[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Brent Jett

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Brent Jett
Ilustracja
Brent Jett (2005)
Data i miejsce urodzenia

5 października 1958
Pontiac, Michigan

Narodowość

amerykańska

Funkcja

pilot wahadłowca, dowódca misji

Łączny czas misji kosmicznych

41 dni 18 godzin
i 2 sekundy

Misje

STS-72, STS-81, STS-97, STS-115

Stopień wojskowy

komandor United States Navy

Wyuczony zawód

pilot wojskowy

Odznaczenia
Naval Astronaut Badge Naval Aviator Badge
Defence Superior Service Medal (USA) Legionista Legii Zasługi (USA) Zaszczytny Krzyż Lotniczy (Stany Zjednoczone) Medal Departamentu Obrony za Chwalebną Służbę (USA) Medal Pochwalny Marynarki Wojennej (Stany Zjednoczone) NASA Outstanding Leadership Medal NASA Exceptional Service Medal NASA Exceptional Engineering Achievement Medal
Medal Za Lot Kosmiczny (czterokrotnie)

Brent Ward Jett, Jr. (ur. 5 października 1958 w Pontiac w stanie Michigan) – amerykański astronauta, pilot wojskowy, komandor United States Navy.

Wykształcenie i służba wojskowa

[edytuj | edytuj kod]
  • 1976 – szkołę średnią (Northeast High School) ukończył w Oakland Park, stan Floryda.
  • 1981 – został absolwentem Akademii Morskiej Stanów Zjednoczonych w Annapolis (United States Naval Academy), stan Maryland, otrzymując licencjat z aeronautyki. W maju rozpoczął służbę w Marynarce Wojennej Stanów Zjednoczonych.
  • 1983–1988 – w marcu 1983 uzyskał kwalifikacje pilota lotnictwa morskiego i został skierowany do 101 eskadry myśliwców stacjonującej w bazie lotniczej Oceana (Naval Air Station Oceana) w Virginia Beach, stan Wirginia, gdzie przeszedł przeszkolenie na samolotach typu F-14 Tomcat. Później przeniesiono go do 74 eskadry myśliwców mających swoją bazę na lotniskowcu USS Saratoga. Latając na F-14 Tomcat uczestniczył w dwóch rejsach po Morzu Śródziemnym i Oceanie Indyjskim. Zdobył też uprawnienia LSO (Landing Signal Officer) – oficera pomagającego pilotom w lądowaniu na lotniskowcu. W czasie służby przeszedł kurs w Szkole Myśliwców Lotnictwa Morskiego „TOPGUN” (Navy Fighter Weapon School - TOPGUN).
  • 1989 – po ukończeniu Podyplomowej Szkoły Marynarki Wojennej (U.S. Naval Postgraduate School) w Monterey, stan Kalifornia, uzyskał tytuł magistra w dziedzinie inżynierii lotniczej i w czerwcu został przyjęty do Szkoły Pilotów Doświadczalnych Marynarki (U.S. Naval Test Pilot School), której absolwentem został w 1990.
  • 1990 – rozpoczął służbę jako pilot doświadczalny w jednym z wydziałów Centrum Lotnictwa Doświadczalnego Marynarki Wojennej (Naval Air Test Center). Latał na samolotach typy F-14A/B/D, T-45A i A-7E.
  • 1991 – powrócił do służby na lotniskowcu USS Saratoga w 74 eskadrze myśliwców, gdzie pilotował F-14B.
  • 2007 – w lipcu opuścił US Navy i przeszedł w stan spoczynku.

Na przeszło 30 typach różnych samolotów wylatał ponad 5000 godzin. Wykonał ponad 450 lądowań na lotniskowcu.

Kariera astronauty

[edytuj | edytuj kod]
  • 31 marca 1992 – został wybrany do 14 grupy astronautów NASA, która liczyła 24 osoby. Znaleźli się w niej również przedstawiciele Francji, Włoch, Kanady i Japonii. Od sierpnia rozpoczął szkolenie w Johnson Space Center.
  • 1994-1995 – po ukończeniu dwuletniego przeszkolenia podstawowego, podczas którego zdobył kwalifikacje pilota wahadłowca, Jett trafił do Biura Astronautów NASA. Bardzo szybko włączono go do załogi misji STS-72.
  • 11-20 stycznia 1996 – wziął udział w locie STS-72 wahadłowca Endeavour.
  • 1997 – był pilotem misji STS-81 na wahadłowcu Atlantis (12–22 stycznia). Od czerwca 1997 do lutego 1998 był przedstawicielem NASA w Centrum Wyszkolenia Kosmonautów im. J. Gagarina w Gwiezdnym Miasteczku pod Moskwą.
  • 1998 – został wyznaczony dowódcą wyprawy STS-97 na wahadłowcu Endeavour.
  • od 30 listopada do 11 grudnia 2000 – uczestniczył w locie STS-97/ISS 4A.
  • 27 lutego 2002 – był wyznaczony na dowódcę misji STS-115, która pierwotnie miała mieć miejsce w 2003. Po katastrofie Columbii lot był jednak wielokrotnie przekładany.
  • 9-21 września 2006 – na pokładzie wahadłowca Atlantis uczestniczył w misji STS-115.
  • 2013 – w styczniu opuścił NASA.

