[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

HMS B11

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
HMS B11
Ilustracja
Jednostka bliźniacza HMS B11 – HMS B6.
Historia
Stocznia

Vickers, Barrow-in-Furness

Wodowanie

21 lutego 1906

 Royal Navy
Wejście do służby

11 lipca 1906

Wycofanie ze służby

1919

Los okrętu

sprzedany i zezłomowany

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

287 ton (wynurzony),
316 ton (zanurzony)

Długość

41 metrów

Zanurzenie

4,11 metra

Zanurzenie testowe

30,5 metra

Napęd
silnik spalinowy 600 KM, silnik elektryczny 180 KM
Prędkość

12 węzłów na powierzchni
7 węzłów zanurzony

Zasięg

1300 mil przy 8 węzłach

Uzbrojenie
dwie wyrzutnie torpedowe 450 mm
Załoga

15

HMS B11 – brytyjski okręt podwodny typu B. Zbudowany w latach 1905–1906 w stoczni Vickers w Barrow-in-Furness, gdzie okręt został wodowany 21 lutego 1906 roku. Rozpoczął służbę w Royal Navy 11 lipca 1906 roku.

W grudniu 1913 roku dowódcą okrętu został mianowany Norman Douglas Holbrook. Po wybuchu I wojny światowej okręty B6, B7, B8, B9, B10 i B11 zostały skierowane najpierw do Gibraltaru, a następnie na Morze Śródziemne.

W 1914 roku B11 stacjonował na Malcie przydzielony do HMS „Egmont”, pod dowództwem Lt. Samuela M.G. Gravenera[1], a następnie w porcie Mudros na wyspie Limnos.

HSM B11 był pierwszym brytyjskim okrętem podwodnym, który z powodzeniem przeszedł zaporę na wejściu na Morze Marmara. 13 grudnia 1914 roku ta niewielka jednostka przeznaczona do działań przybrzeżnych zatopiła turecki pancernik „Mesudiye”(inne języki) o wyporności 9250 ton. „Mesudiye” został trafiony jedną torpedą z odległości około 800 m[2]. W ciągu kilkunastu minut zatonął. Tylko z powodu tego, że w chwili ataku znajdował się bardzo blisko brzegu, z ponad 670-osobowej załogi zginęło tylko 37 oficerów i marynarzy[3]. Po powrocie do bazy w Mudros Holbrook został okrzyknięty bohaterem – w ciągu następnych tygodni jego wyczyn opisywały wszystkie główne gazety brytyjskie. Do chwili zatopienia pancernika „Mesudiye”, okręty podwodne typu B były uważane za przestarzałe i ich niewielkie rozmiary oraz parametry techniczne powodowały, że ten typ okrętów był przeznaczany głównie do działań pomocniczych. Zwycięska akcja Holbrooka i jego załogi pokazała, że tak nie jest i mogą one być skuteczną bronią. Za zatopienie pancernika „Mesudiye” Norman Douglas Holbrook został odznaczony Krzyżem Wiktorii (jako pierwszy z marynarzy pływających na okrętach podwodnych) oraz Distinguished Service Order[4]. Pozostali członkowie załogi zostali odznaczenia Distinguished Service Cross lub Distinguished Service Medal[5]. Na cześć Normana Douglasa Holbrooka nazywające się do 24 sierpnia 1915 roku miasteczko Germantown w Nowej Południowej Walii zostało przemianowane na Holbrook[6].

W końcowej fazie wojny okręt wraz z B6, B7, B8 i B9 zostały przebudowane na przybrzeżne jednostki patrolowe. Zdemontowano silnik elektryczny oraz przebudowano kiosk[7].

Po zakończeniu działań wojennych w 1919 roku okręt został sprzedany do Włoch i zezłomowany.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. The Disposition of RN Submarines at the Outbreak of War, 4 August 1914
  2. Innes McCartney: British Submarines of World War I. s. 30.
  3. Mesudiye [+1914]. www.wrecksite.eu. [dostęp 2017-12-23]. (ang.).
  4. Innes McCartney: British Submarines of World War I. s. 4-8, 29-32.
  5. B Class Coastal Submarine. [dostęp 2015-12-26]. (ang.).
  6. Mackenzie J. Gregory: Holbrook, New South Wales, Submarine Town. Ahoy - Mac’s Web Log, Naval, Maritime, Australian History and more. [dostęp 2017-12-25]. (ang.).
  7. Maurice Cocker: Observer's directory of Royal Naval Submarines 1901-1982. s. 20-21.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Innes McCartney: British Submarines of World War I. Oxford: Osprey Publishing Ltd., 2008, s. 4-8, 29-32. ISBN 978-1-84603-334-6. (ang.).
  • J. J. Colledge, Ben Warlow: Ships of the Royal Navy, The Complete Record of all Fighting Ships of the Royal Navy from the 15th Century to the Present. Londyn: Chatham Publishing Ltd., 2006, s. 28. ISBN 1-86176-281-X. (ang.).
  • Maurice Cocker: Observer's directory of Royal Naval Submarines 1901-1982. londyn: Frederick Warne, 1982. ISBN 0-7232-2964-3. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]