Black Bullet
Black Bullet | |
---|---|
jap. ブラック・ブレット (Burakku Buretto) | |
Gatunek | dramat, komedia, przygodowy, postapokaliptyczny, science fiction |
Light novel | |
Autor | Shiden Kanzaki |
Artysta | Saki Ukai |
Wydawca | ASCII Media Works |
Wydawana | 10 lipca 2011 – 10 kwietnia 2014 (zawieszenie)[a] |
Liczba tomów | 7 |
Manga | |
Autor | Shiden Kanzaki |
Artysta | Morinohon |
Wydawca | ASCII Media Works |
Odbiorcy | seinen |
Drukowana w | Dengeki Maoh |
Wydawana | 27 sierpnia 2012 – 27 czerwca 2014 |
Liczba tomów | 4 |
Telewizyjny serial anime | |
Reżyser | Masayuki Kojima |
Producent | Asuka Yamazaki Fuminori Yamazaki Mitsutoshi Ogura Yasutaka Kurosaki |
Scenariusz | Tatsuhiko Urahata Kurasumi Sunayama Sayaka Harada |
Muzyka | Shirō Sagisu |
Studio | Kinema Citrus Orange |
Stacja telewizyjna | AT-X, Tokyo MX, Sun TV, tvk, KBS, TV Aichi, BS11, TSC |
Premierowa emisja | 8 kwietnia – 1 lipca 2014 |
Liczba odcinków | 13 |
Black Bullet (jap. ブラック・ブレット Burakku Buretto) – powieść ilustrowana opracowana przez Shidena Kanzakiego i ilustrowana przez Saki Ukai, wydawana nakładem wydawnictwa ASCII Media Works pod imprintem Dengeki Bunko od 10 lipca 2011[1] do czasu jej zawieszenia w dniu 10 kwietnia 2014, po wydaniu 7 tomów[2].
Na podstawie powstała adaptacja w formie mangi i telewizyjnego serialu anime.
Fabuła
[edytuj | edytuj kod]Akcja serii rozgrywa się w 2021 roku, wtedy to ludzkość zostaje spustoszona przez epidemię pasożytniczego wirusa Gastrea i jest zmuszona żyć w murach Monolitu, które powstały z Varanium – metalu, który jest w stanie powstrzymać dalszy rozwój epidemii. Wkrótce dzieci, które urodziły się z wirusem Gastrea i uzyskały w rezultacie nadludzkie zdolności, zostają odkryte i nazwane „dziećmi przeklętymi”, które mogłyby być tylko kobietami.
Aby walczyć z wirusem, powstaje Civil Securities, które nawiązuje współpracę z parą Inicjatorów, którzy są przeklętymi dziećmi, oraz Promotorem, służącym do ich prowadzenia. 10 lat po epidemii Rentarō Satomi, licealista, który jest również promotorem w Agencji Bezpieczeństwa Cywilnego Tendō należącej do jego przyjaciółki z dzieciństwa, Kisary Tendō, wraz ze swoją inicjatorką, Enju Aiharą, prowadzi misje, aby zapobiec zniszczeniu obszaru Tokio i świata.
Bohaterowie
[edytuj | edytuj kod]Powieść ilustrowana
[edytuj | edytuj kod]Pierwszy tom powieści ilustrowanej ukazał się w sprzedaży 10 lipca 2011[1], zaś kolejne wydawane były nakładem wydawnictwa ASCII Media Works pod imprintem Dengeki Bunko. Po wydaniu siódmego tomu w dniu 10 kwietnia 2014[2], nagle dalsza publikacja została zawieszona.
Poza Japonią, powieść ilustrowana ukazywała się w Stanach Zjednoczonych nakładem wydawnictwa Yen Press, zaś wszystkie tomy wydawane były od 18 sierpnia 2015[3] do 19 września 2017[4].
