[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Egano Righi Lambertini

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Egano Righi Lambertini
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Herb duchownego
Kraj działania

Włochy

Data i miejsce urodzenia

22 lutego 1906
Casalecchio di Reno

Data i miejsce śmierci

4 października 2000
Rzym

Nuncjusz apostolski we Francji
Okres sprawowania

1969–1974

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

25 maja 1929

Nominacja biskupia

9 lipca 1960

Sakra biskupia

28 października 1960

Kreacja kardynalska

30 czerwca 1979
Jan Paweł II

Kościół tytularny

S. Maria in Via

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

28 października 1960

Konsekrator

Jan XXIII

Współkonsekratorzy

Diego Venini
Benigno Carrara

Egano Righi-Lambertini (ur. 22 lutego 1906 roku w Casalecchio di Reno, zm. 4 października 2000 w Rzymie) – włoski duchowny katolicki, kardynał, wieloletni pracownik służby dyplomatycznej Stolicy Apostolskiej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie o głębokich tradycjach chrześcijańskich – wywodził się z niej papież Benedykt XIV. Po przyjęciu święceń kapłańskich 25 maja 1929 roku pracował najpierw jako wikariusz w rodzinnej archidiecezji, a następnie kontynuował studia w Rzymie na Uniwersytecie Gregoriańskim, gdzie uzyskał doktorat z prawa kanonicznego, oraz na Papieskiej Akademii Kościelnej. W 1939 roku rozpoczął pracę w watykańskiej służbie dyplomatycznej; był kolejno audytorem nuncjatury we Włoszech, radcą nuncjatury we Francji, chargé d`affaires w Kostaryce, radcą przedstawicielstwa papieskiego w Wielkiej Brytanii i pierwszym delegatem w Korei. Jan XXIII mianował go arcybiskupem tytularnym Doclei i osobiście udzielił mu święceń biskupich 28 października 1960 roku, powierzając mu zarazem funkcję nuncjusza apostolskiego w Libanie. W latach 19631967 był nuncjuszem apostolskim w Chile, następnie reprezentował Stolicę Apostolską we Włoszech, a od 1969 roku przez dziesięć lat był nuncjuszem we Francji. W uznaniu jego zasług władze francuskie wyróżniły go orderem Legii Honorowej. Na konsystorzu 30 czerwca 1979 roku Jan Paweł II podniósł go do godności kardynalskiej. W ostatnich latach życia służył Stolicy Apostolskiej współpracując z różnymi dykasteriami Kurii Rzymskiej.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]