Entlebucher

Entlebucher

Entlebucher
Inne nazwy	Entlebucher Sennenhund
Kraj pochodzenia	Szwajcaria
Wymiary
Wysokość	40-50 cm
Masa	25-30 kg
Klasyfikacja
FCI	Grupa II, sekcja 3, nr wzorca 47
AKC	Working (FSS)
CKC	Grupa 3 – Working Dogs
UKC	Guardian Dogs
Wzorce rasy
FCI AKC CKC UKC

Entlebucher – rasa psów należąca do grupy psów w typie pinczera i sznaucera, molosowatych, psów szwajcarskich pasterskich i ras innych. Zaklasyfikowana do sekcji szwajcarskich psów pasterskich. Nie podlega próbom pracy.

Rys historyczny

Pod nazwą Entilbucherhund rasa była znana od 1889, kiedy to Franz Schertenleib postanowił odszukać i hodować te małe psy pasterskie, lecz na początku zaliczano je do psów z Appenzell. W 1913 na wystawie w Lengenthal pojawiły się cztery egzemplarze przedstawione przez profesora Alberta Heima, a na podstawie sędziowskich opisów zostały one wpisane do Szwajcarskiej Księgi Rodowodowej (SHSB) jako czwarta rasa szwajcarskiego psa pasterskiego.
W 1926 roku, z inicjatywy doktora B. Kolbera powstał Szwajcarski Klub Psa Pasterskiego z Entlebuch, a rok później opracowano pierwszy wzorzec rasy.

Wygląd

Głowa entlebuchera

Budowa

Pies średniej wielkości, zwarty, o nieco wydłużonej budowie. Chód entlebuchera jest swobodny i płynny. Kończyny powinny być prowadzone prosto.

Szata

Sierść jest krótka, twarda i błyszcząca, z gęstym podszerstkiem.

Umaszczenie

Tricolor, typowe dla szwajcarskich psów pasterskich, czyli czarne z żółtym lub rudawym podpalaniem nad oczami, na łapach i policzkach, symetryczne białe znaczenia na szyi, piersi i głowie.

Niedopuszczalne

• niebieskie, żółte oczy
• zbyt długa, miękka szata
• maść inna niż tricolor, kolor podstawowy inny niż czarny
• zakręcony ogon

Szczenię entlebuchera

Zachowanie i charakter

Entlebucher jest psem czujnym, inteligentnym, wytrzymałym i przyzwyczajonym do samodzielnej pracy. Dobrze znosi warunki miejskie, jednak potrzebuje dziennie dużo ruchu. Nie ma problemów w kontaktach z dziećmi, ale jest nieufny w stosunku do obcych. Wymaga trzymania w ogrodzonym terenie, z racji tendencji do gonitwy za samochodami, ludźmi oraz innymi zwierzętami. Zazwyczaj nie ma trudności z akceptacją innych psów w rodzinie.

Użytkowość

Entlebucher może być psem stróżującym lub towarzyszącym.

Zdrowie i pielęgnacja

Sierść jest łatwa w pielęgnacji lecz wymaga regularnego szczotkowania. Ze względu na dużą aktywność psów tej rasy istnieje konieczność zaspokojenia tej cechy na wolnym powietrzu.

Bibliografia

• Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5. Brak numerów stron w książce
• Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: Oficyna Wydawnicza MULTICO, 1998, s. 114. ISBN 83-7073-122-8.