Eugeniusz Pniewski

Eugeniusz Pniewski
	podpułkownik pilot
Data i miejsce urodzenia	13 stycznia 1923 ; Łuków, Polska
Data i miejsce śmierci	1 listopada 2001 ; Gdynia
	Przebieg służby
Lata służby	1945–1952, 1957–?
Siły zbrojne	Wojsko Polskie; Armia Krajowa; ludowe Wojsko Polskie
Formacja	Lotnictwo ludowego Wojska Polskiego
Jednostki	3 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego; Oficerska Szkoła Lotnicza Wojska Polskiego; 11 Dywizja Lotnictwa Myśliwskiego
Stanowiska	Pilot; Komendant Dęblińskiej Szkoły Orląt
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
	Odznaczenia

Ten artykuł od 2016-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

W kabinie CSS-13 SP-BHB ówczesny kierownik Aeroklubu Gliwickiego ppłk **Eugeniusz Pniewski** (Gliwice 1971)

Eugeniusz Pniewski (ur. 13 stycznia 1923 w Łukowie, zm. 1 listopada 2001 w Gdyni) – podpułkownik pilot Wojska Polskiego.

Życiorys

W czasie wojny był żołnierzem Armii Krajowej. 1 stycznia 1945 roku został przyjęty do „Szkoły Orląt” w Dęblinie. Ukończył ją w 1946 roku. Służył na kolejnych stanowiskach w różnych pododdziałach lotniczych, np. w 1948 roku, pilot w 3. Pułku Lotnictwa Myśliwskiego^[1]. 17 lipca 1952 roku mjr Eugeniusz Pniewski oblatał pierwszy egzemplarz, będący kopią dostarczonego do WSK Mielec radzieckiego wzorca MiG-15^[2]. W roku 1952 został przeniesiony do rezerwy. W roku 1957 został przywrócony do służby w lotnictwie. Od lutego 1958 był zastępcą komendanta Oficerskiej Szkoły Lotniczej, a od sierpnia 1959 do czerwca 1963 komendantem^[3]. Od roku 1963 służył w 11 Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego. W 1967 roku został przeniesiony do pracy poza wojskiem. Pełnił funkcję kierownika^[4] i wiceprezesa zarządu Aeroklubu Gliwickiego w Gliwicach. Po przejściu na emeryturę zamieszkał w Gdyni. Zmarł 1 listopada 2001 roku w Gdyni.

Ordery i odznaczenia

Przypisy

↑ Krzysztof Kirschenstein: W stronę wolności.... aviateam.pl, 2013-07-24. [dostęp 2017-04-27]. (pol.).
↑ Polska aleja LiM-ów. [w:] samolotypolskie.blogspot.com [on-line]. dlapilota.pl, 2016-06-21. [dostęp 2017-04-27]. (pol.).
↑ ...Oficerska Szkoła Lotnicza im. Jana Krasickiego (1955–1967)... – rys historyczny. jednostki-wojskowe.pl. [dostęp 2017-04-27]. (pol.).
↑ Aeroklub Gliwicki 1955–1985 ↓, s. 10.

Bibliografia

30 lat Aeroklubu Gliwickiego 1955–1985, t. zam. 138/85 n. 300 k–24, Gliwice: ekomog, 1985, s. 1–11 .

[Pniewski_3-1] Krzysztof Kirschenstein: W stronę wolności.... aviateam.pl, 2013-07-24. [dostęp 2017-04-27]. (pol.).

[Pniewski_2-2] Polska aleja LiM-ów. [w:] samolotypolskie.blogspot.com [on-line]. dlapilota.pl, 2016-06-21. [dostęp 2017-04-27]. (pol.).

[Pniewski_1-3] ...Oficerska Szkoła Lotnicza im. Jana Krasickiego (1955–1967)... – rys historyczny. jednostki-wojskowe.pl. [dostęp 2017-04-27]. (pol.).

[CITEREFAeroklub_Gliwicki_1955–198510-4] Aeroklub Gliwicki 1955–1985 ↓, s. 10.

[1]

[2]

[3]

[4]