Dominik z Sory
Dominik z Sory (ur. ok. 950 w Foligno, zm. 22 stycznia 1031 w Sorze) – święty katolicki, opat.
Żywot tego świętego znamy głównie z opisu jaki sporządził jego uczeń Jan. Początkowo Dominik żył w górskim eremie w Apeninach, a następnie założył klasztory w Scandriglii, Villalago, San Pietro Avellana, Sorze i Kartuzję Trisulti. Mimo ascetycznego trybu pustelniczego życia znany był jako lokalny kaznodzieja.
Miejscem szczególnego kultu jest klasztor w Sorze gdzie został pochowany i gdzie do dziś znajdują się jego relikwie.
Jego wspomnienie obchodzone jest w rocznicę daty śmierci 22 stycznia. Jest patronem ukąszonych przez węże.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 2: D-G. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 1997, s. 50/51. ISBN 83-7097-374-4.