczy Rebis, 2008, s. 497. ISBN 978-83-7510-279-6.
  10. 1. IAAF Golden League – Overview. sport-olympic.gr. [dostęp 2024-04-28]. (ang.).
  11. World Record Progression of 2000 Metres. Male. Senior. worldathletics.org. [dostęp 2024-04-28]. (ang.).
  12. World Record Progression of 1500 Metres Short Track. Male. Senior. worldathletics.org. [dostęp 2024-04-28]. (ang.).
  13. World Record Progression of Mile Short Track. Male. Senior. worldathletics.org. [dostęp 2024-04-28]. (ang.).
  14. World Athletes of the Year (1988-2022). assets.aws.worldathletics.org, 2023-10-03. [dostęp 2024-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-03-24)]. (ang.).
  15. Korzeniowski doceniony w USA. sport.tvp.pl, 2024-04-28. [dostęp 2024-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-12-01)]. (pol.).
  16. L’Équipe World Champion of Champions. whoholdsthetitle.com, 2021-08-07. [dostęp 2024-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-17)]. (ang.).
  17. IAAF Hall of Fame Greatest Athletes List. topendsports.com. [dostęp 2024-04-28]. (ang.).