Gossamer Albatross
 Gossamer Albatross, widok kabiny | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Konstruktor |
Paul MacCready |
| Typ | |
| Załoga |
1 |
| Historia | |
| Liczba egz. |
2 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
siła ludzkich mięśni (napęd pedałowy) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
29,3 m |
| Długość |
9,15 m |
| Wysokość |
5,5 m |
| Powierzchnia nośna |
44,5 m² |
| Masa | |
| Własna |
32 kg (pierwotnie 25 kg) |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
25 km/h |
| Prędkość przelotowa |
14 km/h |
| Dane operacyjne | |
| Rzuty | |
| |
Gossamer Albatross – mięśniolot zbudowany przez Paula MacCready'ego, który 12 czerwca 1979[1] jako pierwszy statek powietrzny napędzany siłą ludzkich mięśni przeleciał nad kanałem La Manche, zdobywając w ten sposób nagrodę Kremera.
Gossamer Albatross pilotowany był przez kolarza Bryana Allena. Wyposażony w dwułopatowe śmigło przebył trasę 36 km w czasie 2 godzin i 49 minut[1]. Wysokość lotu była różna: początkowo wynosiła 7,5 m, później 5 m, a następnie 3,5 m. Lot rozpoczął się o godz. 5.51 (czasu miejscowego) z lotniska koło wsi Manston. Po przeleceniu ok. 800 m nad lądem, mięśniolot znalazł się nad wodami kanału La Manche. Lot przebiegał bez zakłóceń, z wyjątkiem dwóch kryzysów pilota, podczas których wysokość lotu mięśniolotu niebezpiecznie malała. Lądowanie odbyło się na plaży w Cap Gris Nez koło miejscowości Le Crotoy. Po zakończeniu lotu, mocno zmęczony pilot stwierdził, iż mógłby jeszcze przelecieć tylko 10–15 m.
Konstrukcja Albatrosa przypomina samolot braci Wright z wysuniętym daleko do przodu statecznikiem (tzw. układ kaczki)[1]. Zbudowany był z folii mylarowej rozpiętej na szkielecie z laminatu wzmocnionym włóknem węglowym. Aby zapewnić sztywność skrzydeł, zastosowano żebrowanie z polistyrenu, a całość wzmocniono cięgnami z kevlaru. Pusty mięśniolot miał masę jedynie 32 kg, jego całkowita masa podczas lotu nad kanałem wynosiła 100 kg. Aby zmniejszyć zapotrzebowanie na moc oprócz minimalizacji masy zastosowano płat o b. dużym wydłużeniu, co zmniejszało opór indukowany. W spokojnym powietrzu moc potrzebna do zapewnienia mu lotu wynosiła około 0,25 konia mechanicznego[1], lecz najlżejsza turbulencja wymagała gwałtownego jej wzrostu. Pilot podczas lotu zajmował pozycję pionową, siedząc na siodełku typu rowerowego. Kabina pilota wyposażona była w radiotelefon, prędkościomierz, wysokościomierz oraz w 2 l zapas wody. Napęd pedałowy, nożny przekazywany był przez plastikowy łańcuch do śmigła pchającego, obracającego się z prędkością ok. 75 obr./min.
Albatros został zaprojektowany i zbudowany przez zespół kierowany przez konstruktora lotniczego Paula MacCready'ego, jako rozwinięcie Gossamer Condora. Condor był pierwszym mięśniolotem, który wykonał w powietrzu pętlę o kształcie ósemki na ściśle określonej trasie. Miało to miejsce 23 sierpnia 1977 roku.
Zespół MacCready'ego zbudował dwa Albatrosy, zapasowy mięśniolot był badany w ramach programu badawczego NASA, a następnie odbył lot w hali astrodomu w Houston. Albatros II stoi obecnie w muzeum lotnictwa w Seattle. "Oryginalnego" Albatrosa można obejrzeć na wystawie w Smithsonian Institution.
Następcą Albatrosa był napędzany energią Słońca Gossamer Penguin.
Inne dane techniczne
[edytuj | edytuj kod]- rozpiętość usterzenia poziomego - 7,6 m
- długość kabiny - 1,67 m
- wysokość lotu - do 50 m[1]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Strona NASA o Gossamer Albatross II. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-02-25)].
- Zdjęcia NASA Gossamer Albatrossa II. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-03-08)].
- Informacje o innych konstrukcjach MacCready'ego. [dostęp 2010-11-28].
