Danny Ainge

Daniel Ray Ainge

rzucający obrońca
Data i miejsce urodzenia	17 marca 1959 Eugene
Wzrost	196 cm
Masa ciała	91 kg
Kariera
Aktywność	1981–1995
Szkoła średnia	North Eugene (Eugene, Oregon)
College	BYU (1977–1981)
Draft	1981, numer: 31 Boston Celtics
Kariera klubowa Lata Kluby Wyst. 1981–1989 Boston Celtics 1989–1990 Sacramento Kings 1990–1992 Portland Trail Blazers 1992–1995 Phoenix Suns
Kariera trenerska Lata Drużyna 1996–1999 Phoenix Suns

Daniel Ray Ainge (ur. 17 marca 1959 w Eugene) – amerykański koszykarz, grający w lidze NBA na pozycji rzucającego obrońcy, a także baseballista, dwukrotny mistrz NBA z drużyną Boston Celtics. Obecnie dyrektor wykonawczy ds. koszykówki w macierzystym klubie.

Wszechstronnie utalentowany, w szkole średniej z powodzeniem grał w futbol amerykański, zaś na uniwersytecie Brigham Young University, także w baseball. W 1979 rozpoczął występy w profesjonalnym klubie MLB – Toronto Blue Jays. W 1981 został wybrany w drafcie przez Boston Celtics, którzy musieli wykupić jego kontrakt od drużyny Blue Jays.

Mimo początkowych niepowodzeń, wkrótce Ainge stał się kluczowym graczem drużyny i walnie przyczynił się do zdobycia przez Celtów dwóch tytułów mistrza NBA, w 1984 i 1986.

W sezonie 1987/1988 został pierwszym zawodnikiem w historii NBA, który trafił w trakcie rozgrywek zasadniczych ponad 100 rzutów za 3 punkty (148).

W 1989 został wymieniony z Sacramento Kings, od 1990 grał w Portland Trail Blazers, a od 1992 w Phoenix Suns. Obydwu ostatnim klubom pomógł w dostaniu się do finałów ligi, gdzie zostały pokonane przez, będących u szczytu potęgi Chicago Bulls. W sezonie 1992/1993 zajął ex aequo drugie miejsce w głosowaniu na najlepszego „szóstego” zawodnika ligi. Zakończył karierę w 1995.

Po zakończeniu kariery zawodniczej imał się różnych profesji – był trenerem Suns, komentatorem stacji TNT, od 2003, jest dyrektorem wykonawczym ds. koszykówki w Celtics. Jego zasługą były m.in. transfery Kevina Garnetta i Raya Allena, które zaowocowały zdobyciem mistrzostwa NBA przez klub z Bostonu po 22 latach przerwy. W uznaniu swych zasług w 2008 otrzymał tytuł Menedżera Roku (NBA Executive of the Year Award).

Osiągnięcia

NCAA

• Uczestnik rozgrywek:
  • Elite Eight turnieju NCAA (1981)
  • II rundy turnieju NCAA (1979–1981)
• Mistrz sezonu regularnego konferencji West Coast (WCC – 1979, 1980)
• Zawodnik Roku:
  • NCAA według:
    • kapituły Johna R. Woodena (1981)
    • National Association of Basketball Coaches (1981)
  • konferencji WAC (1981)
• Zaliczony do I składu All-American (1981)
• Uczelnia zastrzegła należący do niego numer 22

NBA

• 2-krotny mistrz NBA (1984, 1986)
• 4-krotny wicemistrz NBA (1985, 1987, 1992, 1993)
• Uczestnik meczu gwiazd NBA (1988)
• 4-krotny uczestnik konkursu rzutów za trzy punkty organizowanego przy okazji NBA All-Star Weekend (1987–89, 1991)