[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Cortona

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cortona
miasto i gmina
Ilustracja
Widok ze wzgórza na miasto (po lewej) i prostokątny cmentarz (po prawej)
Herb
Herb
Państwo

 Włochy

Region

 Toskania

Prowincja

Arezzo

Kod ISTAT

051017

Powierzchnia

342,33 km²

Wysokość

494 m n.p.m.

Populacja (I 2009)
• liczba ludności


23 031

• gęstość

67,3 os./km²

Numer kierunkowy

0575

Kod pocztowy

52044

Położenie na mapie Toskanii
Mapa konturowa Toskanii, po prawej znajduje się punkt z opisem „Cortona”
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Cortona”
Ziemia43°16′N 11°59′E/43,266667 11,983333
Strona internetowa
Ratusz

Cortona – miasto i gmina we Włoszech, w regionie Toskania, w prowincji Arezzo.

Według danych na styczeń 2009 gminę zamieszkiwało 23 031 osób przy gęstości zaludnienia 67,3 os./km².

Historia

[edytuj | edytuj kod]
  • założone przez Etrusków[1]
  • 130 p.n.e. – nadanie rzymskich praw miejskich
  • XII i XIII wiek – złoty wiek miasta
  • 1411 – Florencja uzyskuje władzę nad miastem

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]
  • Ratusz zbudowany 1240, następnie przebudowany pod koniec XIII i w XVI wieku. Charakterystyczną cechą budynku są wielkie odkryte schody.
  • Palazzo Casali – pałac z fasadą ozdobioną herbami florentyńskich wójtów. W pałacu obecnie mieści się Accademia Etrusca założona w 1726
  • Twierdza Medyceuszy – zbudowana przez Kosmę I w 1556
  • Katedra Santa Maria – zbudowana w latach 1456–1502 na podstawie projektu Giuliana da Sangallo.
  • Muzeum diecezjalne – mieszczące się w budynku naprzeciw katedry ze zbiorami malarstwa (m.in. Fra Angelico, Luca Signorelli, Pietro Lorenzetti oraz zabytkami rzymskimi (m.in. sarkofag z II wieku)).
  • XV-wieczny kościół San Domenico, pierwotnie część klasztoru Dominikanów. Wewnątrz obrazy Luki Signorellego i ołtarz Lorenza Gerriniego.

Ludzie związani z Cortoną

[edytuj | edytuj kod]
 Z tym tematem związana jest kategoria: Ludzie związani z Cortoną.

Miasta partnerskie

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Eleonora Sandrelli: Etruskowie – dzieje tajemniczego ludu. Hanna Cieśla (tłum.). Warszawa: Bellona SA, 2009, s. 11. ISBN 978-83-11-11448-7.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]