[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Fluorek złota(V)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fluorek złota(V)
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

Au2F10

Inne wzory

AuF
5

Masa molowa

291,96 g/mol

Wygląd

czerwone, niestabilne ciało stałe[1]

Identyfikacja
Numer CAS

57542-85-5

Podobne związki
Inne kationy

SbF
5
, IF
5

Podobne związki

AuF
7
, AuF
3

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Fluorek złota(V), dekafluorek dizłota, Au
2
F
10
nieorganiczny związek chemiczny z grupy fluorków, w którym złoto występuje na V stopniu utlenienia. Jest niestabilnym, diamagnetycznym, czerwonym ciałem stałym[1]

Budowa cząsteczki

[edytuj | edytuj kod]

Badania krystalograficzne wykazały, że stały fluorek złota(V) ma budowę dimeryczną, z dwoma atomami fluoru w pozycjach mostkowych. Jest to jedyny znany pentafluorek o takiej budowie, pentafluorki innych pierwiastków są monomeryczne (np. PF
5
), tetrameryczne (np. Cr
4
F
20
) lub polimeryczne (np. (VF
5
)
n
). W fazie gazowej fluorek złota(V) asocjuje częściowo do trimerów, Au
3
F
15
[2].

Otrzymywanie

[edytuj | edytuj kod]

Znane są dwie metody otrzymywania Au
2
F
10
[2]. Jedna polega na spaleniu złota w tlenie i fluorze w temperaturze 370 °C i pod ciśnieniem 8 atm, w wyniku czego uzyskuje się heksafluorozłocian dioksygenylu ([O
2
]+
[AuF
6
]
), który po obniżeniu ciśnienia i temperatury uzyskuje się w formie krystalicznej[2]:

Au + O
2
+ 3F
2
→ [O
2
]+
[AuF
6
]

Związek ten po ogrzaniu do 180 °C sublimuje i rozkłada się częściowo do Au
2
F
10
, który kondensuje w 25 °C jako czerwona ciecz, a w 0 °C jako czerwonobrązowe kryształy[2]:

2[O
2
]+
[AuF
6
]
→ Au
2
F
10
+ 2O
2
+ F
2

Ciekły AuF
5
można zbierać też chłodnicy palcowej w 20 °C[1].

W drugiej metodzie otrzymywania AuF
5
wykorzystuje się reakcję złota z difluorkiem kryptonu[2]:

2Au + 7KrF
2
→ 2[KrF]+
[AuF
6
]
+ 5Kr
(w 20 °C)
2[KrF]+
[AuF
6
]
→ Au
2
F
10
+ 2Kr + 2F
2
(w ok. 60 °C)

Właściwości

[edytuj | edytuj kod]

AuF
5
jest nietrwały i łatwo rozkłada się do AuF
3
i F
2
[1][2]. Jest niezwykle silnym utleniaczem i czynnikiem fluorującycm. Z obliczeń wynika, że układ AuF
5
–HF powinien być silniejszym kwasem niż kwas fluoroantymonowy (SbF
5
/HF), najsilniejszy znany superkwas. Fluorek złota(V) nie rozpuszcza się jednak na zimno (poniżej 0 °C) w HF, a w temperaturach wyższych rozkłada się do AuF
3
i F
2
[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Norman N. Greenwood, Alan Earnshaw, Chemistry of the Elements, wyd. 2, Oxford–Boston: Butterworth-Heinemann, 1997, s. 1183–1184, ISBN 0-7506-3365-4 (ang.).
  2. a b c d e f g In-Chul Hwang, Konrad Seppelt, Gold Pentafluoride: Structure and Fluoride Ion Affinity, „Angewandte Chemie International Edition”, 40 (19), 2001, s. 3690–3693, DOI10.1002/1521-3773(20011001)40:19<3690::AID-ANIE3690>3.0.CO;2-5 (ang.).