Boris Bugajew

Boris Bugajew
Борис Павлович Бугаев
	główny marszałek lotnictwa
Data i miejsce urodzenia	29 lipca 1923 ; Mańkówka, ZSRR
Data i miejsce śmierci	13 stycznia 2007 ; Moskwa, Rosja
	Przebieg służby
Lata służby	1941–1987
Siły zbrojne	Armia Czerwona; Wojskowe Siły Powietrzne
Stanowiska	dowódca: 215 eskadry lotniczej, specjalnej jednostki lotnictwa cywilnego, minister lotnictwa cywilnego ZSRR
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
	Odznaczenia
	;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Boris Pawłowicz Bugajew, ros. Борис Павлович Бугаев (ur. 29 lipca 1923 we wsi Mańkówka, zm. 13 stycznia 2007 w Moskwie) – radziecki dowódca wojskowy, główny marszałek lotnictwa (1977), minister lotnictwa cywilnego ZSRR (1970–1987), członek Komitetu Centralnego KPZR (1971–1990), deputowany do Rady Najwyższej ZSRR 8., 9., 10. i 11. kadencji (1970–1989), Zasłużony Pilot ZSRR, dwukrotny Bohater Pracy Socjalistycznej (1966, 1983).

Życiorys

Urodził się 29 lipca 1923 we wsi Mańkówka na terenie Ukraińskiej SRR, w rodzinie nauczycielskiej. W 1941 wstąpił do Armii Czerwonej. W latach 1941–1942 uczył się pilotażu w lotniczej eskadrze szkoleniowej, a w latach 1942–1943 był pilotem-instruktorem w szkole lotniczej w Aktobe.

W czasie II wojny światowej wypełniał zadania Centralnego Sztabu Partyzanckiego na Ukrainie. W latach 1943–1947 dowodził 215 eskadrą lotniczą. Od 1946 członek WKP(b)/KPZR.

W latach 1948–1957 był pilotem-instruktorem w porcie lotniczym Moskwa-Wnukowo. Od 1951 latał do wielu krajów świata, na pierwszych dalekich trasach Aerofłotu, m.in. do Wielkiej Brytanii, Indii, Indonezji, Kuby i USA. Przez długi czas był osobistym pilotem Leonida Breżniewa. W 1957 został mianowany dowódcą specjalnej jednostki lotnictwa cywilnego. Wykonywał loty samolotami rządowymi.

Od 1961 do 1966 studiował zaocznie w Wyższej Szkole Lotnictwa Cywilnego. W 1966 został wiceministrem lotnictwa cywilnego ZSRR, a rok później I wiceministrem w tym resorcie. Od 19 maja 1970 do 4 maja 1987 zajmował stanowisko ministra lotnictwa cywilnego ZSRR. Przyczynił się do rozwoju technologii rakietowej w lotnictwie. Od maja 1987 był Generalnym Inspektorem w Grupie Generalnych Inspektorów Ministerstwa Obrony ZSRR.

W latach 1970–1989 deputowany do Rady Najwyższej ZSRR od 8. do 11. kadencji. W latach 1971–1990 członek Komitetu Centralnego KPZR.

Zmarł 13 stycznia 2007 w Moskwie i został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym.

Odznaczenia

Medal „Sierp i Młot” Bohatera Pracy Socjalistycznej – dwukrotnie (1966, 1983)
Order Lenina – pięciokrotnie
Order Rewolucji Październikowej
Order Czerwonego Sztandaru – dwukrotnie
Order Wojny Ojczyźnianej I klasy
Order Czerwonej Gwiazdy
Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” III stopnia
Order „Znak Honoru”
Zasłużony Pilot ZSRR (1967)
Nagroda Leninowska (1980)
Nagroda Państwowa ZSRR (1972)

Bibliografia

BolesławB. Potyrała BolesławB., HieronimH. Szczegóła HieronimH., Czerwoni marszałkowie. Elita Armii Radzieckiej 1935-1991, Zielona Góra: Wyd. WSP im. Tadeusza Kotarbińskiego, 1997, ISBN 83-86832-23-1, OCLC 835148265 .
BolesławB. Potyrała BolesławB., WładysławW. Szlufik WładysławW., Who is who? Trzygwiazdkowi generałowie i admirałowie radzieckich sił zbrojnych z lat 1940-1991, Częstochowa: WSP, 2001, ISBN 83-7098-662-5, OCLC 831020923 .
(ros.) W. Jegorszyn – Feldmarszałkowie i marszałkowie, Moskwa 2000
(ros.) Wielka Encyklopedia Radziecka, t. 30, s. 581, Moskwa 1969-1978
Бугаев Борис Павлович – Герои страны (ros.) [dostęp 30 kwietnia 2010]
Министерство транспорта Российской Федерации – Борис Павлович Бугаев. mintrans.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-11-08)]. (ros.). [dostęp 30 kwietnia 2010]