Nr | Język japoński | Język angielski | ||
---|---|---|---|---|
Data wydania | ISBN | Data wydania | ISBN | |
1 | 10 lipca 2011[1] | ISBN 978-4-04-870596-7 | 18 sierpnia 2015[3] | ISBN 978-0-31-630499-3 |
|
||||
2 | 8 października 2011[5] | ISBN 978-4-04-870820-3 | 15 grudnia 2015[6] | ISBN 978-0-31-634489-0 |
|
||||
3 | 10 maja 2012[7] | ISBN 978-4-04-886477-0 | 19 kwietnia 2016[8] | ISBN 978-0-31-634490-6 |
|
||||
4 | 10 sierpnia 2012[9] | ISBN 978-4-04-886797-9 | 30 sierpnia 2016[10] | ISBN 978-0-316-34491-3 |
|
||||
5 | 10 lipca 2013[11] | ISBN 978-4-04-891761-2 | 20 grudnia 2016[12] | ISBN 978-0-316-34492-0 |
|
||||
6 | 10 października 2013[13] | ISBN 978-4-04-866008-2 | 18 kwietnia 2017[14] | ISBN 978-0-316-34494-4 |
|
||||
7 | 10 kwietnia 2014[2] | ISBN 978-4-04-866472-1 | 19 września 2017[4] | ISBN 978-0-316-51064-6 |
|
Manga
[edytuj | edytuj kod]W oparciu o powieść ilustrowaną, powstała manga, za której ilustracje odpowiadał Morinohon. Kolejne rozdziały publikowane były na łamach czasopisma „Dengeki Maoh” od 27 sierpnia 2012[15] do 27 czerwca 2014[16]. Wszystkie z nich zostały później skompilowane do 4 tomów, które wydawane były od 27 maja 2013[17] do 27 czerwca 2014[18].
Poza Japonią, manga ukazywała się w Stanach Zjednoczonych nakładem wydawnictwa Yen Press, zaś wszystkie tomy wydawane były od 22 września 2015[19] do 28 czerwca 2016[20].
Nr | Język japoński | Język angielski | ||
---|---|---|---|---|
Data wydania | ISBN | Data wydania | ISBN | |
1 | 27 maja 2013[17] | ISBN 978-4-04-891196-2 | 22 września 2015[19] | ISBN 978-0-316-34503-3 |
2 | 10 lipca 2013[21] | ISBN 978-4-04-891805-3 | 15 grudnia 2015[22] | ISBN 978-0-316-34513-2 |
3 | 10 października 2013[23] | ISBN 978-4-04-891970-8 | 22 marca 2016[24] | ISBN 978-0-316-34532-3 |
4 | 27 czerwca 2014[18] | ISBN 978-4-04-866665-7 | 28 czerwca 2016[20] | ISBN 978-0-316-27236-0 |
Anime
[edytuj | edytuj kod]Produkcja adaptacji w formie telewizyjnego serialu anime została zapowiedziana 6 października 2013, przy okazji odbywającego się festiwalu Dengeki Bunko's Autumn Festival 2013[25]. 8 grudnia podano do wiadomości, że premiera będzie miała miejsce w kwietniu 2014[26], a potem datę tą doprecyzowano na 8 kwietnia, która ogłoszona została 15 marca[27][28]. Razem wyprodukowano 13 odcinków[29], których kolejne z nich emitowane były premierowo na antenie AT-X w każdy wtorek o 22.30[30]. Ostatni odcinek wyemitowany został 1 lipca[29].
Za reżyserię odpowiadał Masayuki Kojima, producentami byli Asuka Yamazaki, Fuminori Yamazaki, Mitsutoshi Ogura i Yasutaka Kurosaki, zaś scenarzystami – Tatsuhiko Urahata, Kurasumi Sunayama i Sayaka Harada. Za produkcję wykonawczą odpowiadały studia Kinema Citrus oraz Orange.
Muzyka
[edytuj | edytuj kod]Muzykę w openingu wykonuje zespół fripSide – nazwa utworu jest taka sama jak nazwa serii (lecz zapisywana jest małą literą, tzw. „black bullet”), zaś w endingu – Nagi Yanagi, gdzie użyty został utwór „Tokohana” (jap. トコハナ)[31].
