[go: up one dir, main page]
Przejdź do zawartości

Eugenio Pizzuto

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eugenio Pizzuto
Pełne imię i nazwisko

Eugenio Pizzuto Puga

Data i miejsce urodzenia

13 maja 2002
San Luis Potosí

Wzrost

179 cm

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Tigres UANL

Numer w klubie

21

Kariera juniorska
Lata Klub
2014–2016 Wellington Phoenix
2017–2020 Pachuca
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2020 Pachuca 1 (0)
2020–2021 Lille 0 (0)
2022–2023 Braga B 4 (0)
2023– Tigres UANL 2 (0)
W sumie: 7 (0)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2019  Meksyk U-17 12 (1)
2023  Meksyk U-23 5 (0)
W sumie: 17 (1)
  1. ↑ Aktualne na: 24 listopada 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. ↑ Aktualne na: 24 listopada 2024.

Eugenio Pizzuto Puga (ur. 13 maja 2002 w San Luis Potosí) – meksykański piłkarz pochodzenia włoskiego występujący na pozycji defensywnego pomocnika, od 2023 roku zawodnik Tigres UANL.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Pizzuto pochodzi z miasta San Luis Potosí, stolicy stanu San Luis Potosí. Ze względu na korzenie rodziny posiada również obywatelstwo włoskie (jego pradziadek ze strony ojca był Włochem, który podczas I wojny światowej wyemigrował do Meksyku i ożenił się z Meksykanką)[1]. W wieku dwunastu lat wraz ze swoim bratem Guillermo wziął udział w tygodniowych testach zorganizowanych w meksykańskim mieście Monclova w ramach programu Asia Pacific Football Academy (APFA). Rodzeństwo otrzymało propozycję dołączenia do współpracującej z APFA i Chelsea FC akademii juniorskiej nowozelandzkiego klubu Wellington Phoenix FC[2]. W Nowej Zelandii zawodnik mieszkał przez dwa lata, równolegle do treningów piłkarskich uczęszczając do Scots College w Wellington, po czym powrócił do Meksyku[3]. Został zawodnikiem czołowej w kraju akademii klubu CF Pachuca[4]. Należał tam do grona najbardziej wyróżniających się w Meksyku juniorów; jego styl gry porównywano do Andrésa Guardado[5].

Pizzuto został włączony do pierwszej drużyny Pachuki jako siedemnastolatek przez trenera Paulo Pezzolano. Pierwszy mecz rozegrał w niej 21 stycznia 2020 z drugoligowym Venados (1:1) w krajowym pucharze. W Liga MX zadebiutował natomiast cztery dni później w przegranym 0:3 spotkaniu z Leónem. Zaledwie dziewięć minut po wejściu na boisko doznał złamania kości strzałkowej, w wyniku czego musiał pauzować przez kolejne cztery miesiące[6]. Z powodu kontuzji nie był w stanie wziąć udziału w zaplanowanych na marzec testach, na które został zaproszony przez holenderski AFC Ajax[7].

W sierpniu 2020 Pizzuto na zasadzie wolnego transferu przeniósł się do francuskiego Lille OSC[8].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Od młodego wieku Pizzuto występował w juniorskich kadrach narodowych. W październiku 2018 wraz z reprezentacją Meksyku U-17 triumfował w towarzyskim Torneo Cuatro Naciones, zostając wybranym najlepszym piłkarzem turnieju[9]. W kwietniu 2019 został powołany na Mistrzostwa CONCACAF U-17, podczas których był podstawowym zawodnikiem i kapitanem drużyny. Rozegrał wówczas sześć z siedmiu możliwych spotkań (wszystkie w wyjściowym składzie), zaś Meksykanie zdobyli mistrzostwo kontynentu, pokonując w finale gospodarzy – USA (2:1)[10]. Po zakończeniu rozgrywek CONCACAF wybrało go w oficjalnym plebiscycie do najlepszej jedenastki turnieju[11].

W październiku 2019 Pizzuto znalazł się w ogłoszonej przez Mario Arteagę kadrze na Mistrzostwa Świata U-17 w Brazylii. Tam również miał niepodważalne miejsce w wyjściowym składzie; wystąpił w sześciu z siedmiu możliwych spotkań (we wszystkich w pierwszym składzie) i strzelił gola w 1/8 finału z Japonią (0:2)[12]. Młodzi Meksykanie dotarli wówczas aż do finału, gdzie po straconej w ostatniej minucie bramce ulegli gospodarzowi – Brazylii (1:2), zdobywając tytuł juniorskich wicemistrzów świata. Pizzuto, kapitan swojej kadry, zanotował w finale asystę przy bramce Bryana Gonzáleza i okazał się jedną z największych gwiazd mundialu – środkowego pomocnika chwalono za charyzmę, boiskową inteligencję i wizję gry, waleczność, technikę, precyzyjne dalekie podania i dynamikę[13]. Otrzymał od FIFA Brązową Piłkę dla trzeciego najlepszego zawodnika turnieju (po Brazylijczyku Gabrielu Veronie i Francuzie Adilu Aouchiche)[14]. Świetne występy na juniorskim mundialu zaowocowały ofertami dla zawodnika z klubów europejskich[15].

