Elliott Carter

Elliott Carter
Imię i nazwisko	Elliott Cook Carter, Jr.
Data i miejsce urodzenia	11 grudnia 1908 ; Nowy Jork
Pochodzenie	amerykańskie
Data i miejsce śmierci	5 listopada 2012 ; Nowy Jork
Gatunki	muzyka poważna, muzyka współczesna
Zawód	kompozytor, pedagog
	Odznaczenia
	Strona internetowa

Elliott Cook Carter, Jr. (ur. 11 grudnia 1908 w Nowym Jorku, zm. 5 listopada 2012 tamże^[1]^[2]) – amerykański kompozytor i pedagog.

Życiorys

Urodził się jako syn zamożnego kupca tekstylnego. W wieku 16 lat usłyszał w Carnegie Hall Święto wiosny Igora Strawinskiego i zachwycił się nieznaną mu dotychczas muzyką. Studiował anglistykę i muzykę na Uniwersytecie Harvarda i zdobył tytuł magistra. Dalsze studia w Paryżu u Nadii Boulanger w École normale de musique de Paris w latach 1932–1935 ukończył uzyskaniem doktoratu.

Powrócił do Nowego Jorku i w 1945 zamieszkał w Greenwich Village.

W latach 1940–1944 wykładał na St. John's College w Annapolis w Marylandzie.

Podczas II wojny światowej pracował dla Biura Informacji Wojennej.

Po wojnie wykładał na Peabody Conservatory (1946–1948), Uniwersytecie Columbia, Kolegium Queens w Nowym Jorku (1955–1956) i Uniwersytecie Yale (1960–1962). Od 1967 wykładał na Uniwersytecie Cornella, od 1972 także na Juilliard School. Bywa określany mianem nestora muzyki amerykańskiej. Otrzymał Nagrodę Pulitzera w latach 1960 i 1973.

Był członkiem honorowym Międzynarodowego Towarzystwa Muzyki Współczesnej.

Elliott Carter ożenił się 6 lipca 1939 z rzeźbiarką Helen Frost-Jones (zm. 2003).

Odznaczenia

1985 – National Medal of Arts (USA)^[3]
1987 – Komandor Orderu Sztuki i Literatury (Francja)^[3]
1990 – Komandor Orderu Zasługi Republiki Włoskiej (Włochy)^[4]
2012 – Komandor Legii Honorowej (Francja)^[5]

Twórczość

Najwcześniejsze kompozycje Cartera utrzymane były w stylu neoklasycznym. Dopiero w 1950 napisał swój pierwszy kwartet smyczkowy, stanowiący punkt zwrotny w jego twórczości.

W 1997 napisał operę What Next, której prapremiera odbyła się w Berlinie w operze Unter den Linden.

Zobacz też

Wykaz literatury uzupełniającej: Elliott Carter.

Przypisy

↑ Jeremy Eichler: Composer Elliott Carter dies at 103. Boston.com, 2012-11-05. [dostęp 2016-10-06].
↑ AllanA. Kozinn AllanA., Elliott Carter, Composer Who Decisively Snapped Tradition, Dies at 103 [online], nytimes.com, 5 listopada 2012 [dostęp 2016-10-06] .
↑ ^a ^b John F. Link: Elliott Carter: A Guide to Research. New York & London: Garland Publishing, 2000, s. 6. ISBN 0-8153-2432-4.
↑ Carter Sig. Elliott. quirinale.it. [dostęp 2020-02-09]. (wł.).
↑ Le compositeur Elliott Carter Commandeur de la Légion d’honneur [online], france-amerique.com, 25 września 2012 [dostęp 2020-02-05] [zarchiwizowane z adresu 2020-02-05] .

Bibliografia

David Schiff Elliott Carter, Faber & Faber, London

[boston-1] Jeremy Eichler: Composer Elliott Carter dies at 103. Boston.com, 2012-11-05. [dostęp 2016-10-06].

[2] AllanA. Kozinn AllanA., Elliott Carter, Composer Who Decisively Snapped Tradition, Dies at 103 [online], nytimes.com, 5 listopada 2012 [dostęp 2016-10-06] .

[link-3] John F. Link: Elliott Carter: A Guide to Research. New York & London: Garland Publishing, 2000, s. 6. ISBN 0-8153-2432-4.

[4] Carter Sig. Elliott. quirinale.it. [dostęp 2020-02-09]. (wł.).

[5] Le compositeur Elliott Carter Commandeur de la Légion d’honneur [online], france-amerique.com, 25 września 2012 [dostęp 2020-02-05] [zarchiwizowane z adresu 2020-02-05] .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]