Fudoki
Fudoki (jap. 風土記 Opisy ziem i obyczajów) – starożytne opisy geograficzne i kulturowe każdej z japońskich prowincji, opracowane na początku VIII wieku.
Opisy te miały na celu zebranie i przedstawienie władcy informacji o warunkach geograficznych, ekonomicznych, etnicznych i kulturowych poszczególnych prowincji. Rozkaz o spisaniu tych kronik wydała cesarzowa-władczyni Gemmei w 713 roku.
Do dnia dzisiejszego zachowały się kompletne zapiski jedynie z prowincji Izumo (Izumo no kuni no fudoki, 733; ob. wsch. część prefektury Shimane) oraz fragmenty z prowincji: Harima (płd.-zach. część prefektury Hyōgo), Hitachi (prefektura Ibaraki, Hizen (prefektury Saga i Nagasaki) i Bungo (wsch. Kiusiu)[1].
Fudoki były pisane w urzędowym języku chińskim, a wiersze, baśnie i legendy – po japońsku. Opisy zawarte w fudoki zawierały informacje m.in. o: położeniu prowincji, pochodzeniu jej nazwy (także gór i rzek), podziale administracyjnym, stacjach pocztowych, wioskach świątynnych, stanie dróg, rozmieszczeniu wojska, strażnicach, gorących źródłach (onsen), znaczących wydarzeniach[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Mikołaj Melanowicz: Historia literatury japońskiej. Warszawa: PWN, 2012, s. 37-39. ISBN 978-83-01-17214-5.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jolanta Tubielewicz: Historia Japonii. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1984. ISBN 83-04-01486-6.
- Marcin Tatarczuk: Kaidan. Japońskie opowieści niesamowite epoki Edo. Warszawa: Wydawnictwo TRIO, 2011. ISBN 978-83-7436-265-8.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Fudoki (jap.)