W sierpniu 2019 siedemnastoletni Pizzuto został powołany przez selekcjonera Gerardo Martino na konsultacje seniorskiej reprezentacji Meksyku, nie mając jeszcze za sobą debiutu w klubie[3].

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Klubowe

[edytuj | edytuj kod]

Lille OSC

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Omar Flores Aldana: Italia, el llanto de Eugenio Pizzuto, mexicano de la Sub-17. [w:] ESPN Deportes [on-line]. espndeportes.espn.com, 31 października 2019. [dostęp 2020-07-29]. (hiszp.).
  2. ↑ Javier Juárez: Eugenio Pizzuto, calidad de exportación. [w:] Esto [on-line]. esto.com.mx, 22 listopada 2019. [dostęp 2020-07-29]. (hiszp.).
  3. ↑ a b Phillip Rollo: Wellington schoolboy Eugenio Pizzuto now one of Mexico's brightest football prospects. [w:] Stuff [on-line]. stuff.co.nz, 17 sierpnia 2019. [dostęp 2020-07-29]. (ang.).
  4. ↑ Edgar Barajas: ¡Con la ilusión a tope! Potosinos buscarán hacer historia con la Sub 17. [w:] El Sol de San Luis [on-line]. elsoldesanluis.com.mx, 17 listopada 2019. [dostęp 2020-07-29]. (hiszp.).
  5. ↑ Ricardo Cariño: Eugenio Pizzuto, 'el hijo de la selección'. [w:] ESPN Deportes [on-line]. espn.com.mx, 27 marca 2020. [dostęp 2020-07-29]. (hiszp.).
  6. ↑ ¡Grave lesión! Eugenio Pizzuto se fractura la pierna en su debut con Pachuca [Vídeo]. [w:] Marca [on-line]. marca.com, 26 stycznia 2020. [dostęp 2020-07-29]. (hiszp.).
  7. ↑ Álvaro Cruz Santibáñez: Bruce El-Mesmari no pudo probarse con Ajax por el COVID-19. [w:] TUDN [on-line]. tudn.mx, 2 kwietnia 2020. [dostęp 2020-07-29]. (hiszp.).
  8. ↑ Pizzuto fue presentado como jugador del Lille; aseguran que no saldrá del equipo. [w:] MedioTiempo [on-line]. mediotiempo.com, 1 sierpnia 2020. [dostęp 2020-08-02]. (hiszp.).
  9. ↑ México Sub 17, campeón del Torneo Cuatro Naciones. [w:] Milenio [on-line]. milenio.com, 17 października 2018. [dostęp 2020-07-29]. (hiszp.).
  10. ↑ Juan Antonio Lee: Dos potosinos fundamentales en la Sub-17. [w:] Pulso [on-line]. pulsoslp.com.mx, 18 maja 2019. [dostęp 2020-07-29]. (hiszp.).
  11. ↑ TSG anuncia el XI Ideal Sub-17 de Concacaf 2019. [w:] CONCACAF [on-line]. concacaf.com, 17 maja 2019. [dostęp 2020-07-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 czerwca 2020)]. (hiszp.).
  12. ↑ Pizzuto turning tears into title dreams. [w:] FIFA [on-line]. fifa.com, 13 listopada 2019. [dostęp 2020-07-29]. (hiszp.).
  13. ↑ Eugenio Pizzuto: talento messicano classe 2002. [w:] World Football Scouting [on-line]. worldfootballscouting.com, 31 października 2019. [dostęp 2020-07-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-01)]. (wł.).
  14. ↑ ¿Quién es Pizzuto, el 'italiano' y Balón de Bronce de México Sub 17?. [w:] Goal [on-line]. goal.com, 17 listopada 2019. [dostęp 2020-07-29]. (hiszp.).
  15. ↑ Pachuca tiene ofertas por Eugenio Pizzuto de tres países diferentes. [w:] ESPN Deportes [on-line]. espndeportes.espn.com, 15 lipca 2020. [dostęp 2020-07-29]. (hiszp.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Skład reprezentacji Meksyku na Mundialu U-17 2019

Meksyk

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Eugenio_Pizzuto&oldid=75341791”