Envisat
 Model satelity Envisat o rzeczywistych rozmiarach | |
| Indeks COSPAR |
2002-009A |
|---|---|
| Indeks NORAD |
27386 |
| Zaangażowani | |
| Rakieta nośna | |
| Miejsce startu | |
| Orbita (docelowa, początkowa) | |
| Perygeum |
785 km |
| Apogeum |
791 km |
| Okres obiegu |
100,6 min |
| Nachylenie |
98,6° |
| Czas trwania | |
| Początek misji |
1 marca 2002 01:07 UTC |
| Koniec misji |
8 kwietnia 2012 |
| Wymiary | |
| Wymiary |
10,5×4,57 m w stanie złożonym, 26×10×5 m na orbicie |
| Masa całkowita |
8211 kg |
| Masa ładunku użytecznego |
2118 kg |
Envisat („Environmental Satellite” – dosł. „satelita do badań środowiska”) – wycofany z użycia satelita do obserwacji Ziemi Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA), pozostający na orbicie ziemskiej. Wyniesiony 1 marca 2002 roku na pokładzie rakiety Ariane 5 wystrzelonej z Gujańskiego Centrum Kosmicznego niedaleko Kourou w Gujanie Francuskiej, na heliosynchroniczną orbitę polarną o wysokość 790 km (± 10 km) i okresie rewizyty 35 dni. Satelita okrąża Ziemię w około 101 minut. Po utracie kontaktu z satelitą 8 kwietnia 2012 roku, ESA oficjalnie ogłosiła koniec misji Envisat 9 maja 2012 roku[1]. Potencjalną przyczyną mogła być awaria regulatora mocy uniemożliwiająca przesyłanie telemetrii i telekomend lub zwarcie, które wymusiło przejście satelity w tryb bezpieczny. Prawdopodobnie podczas tej procedury nastąpiła kolejna anomalia, która zatrzymała satelitę w nieznanym stanie i położeniu[2].
Misja satelity Envisat początkowo planowana była na 5 lat. Envisat jest najcięższym bezzałogowym, cywilnym sztucznym satelitą Ziemi. Jego misję ma kontynuować seria satelitów Sentinel.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Envisat oficjalnie uznany za straconego. [w:] Polskie Radio [on-line]. www.polskieradio.pl, 2012-05-10. [dostęp 2012-11-04]. (pol.).
- ↑ a, ESA declares end of mission for Envisat [online], European Space Agency [dostęp 2016-08-16].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Envisat na stronie ESA (ang.) [dostęp 2012-11-04]
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- NSSDC Master Catalog (ang.) [dostęp 2012-11-04]