g-moll
Wygląd
g-moll – gama oparta na skali molowej, której toniką jest g.
Gama g-moll w odmianie naturalnej (eolskiej) zawiera dźwięki: g, a, b, c, d, es, f. W zapisie tonacji g-moll występują dwa bemole.
Gama g-moll w odmianie harmonicznej (z VII stopniem podwyższonym o półton):
Gama g-moll w odmianie doryckiej (z VI i VII stopniem podwyższonym o półton w stosunku do gamy g-moll naturalnej):
Równoległą (pararelną) gamą durową jest B-dur[1], jednoimienną durową – G-dur.
Nazwa g-moll oznacza także akord, zbudowany z pierwszego (g), trzeciego (b) i piątego (d) stopnia gamy g-moll.
Akord g-moll |
|
Znane dzieła w tonacji g-moll:
- Antonín Dvořák – II Koncert fortepianowy
- Wolfgang Amadeus Mozart – XL symfonia (KV 550), XXV symfonia (KV 183, 173d B)
- Antonio Vivaldi – Koncert op. 8 nr 2 „Lato” (L’Estate)
- Antonio Vivaldi – Koncert na flet i orkiestrę op. 10 nr 2 g-moll „Noc” (La Notte)
- Fryderyk Chopin – Ballada g-moll
- Tomaso Albinoni – Adagio g-moll na smyczki i organy
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Franciszek Wesołowski , Zasady muzyki, wyd. 7, Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1986, s. 127, ISBN 83-224-0250-3 .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- G minor scale. [w:] WolframAlpha Computational Knowledge Engine [on-line]. Wolfram Alpha LLC — A Wolfram Research Company. [dostęp 2018-07-07]. (ang.).
- G minor chord. [w:] WolframAlpha Computational Knowledge Engine [on-line]. Wolfram Alpha LLC — A Wolfram Research Company. [dostęp 2018-07-07]. (ang.).