Spis odcinków
[edytuj | edytuj kod]Lp. | Tytuł odcinka | Premiera[29] |
---|---|---|
1 | Saigo no kibō (最後の希望) | 8 kwietnia 2014 |
2 | Kyōki no kamen (狂気の仮面) | 15 kwietnia 2014 |
3 | Unmei no kodomotachi (運命の子供たち) | 22 kwietnia 2014 |
4 | Kuro no jūdan (黒の銃弾) | 29 kwietnia 2014 |
5 | Beni kuro no ansatsusha (紅黒の暗殺者) | 6 maja 2014 |
6 | Tragic Irony Torajikku Aironī (トラジック・アイロニー) | 13 maja 2014 |
7 | Seijaku no tsukiyo, yoake no sora (静寂の月夜、夜明けの空) | 20 maja 2014 |
8 | Kyōkai sen no sekihi (境界線の石碑) | 27 maja 2014 |
9 | Kekkai no moribito (結界の守人) | 3 czerwca 2014 |
10 | Tōkyō Area bōei sen Tōkyō Eria bōei sen (東京エリア防衛戦) | 10 czerwca 2014 |
11 | Taurus no shinzō, hikari no yari Taurusu no shinzō, hikari no yari (タウルスの心臓、光の槍) | 17 czerwca 2014 |
12 | Crisis Point Kuraishisu Pointo (クライシス・ポイント) | 24 czerwca 2014 |
13 | Kami o mezashita monotachi (神を目指した者たち) | 1 lipca 2014 |
Blu-ray/DVD
[edytuj | edytuj kod]Wszystkie odcinki zostały skompilowane do siedmiu wydań na Blu-ray i DVD. Pierwsze z nich zostało wydane 2 lipca 2014, natomiast ostatnie – 7 stycznia 2015. Następnie, 9 listopada 2016 w sprzedaży ukazało się kompletne wydanie (BOX), w którym znajdują się wszystkie 13 odcinków[32].
Spis tomów
[edytuj | edytuj kod]Tom | Odcinki | Data wydania | Kod | Źródło | |
---|---|---|---|---|---|
Blu-ray | DVD | ||||
1 | 1 i 2 | 2 lipca 2014 | GNXA-1661 | GNBA-1871 | [33] |
2 | 3 i 4 | 6 sierpnia 2014 | GNXA-1662 | GNBA-1872 | [34] |
3 | 5 i 6 | 3 września 2014 | GNXA-1663 | GNBA-1873 | [35] |
4 | 7 | 8 października 2014 | GNXA-1664 | GNBA-1874 | [36] |
5 | 8 i 9 | 5 listopada 2014 | GNXA-1665 | GNBA-1875 | [37] |
6 | 10 i 11 | 3 grudnia 2014 | GNXA-1666 | GNBA-1876 | [38] |
7 | 12 i 13 | 7 stycznia 2015 | GNXA-1667 | GNBA-1877 | [39] |
BOX | 9 listopada 2016 | GNXA-1670 | – | [40] |
Odbiór
[edytuj | edytuj kod]Pierwszy odcinek anime był recenzowany przez pięciu redaktorów serwisu Anime News Network[41]:
- Hope Chapman uznał, że można go oglądać w scenach akcji, mimo że jest kolejną leniwą adaptacją powieści ilustrowanych. Ponadto uznał kobietę drugoplanową za naganną, wyróżniając portret Enju Aihary jako przynęty otaku;
- Bamboo Dong i Carl Kimlinger pochwalili anime za to, że ma przyzwoity scenariusz i zostawia wystarczająco dużo miejsca na rozwój historii i postaci. Bamboo Dong powiedział, że może być lepszy w późniejszych odcinkach, podczas gdy Carl Kimlinger krytykował anime za to, że jest takie samo, jak każde inne tego samego pokroju;
- Rebecca Silverman powiedziała, że założenie było zaintrygowane efektami wizualnymi, które przyciągają uwagę, ale musi pracować nad tempem i rozwojem historii, aby osiągnąć swój potencjał.
- Theron Martin, uznając schematy opowieści za ogólne i wypełnione pułapkami otaku, był pełen nadziei ze względu na techniczne aspekty, które uzupełniają sceny akcji i poczucie intryg w całym tekście, stwierdzając, że „wygląda na to, że może to być zabawna (choć niekoniecznie oryginalna) akcja, zwłaszcza jeśli rozwiązane zostaną załamania”.
Richard Eisenbeis z portalu Kotaku był negatywnie nastawiony do serii, mówiąc, że ma dobrą koncepcję, ale ugrzązł w amalgamacie gatunków, które nie pasują do siebie. Ponadto stwierdził, że podąża za schematycznym planem wyznaczonym przez inne tytuły i jest wypełnione dziurami w fabule, które wymagają zawieszenia niewiary, stwierdzając, że „Ostatecznie po prostu nie poleciłbym nikomu Black Bullet. To bałagan w anime[42].