Loty kosmiczne

[edytuj | edytuj kod]
  • STS-72 (Endeavour F-10);

W dniach 11-20 stycznia 1996 uczestniczył jako pilot misji w locie STS-72. Razem z nim w kosmos polecieli: Brian Duffy (dowódca), Leroy Chiao (specjalista misji MS-1), Winston E. Scott (MS-2), astronauta japoński Kōichi Wakata (MS-3) oraz Daniel T. Barry (specjalista misji MS-4). 14 stycznia astronauci przechwycili na orbicie okołoziemskiej i umieścili w ładowni promu japońskiego satelitę badawczego SFU (Space Flyer Unit). Na 50 godzin umieszczono również w kosmosie naukowo-badawczego satelitę OAST-Flyer (Office of Aeronautics and Space Technology Flyer). W tym czasie oddalił się on od wahadłowca na odległość 72 km. Astronauci dwukrotnie opuszczali pokład Endeavour i w otwartej przestrzeni kosmicznej przeprowadzali eksperymenty technologiczne przydatne do planowanych prac przy montażu Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Poza tym prowadzono obserwacje atmosfery Ziemi oraz badania medyczno-biologiczne. Wahadłowiec zakończył misję 20 stycznia 1996, lądując na bieżni Kennedy Space Center.

  • STS-81 (Atlantis F-18);

12 stycznia 1997 Brent Jett rozpoczął swój drugi lot w kosmos. Ponownie pełnił funkcję pilota podczas lotu promu Atlantis w czasie misji STS-81. Dowódcą wyprawy był Michael A. Baker, a specjalistami misji: Peter J. K. Wisoff (MS-1), John M. Grunsfeld (MS-2), Marsha S. Ivins (MS-3) oraz Jerry M. Linenger (MS-4). Był to piąty lot wahadłowca Atlantis w kierunku radzieckiej stacji kosmicznej Mir. Na pokładzie wahadłowca na pokład Mira został dostarczony astronauta Jerry Linenger. Pozostał on na stacji razem z radzieckimi kosmonautami, a na Ziemię na pokładzie Atlantisa powrócił John Blaha, który pracował na stacji Mir przez kilka miesięcy. Poza tym wahadłowiec przywiózł zapasy dla stałej załogi Mira. W czasie lotu przeprowadzono szereg eksperymentów technologicznych i medyczno-biologicznych. Po wykonaniu zaplanowanego programu misji wahadłowiec wylądował na bieżni KSC 22 stycznia 1997.

  • STS-97/ ISS 4A (Endeavour F-15);

30 listopada 2000 Brent Jett po raz trzeci udał się w kosmos, tym razem jako dowódca promu Endeavour, podczas misji STS-97. Udział w niej wzięli również: pilot – Michael J. Bloomfield, specjaliści misji: Joseph R. Tanner (MS-1), astronauta z Kanady J. J.-P. Marc Garneau (MS-2), oraz Carlos I. Noriega (MS-3). Podczas lotu prom Endeavour połączył się z Międzynarodową Stacją Kosmiczną. Podczas EVA-1 dwaj astronauci zainstalowali na powierzchni stacji konstrukcję P6 z panelami baterii słonecznych. Z pokładu ISS pomagał im Marc Garneau sterując manipulatorem RMS. W ciągu następnych dni astronauci wielokrotnie testowali panele baterii słonecznych. Podczas EVA-2 podłączono nową konstrukcję do szyny zasilającej. 7 grudnia 2000 Tanner i Noriega poprawili naciągi na obu panelach, zainstalowali kilka anten i podłączyli kamerę, potrzebną w misji STS-98 do naprowadzenia modułu Destiny. Dopiero 8 grudnia 2000 astronauci z wyprawy STS-97 weszli do modułu Unity i spotkali się z pierwszą stałą załogą Międzynarodowej Stacji Kosmicznej – Williamem Shepherdem, Jurijem Gidzenko i Siergiejem Krikalowem. Obie załogi przetestowały nową konfigurację stacji (z rozwiniętymi panelami P6), a następnie przeniosły wyposażenie i zaopatrzenie na pokład ISS. Na pokład Endeavour przeniesiono z kolei zużyte lub niesprawne elementy. 9 grudnia, po odcumowaniu od ISS, wahadłowiec przez 45 minut obleciał stację, fotografując jej powierzchnię, a następnie rozpoczął lot autonomiczny. 11 grudnia 2000 załoga wylądowała pomyślnie na bieżni KSC.

Odznaczenia i nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Wykaz lotów

[edytuj | edytuj kod]
Loty kosmiczne, w których uczestniczył Brent W. Jett
Nr Data startu Statek kosmiczny Data lądowania Statek kosmiczny Funkcja Czas trwania
1 11 stycznia 1996 STS-72
Endeavour F-10
20 stycznia 1996 STS-72
Endeavour F-10
Pilot misji 8 dni 22 godziny i 40 sekund
2 12 stycznia 1997 STS-81
Atlantis
F-18
22 stycznia 1997 STS-81
Atlantis
F-18
Pilot misji 10 dni 4 godziny 55 minut i 23 sekundy
3 1 grudnia 2000 [STS-97
Endeavour F-15
11 grudnia 2000 STS-97
Endeavour F-15
Dowódca misji 10 dni 19 godzin 57 minut i 24 sekundy
4 9 września 2006 STS-115
Atlantis
F-27
1 września 2006 STS-115
Atlantis
F-27
Dowódca misji 11 dni 19 godzina 6 minut i 35 sekund[1]
Łączny czas spędzony w kosmosie – 41 dni 18 godzin i 2 sekundy

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Spaceflight Now: Relacja z przebiegu lądowania misji STS-115. [dostęp 2010-09-13]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]