[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Dionizy Krzyczkowski (inżynier)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dionizy Krzyczkowski
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

ok. 1860
Łastowce

Data śmierci

19 lutego 1943

Miejsce spoczynku

cmentarz Powązkowski w Warszawie

Zawód, zajęcie

architekt

Miejsce zamieszkania

Lwów

Narodowość

polska

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Dionizy Krzyczkowski (ur. w 1861 w Łastowcach, zm. 19 lutego 1943) – polski inżynier architekt, nauczyciel.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]
Kościół Jezuitów w Tarnopolu
Kościół św. Ignacego Loyoli w Kołomyi
Gmach byłej Szkoły Wydziałowej Męskiej w Jaśle

Był inżynierem architektem we Lwowie. W okresie zaboru austriackiego w ramach autonomii galicyjskiej na przełomie XIX i XX wieku pracował jako nauczyciel w C. K. Państwowej Szkole Przemysłowej we Lwowie. Mieszkał we Lwowie w okresie II RP[1]. Działał w Polskim Towarzystwie Politechnicznym we Lwowie, którego był członkiem zwyczajnym[2], sekretarzem od 1904 do 1905, członkiem wydziału[3] przez 26 lat do 1936, administratorem domu, członkiem honorowym[4]. Działał w Kole Architektów Polskich we Lwowie, zasiadając w zarządzie i pełniąc funkcję skarbnika[5].

2 maja 1923 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[6].

Zmarł 19 lutego 1943 w wieku 82 lat[7][8]. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 137-6-7)[8]. Jego żoną była Julia (zm. 1945)[8].

Projekty

[edytuj | edytuj kod]

Według projektów Dionizego Krzyczkowskiego powstały:

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Materiały budowlane (1916)
  • Budownictwo. Wykład popularny zasad konstrukcyj budowlanych dla budowniczych, majstrów, przedsiębiorców budowlanych i samouków (1932)[19]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. XI lista ofiar na Żywy Pomnik uczczenia XX rocznicy Obrony Lwowa. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 91 z 22 kwietnia 1939. 
  2. Spis członków Towarzystwa Politechnicznego we Lwowie według stanu z dnia 31. grudnia 1910. W: XXXIV Sprawozdanie Wydziału Głównego Towarzystwa Politechnicznego we Lwowie za rok administracyjny 1910. Lwów: Polskie Towarzystwo Politechniczne we Lwowie, 1911, s. 28.
  3. Protokół Walnego Zgromadzenia Członków Polskiego Tow. Politechn. z dnia 16 marca 1932 r.. „Czasopismo Techniczne”, s. 320, Nr 21 z 10 listopada 1932. 
  4. Nowe władze Pol. Tow. Politechnicznego. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 73 z 28 marca 1936. 
  5. Sprawozdanie Zarządu Sekcyi „Koła architektów polskich" we Lwowie za rok 1910. W: XXXIV Sprawozdanie Wydziału Głównego Towarzystwa Politechnicznego we Lwowie za rok administracyjny 1910. Lwów: Polskie Towarzystwo Politechniczne we Lwowie, 1911, s. 12.
  6. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 34.
  7. Informacja O Zmarłych: Dionizy Krzyczkowski. nekrologi-baza.pl. [dostęp 2015-04-15].
  8. a b c Cmentarz Stare Powązki: KRZYCZKOWSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2017-03-28].
  9. Jolanta Szczerba. Udział biblioteki Branickich z Suchej w Powszechnej Wystawie Krajowej we Lwowie w roku 1894. „Annales Academiae Paedagogicae Cracoviensis”, s. 58, Folia 39 / IV 2006. 
  10. Sprawozdanie Komitetu Wystawy Architektów polskich urządzonej staraniem Koła Architektów polskich we Lwowie we wrześniu i październiku 1910 r. na placu powystawowym we Lwowie. „Czasopismo Techniczne”, s. 387, Nr 24 z 25 grudnia 1910. 
  11. Krzysztof Wojciechowski: W Kołomyi odsłonięto tablicę ks. Piotra Skargi. 2013-08-13. [dostęp 2015-04-15].
  12. Henryk Kleinrok: Tarnopol ma nowy kościół. [dostęp 2015-04-15].
  13. Archiwum fotograficzne. [dostęp 2015-04-15].
  14. Kościół parafialny pod wezwaniem świętego Stanisława Biskupa i Męczennika w Łańcucie. [dostęp 2015-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  15. Historia kościoła parafialnego. [dostęp 2015-04-15].
  16. Architektura kościoła parafialnego. [dostęp 2015-04-15].
  17. Felicja Jałosińska: Kalendarium dziejów Jasła od 1901 do 1938 roku. Jasło: Stowarzyszenie Miłośników Jasła i Regionu Jasielskiego, 2006, s. 15. ISBN 83-917660-4-7.
  18. Felicja Jałosińska: Kalendarium dziejów Jasła od 1901 do 1938 roku. Jasło: Stowarzyszenie Miłośników Jasła i Regionu Jasielskiego, 2006, s. 25. ISBN 83-917660-4-7.
  19. Wojciech Chądzyński: Osiemnaście wrocławskich toalet publicznych zasługuje na wpisanie do rejestru zabytków. 2011-11-12. [dostęp 2015-04-15].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]