Z kolei Allen Moody, piszący dla THEM Anime Reviews, był krytyczny wobec stereotypowych aspektów haremu w anime, ale pochwalił zarówno Seitenshi, jak i Enju, przypisując jej cechę bycia „łagodną, a jednocześnie silną i zdecydowaną”, a drugą za jej związek z Rentarō – „emocjonalnie głębszy i bardziej złożony niż zauroczenie loliconem”. Redaktor pochwalił także sceny akcji za połączenie grafiki komputerowej i tradycyjnej animacji oraz za „pomysłowo pomyślane” projekty wirusa Gastrea[43].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zawieszenie serii wynikało z braku publikacji kolejnych tomów (od momentu wydania 7. tomu) – nie wiadomo, co było tego powodem.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c ブラック・ブレット 神を目指した者たち, [w:] Kadokawa Corporation [online], dengekibunko.jp [dostęp 2020-11-22] (jap.).
- ↑ a b c ブラック・ブレット7 世界変革の銃弾, [w:] Kadokawa Corporation [online], dengekibunko.jp [dostęp 2020-11-22] (jap.).
- ↑ a b Black Bullet, Vol. 1 (light novel), [w:] Yen Press [online], yenpress.com [dostęp 2020-11-22] (ang.).
- ↑ a b Black Bullet, Vol. 7 (light novel), [w:] Yen Press [online], yenpress.com [dostęp 2020-11-22] (ang.).
- ↑ ブラック・ブレット2 VS神算鬼謀の狙撃兵, [w:] Kadokawa Corporation [online], dengekibunko.jp [dostęp 2020-11-22] (jap.).
- ↑ Black Bullet, Vol. 2 (light novel), [w:] Yen Press [online], yenpress.com [dostęp 2020-11-22] (ang.).
- ↑ ブラック・ブレット3 炎による世界の破滅, [w:] Kadokawa Corporation [online], dengekibunko.jp [dostęp 2020-11-22] (jap.).
- ↑ Black Bullet, Vol. 3 (light novel), [w:] Yen Press [online], yenpress.com [dostęp 2020-11-22] (ang.).
- ↑ ブラック・ブレット4 復讐するは我にあり, [w:] Kadokawa Corporation [online], dengekibunko.jp [dostęp 2020-11-22] (jap.).
- ↑ Black Bullet, Vol. 4 (light novel), [w:] Yen Press [online], yenpress.com [dostęp 2020-11-22] (ang.).
- ↑ ブラック・ブレット5 逃亡犯、里見蓮太郎, [w:] Kadokawa Corporation [online], dengekibunko.jp [dostęp 2020-11-22] (jap.).
- ↑ Black Bullet, Vol. 5 (light novel), [w:] Yen Press [online], yenpress.com [dostęp 2020-11-22] (ang.).
- ↑ ブラック・ブレット6 煉獄の彷徨者, [w:] Kadokawa Corporation [online], dengekibunko.jp [dostęp 2020-11-22] (jap.).
- ↑ Black Bullet, Vol. 6 (light novel), [w:] Yen Press [online], yenpress.com [dostęp 2020-11-22] (ang.).
- ↑ 電撃マオウ 2012年10月号, [w:] ASCII Media Works [online], asciimw.jp [dostęp 2020-11-22] (jap.).
- ↑ 電撃マオウ 2014年8月号, [w:] ASCII Media Works [online], asciimw.jp [dostęp 2020-11-22] (jap.).
- ↑ a b ブラック・ブレット 01, [w:] Kadokawa Corporation [online], dengekibunko.jp [dostęp 2020-11-22] (jap.).
- ↑ a b ブラック・ブレット 04, [w:] Kadokawa Corporation [online], dengekibunko.jp [dostęp 2020-11-22] (jap.).
- ↑ a b Black Bullet, Vol. 1 (manga), [w:] Yen Press [online], yenpress.com [dostęp 2020-11-22] (ang.).
- ↑ a b Black Bullet, Vol. 4 (manga), [w:] Yen Press [online], yenpress.com [dostęp 2020-11-22] (ang.).
- ↑ ブラック・ブレット 02, [w:] Kadokawa Corporation [online], dengekibunko.jp [dostęp 2020-11-22] (jap.).
