Culcitaceae
Culcita macrocarpa | |
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Klasa | |
Podklasa | |
Rząd | |
Rodzina |
Culcitaceae |
Nazwa systematyczna | |
Culcitaceae Pic. Serm. in Webbia 24: 702. 28 Apr 1970[3] | |
Typ nomenklatoryczny | |
Culcita C. Presl (1836)[3] |
Culcitaceae – monotypowa rodzina paproci z rzędu olbrzymkowców (Cyatheales). Obejmuje jeden rodzaj Culcita z dwoma gatunkami. Zasięg tych naziemnych roślin obejmuje Azory, Maderę, Teneryfę, południowo-zachodnią Europę oraz tropiki Ameryki Południowej i Środkowej[4].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Kłącze pełzające lub podnoszące się, solonosteliczne, okryte członowanymi włoskami. Okazałe liście z blaszką podzieloną 4- lub 5-krotnie, z rzadka owłosione. Wiązki przewodzące otwarte, rozgałęziają się widlasto. Kupki zalążni mają do 3 mm średnicy i ułożone na końcach wiązek[4].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]W obrębie rzędu olbrzymkowców (Cyatheales) rodzina Culcitaceae jest grupą siostrzaną dla rodziny Plagiogyriaceae wraz z którą tworzy klad siostrzany dla rodziny Loxsomataceae[2][4]. Dawniej paprocie z rodzaju Culcita uznawano za blisko spokrewnione z Calochlaena, jednak analizy filogenetyczne, w tym istotne różnice anatomiczne wskazują na dalsze pokrewieństwo tych rodzajów[4].
- Pozycja rodziny w rzędzie olbrzymkowców w systemie PPG I (2016)[2]
olbrzymkowce |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- Podział rodziny[5]
- rodzaj Culcita K. B. Presl, Tent. Pterid. 135. t. 5(5). ante 2 Dec 1836; Abh. Königl Böhm. Ges. Wiss. ser. 4. 5: 135. t. 5(5). 1837[6]
- Culcita coniifolia (Hook.) Maxon
- Culcita macrocarpa C.Presl
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-02-28] (ang.).
- ↑ a b c The Pteridophyte Phylogeny Group , A community-derived classification for extant lycophytes and ferns, „Journal of Systematics and Evolution”, 54 (6), 2016, s. 563–603, DOI: 10.1111/jse.12229 .
- ↑ a b James Reveal: Indices Nominum Supragenericorum Plantarum Vascularium. [dostęp 2012-02-05]. (ang.).
- ↑ a b c d Smith, A. R., K. M. Pryer, E. Schuettpelz, P. Korall, H. Schneider & P. G. Wolf: A classification for extant ferns. Taxon 55(3): 705–731, 2006. [dostęp 2010-12-22]. (ang.).
- ↑ Culcita C.Presl. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2020-12-26].
- ↑ Index Nominum Genericorum (ING). Smithsonian National Museum of Natural History. [dostęp 2012-02-05]. (ang.).