Hartmann von Heldrungen

Hartmann von Heldrungen
	; Herb Hartmanna von Heldrungen jako wielkiego mistrza
	Wielki mistrz zakonu krzyżackiego
Okres	od 1273; do 1282
Poprzednik	Anno von Sangershausen
Następca	Burkhard von Schwanden
	Dane biograficzne
Data śmierci	19 sierpnia 1282
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ten artykuł od 2018-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Hartmann von Heldrungen (zm. 19 sierpnia 1282) – wielki mistrz zakonu krzyżackiego w latach 1273–1282^[1].

Życiorys

Pochodził z Turyngii, z wolnego rycerstwa Rzeszy. Do zakonu krzyżackiego wstąpił 18 listopada 1234 rokiem wraz z bratem Hermanem, Dytrykiem von Grüningen oraz Konradem von Thüringen. W 1238 roku Hartmann von Heldrungen został komturem krajowym Saksonii. Brał udział w rokowaniach i uczestniczył w uroczystościach związanych z przyłączeniem do zakonu krzyżackiego kawalerów mieczowych. Był oddanym i zaufanym człowiekiem kolejnych wielkich mistrzów, dzięki czemu szybko awansował w hierarchii. W latach 1261–1266 był wielkim komturem i zastępcą wielkiego mistrza Anno von Sangershausena. Zwierzchnictwo nad zakonem przejął w lecie 1273 roku.

Okres jego rządów uważany jest za jeden z najspokojniejszych w dziejach zakonu. Organizował akcję osadniczą w Prusach i Inflantach. Pozyskiwał nowe posiadłości na terenie Rzeszy, a także na Pomorzu Gdańskim.

Przypisy

↑ Paweł Pizuński, Poczet wielkich mistrzów krzyżackich Wydawnictwo Arenga Skarszewy, s.43.

[1] Paweł Pizuński, Poczet wielkich mistrzów krzyżackich Wydawnictwo Arenga Skarszewy, s.43.

[1]

Przełożeni bractwa szpitalnego (1190–1198)	Sibrand (1190) Konrad (1190–1192) Gerhard (1192) Heinrich I (1193/94) Ulrich (1195–1196) Heinrich II (1196)
Wielcy mistrzowie rycerskiego zakonu krzyżackiego (1198–1929)	Heinrich Walpot von Bassenheim (1198–1208) Otto von Kerpen (1208–1209) Heinrich von Tunna (1209) Hermann von Salza (1209–1239) Konrad von Thüringen (1239–1240) Gerhard von Malberg (1240–1244) Heinrich von Hohenlohe (1244–1249) Günter von Wüllersleben (1250–1252) Poppo von Osterna (1252–1256) Wilhelm von Urenbach (1253–1256) Anno von Sangershausen (1256–1273) Hartmann von Heldrungen (1273–1282) Burkhard von Schwanden (1283–1290) Konrad von Feuchtwangen (1291–1296) Gottfried von Hohenlohe (1297–1303) Siegfried von Feuchtwangen (1303–1311) Karl Bessart von Trier (1311–1324) Werner von Orseln (1324–1330) Luther von Braunschweig (1331–1335) Dietrich von Altenburg (1335–1341) Ludolf König von Wattzau (1342–1345) Heinrich Dusemer von Arfberg (1345–1351) Winrich von Kniprode (1351–1382) Konrad Zöllner von Rotenstein (1382–1390) Konrad von Wallenrode (1391–1393) Konrad von Jungingen (1393–1407) Ulrich von Jungingen (1407–1410) Heinrich von Plauen (1410–1413) Michael Küchmeister von Sternberg (1414–1422) Paul Bellitzer von Russdorff (1422–1441) Konrad von Erlichshausen (1441–1449) Ludwig von Erlichshausen (1450–1467) Heinrich Reuss von Plauen (1467–1470) Henryk Reffle von Richtenberg (1470–1477) Martin Truchsess von Wetzhausen (1477–1489) Johann von Tieffen (1489–1497) Fryderyk Wettyn (1498–1510) Albrecht Hohenzollern (1511–1525) Wolter von Plettenberg (1526–1529) Walter von Cronberg (administrator, 1527–1543) Wolfgang Schutzbar (1543–1566) Georg Hundt von Weckheim (1566–1572) Henryk von Bobenhausen (1572–1590) Maksymilian III Habsburg (1590–1618) Karol Habsburg (1618–1624) Jan Eustachy von Westernach (1625–1627) Jan Kasper von Stadion (1627–1641) Leopold Wilhelm Habsburg (1641–1662) Karol Józef Habsburg (koadiutor, 1662–1664) Jan Kasper von Ampringen (1664–1684) Ludwik Antoni von Pfalz-Neuburg (1684–1694) Franz Ludwig von Pfalz-Neuburg (1694–1732) Klemens August Wittelsbach (1732–1761) Karol Lotaryński (1761–1780) Maksymilian Franciszek Habsburg (1780–1801) Karol Ludwik Habsburg (1801–1804) Antoni Wiktor Habsburg (1804–1835) Maksymilian Habsburg-Este (1835–1863) Wilhelm Habsburg (1863–1894) Eugeniusz Ferdynand Habsburg (1894–1923) Norbert Klein (1923–1929)
Wielcy mistrzowie i opaci kleryckiego zakonu krzyżackiego (od 1929)	Norbert Klein (1929–1933) Paul Heider (1933–1936) Robert Schälzky (1936–1948) Marian Tumler (1948–1970) Ildefons Pauler (1970–1988) Arnold Othmar Wieland (1988–2000) Bruno Platter (2000–2018) Frank Bayard (od 2018)