- ↑ Black Bullet, Vol. 2 (manga), [w:] Yen Press [online], yenpress.com [dostęp 2020-11-22] (ang.).
- ↑ ブラック・ブレット 03, [w:] Kadokawa Corporation [online], dengekibunko.jp [dostęp 2020-11-22] (jap.).
- ↑ Black Bullet, Vol. 3 (manga), [w:] Yen Press [online], yenpress.com [dostęp 2020-11-22] (ang.).
- ↑ Sarah Nelkin , Black Bullet Light Novels Get Anime by Kinema Citrus, [w:] Anime News Network [online], www.animenewsnetwork.com, 6 października 2013 [dostęp 2020-11-22] (ang.).
- ↑ Lynzee Loveridge , Black Bullet TV Anime Stars Aoi Yuki, Yui Horie, [w:] Anime News Network [online], www.animenewsnetwork.com, 8 grudnia 2013 [dostęp 2020-11-22] (ang.).
- ↑ Sarah Nelkin , Black Bullet TV Anime's 2nd Promo Previews fripside Song, [w:] Anime News Network [online], www.animenewsnetwork.com, 15 marca 2014 [dostęp 2020-11-22] (ang.).
- ↑ NBCUniversal Anime/Music , TVアニメ「ブラック・ブレット」PV第2弾, [w:] YouTube [online], www.youtube.com, 15 marca 2014 [dostęp 2020-11-22] (jap.).
- ↑ a b c Black Bullet (TV) [Episode titles], [w:] Anime News Network [online], www.animenewsnetwork.com [dostęp 2020-11-22] (ang.).
- ↑ ON AIR, [w:] ブラック・ブレット製作委員会 [online], www.black-bullet.net [dostęp 2020-11-22] (jap.).
- ↑ CD, [w:] ブラック・ブレット製作委員会 [online], www.black-bullet.net [dostęp 2020-11-22] (jap.).
- ↑ Blu-ray&DVD, [w:] ブラック・ブレット製作委員会 [online], www.black-bullet.net [dostęp 2020-11-22] (jap.).
- ↑ ブラック・ブレット1, [w:] ブラック・ブレット製作委員会 [online], www.black-bullet.net [dostęp 2020-11-22] (jap.).
- ↑ ブラック・ブレット2, [w:] ブラック・ブレット製作委員会 [online], www.black-bullet.net [dostęp 2020-11-22] (jap.).
- ↑ ブラック・ブレット3, [w:] ブラック・ブレット製作委員会 [online], www.black-bullet.net [dostęp 2020-11-22] (jap.).
- ↑ ブラック・ブレット4, [w:] ブラック・ブレット製作委員会 [online], www.black-bullet.net [dostęp 2020-11-22] (jap.).
- ↑ ブラック・ブレット5, [w:] ブラック・ブレット製作委員会 [online], www.black-bullet.net [dostęp 2020-11-22] (jap.).
- ↑ ブラック・ブレット6, [w:] ブラック・ブレット製作委員会 [online], www.black-bullet.net [dostęp 2020-11-22] (jap.).
- ↑ ブラック・ブレット7, [w:] ブラック・ブレット製作委員会 [online], www.black-bullet.net [dostęp 2020-11-22] (jap.).
- ↑ ブラック・ブレット Blu-ray BOX, [w:] ブラック・ブレット製作委員会 [online], www.black-bullet.net [dostęp 2020-11-22] (jap.).
- ↑ Hope Chapman i inni, The Spring 2014 Anime Preview Guide, [w:] Anime News Network [online], www.animenewsnetwork.com, 8 kwietnia 2014 [dostęp 2020-11-22] (ang.).
- ↑ Richard Eisenbeis , Black Bullet Irredeemably Ruins An Otherwise Good Premise, [w:] Kotaku [online], kotaku.com, 29 lipca 2014 [dostęp 2020-11-22] (ang.).
- ↑ Black Bullet, [w:] THEM Anime Reviews [online], themanime.org [dostęp 2020-11-22] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Black Bullet. Shiden Kanzaki, Saki Ukai. Kadokawa Corporation, 2011–2014.
- Black Bullet w bazie Anime News Network (ang.)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Seria w witrynie imprintu Dengeki Bunko (jap.)
- Strona internetowa anime (jap.)
- Recenzja anime Black Bullet na stronie tanuki.pl