Claude-Casimir Gillet
Data i miejsce urodzenia |
19 maja 1806 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
1 września 1896 |
Zawód, zajęcie |
weterynarz, botanik, mykolog |
Claude-Casimir Gillet (ur. 19 maja 1806 w Dormans, zm. 1 września 1896 w Alençon) – francuski botanik i mykolog.
Jego ojciec był weterynarzem. Claude-Casimir Gillet w 1823 r. również wstąpił do szkoły weterynaryjnej w Maisons-Alfort. W 1830 r. został powołany do służby wojskowej w Agierii. Wolny czas podczas czteroletniego pobytu w Afryce Północnej wykorzystał do badania flory i fauny regionu Morza Śródziemnego. Po powrocie do Francji pod opieką znanej entomolożki Étienne Mulsant zajmował się badaniem owadów w Saint-Germain-en-Laye, Verdun, Sedan, Valenciennes, Thionville. Nie zaniedbywał przy tym obowiązków zawodowych – świadczą o tym cztery długie raporty weterynaryjne, które w tym czasie napisał. Otrzymał za nie 3 złote medale. Za zasługi w 1853 r. został mianowany starszym lekarzem weterynarii, co było dużym osiągnięciem, w całej Francji bowiem było takich tylko pięciu[1].
W 1847 r. Gillet zamieszkał na stałe w Alençon. Mieszkał tu przez prawie pięćdziesiąt lat, zajmując się w tym czasie głównie botaniką. Podczas wypraw terenowych stałymi jego towarzyszami byli Letellier, Prévost i Henri Beaudoin[1].
Praca naukowa
[edytuj | edytuj kod]W czasie pobytu w Alençon Claude-Casimir Gillet napisał swoje dwa główne dzieła, które przyniosły mu sławę: Nouvelle Flore Française (Nowa Flora Francji) i Les Champignons de France (Grzyby Francji). Pierwsze zostało opublikowane w 1861 r. przy współpracy z Magne, profesorem ze szkoły w Maisons-Alfort i członkiem Akademii Medycznej. Zawiera zwięzłe opisy wszystkich roślin we Francji ułożone w dychotomiczne tabele. Praca ta zamiarem autorów miała służyć jako podręcznik dla botaników i przewodnik dla uczniów. Upoglądowiona jest licznymi, bardzo dokładnymi i starannymi rysunkami. Informacje o właściwościach roślin, ich zastosowaniu w medycynie, higienie weterynaryjnej, sztuce i gospodarce domowej sprawiły, że Nowa Flora Francji była przydatną książką również dla tych, którzy studiują botanikę z rolniczego, medycznego jak i przemysłowego punktu widzenia. Wyszła w siedmiu wydaniach[1].
Pierwsze wydanie Grzybów Francji ukazało się w 1874 r. Jego rozbudowa trwała bez przerwy aż do śmierci autora w 1891 r. Opisał w nim gatunki Hymenomycetes, Discomycetes i Gasteromycetes. Aby ułatwić początkującym, Gillet podkreśla w swoich opisach charakterystyczne cechy, które są najłatwiejsze do zaobserwowania, widoczne gołym okiem lub za pomocą zwykłego szkła powiększającego. Sukces tej pracy nie tylko we Francji, ale także w Niemczech, Anglii i Ameryce wynika z bardzo starannych, wykonanych własnoręcznie przez autora finezyjnych rysunków grzybów[1].
Opisał wiele nowych gatunków grzybów. Przy nazwach naukowych utworzonych przez niego taksonów dodawany jest cytat Gillet. Dla uczczenia jego osiągnięć nadano nazwy niektórym taksonom grzybów: Gilletia Sacc. & Penz. 1882, Gilletiella Sacc. & Penz. 1882[2].