Bill Hunter
| Imię i nazwisko |
William John Hunter |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
27 lutego 1940 |
| Data i miejsce śmierci |
21 maja 2011 |
| Zawód |
aktor, komik |
| Współmałżonek |
Rhoda Roberts (1993–1999; rozwód) |
| Lata aktywności |
1957–2011 |
| Odznaczenia | |
| |
Bill Hunter, właśc. William John Hunter (ur. 27 lutego 1940 w Ballarat, zm. 21 maja 2011 w Melbourne) – australijski aktor i komik. Laureat dwóch nagród Australian Film Institute[1]. W 2001 został uhonorowany Centenary Medal za zasługi dla australijskiego przemysłu filmowego i występ w filmie Gallipoli (1981)[2].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w Ballarat[3] w Wiktorii jako syn Francie i Williama Hunterów[4]. Miał brata Johna i siostrę Marie Ann[3]. Jako nastolatek był mistrzem w pływaniu i przez krótki czas utrzymywał rekord świata na 100 metrów stylem dowolnym, dopóki jego rekord nie został pobity przez Johna Devitta w następnym biegu 10 minut później[5]. Hunter zakwalifikował się do australijskiej drużyny pływackiej na Letnie Igrzyska Olimpijskie 1956 w Melbourne w Australii, zanim atak zapalenia opon mózgowych zakończył jego olimpijskie nadzieje[6]. Opuścił szkołę w wieku 13 lat[7].
W 1957 po raz pierwszy trafił przed kamery jako statysta w australijskim westernie The Shiralee[7] z Peterem Finchem. Karierę aktorską rozpoczął w latach 60. w telewizji. Wystąpił w ponad 60 filmach. Uważany był za aktora charakterystycznego, często grał postacie pozornie opryskliwe, silne i wygadane ale o miękkim sercu[3]. Za rolę Lena Maguire w dramacie Phillipa Noyce’a Front nowin (1978) otrzymał nagrodę Australian Film Institute jako najlepszy aktor w głównej roli[8]. Kreacja majora Bartona w dramacie wojennym Petera Weira Gallipoli (1981) przyniosła mu drugą nagrodę Australian Film Institute w kategorii najlepszy aktor drugoplanowy[8].
15 maja 2011 został przyjęty do hospicjum Caritas Christi w Kew po tym, jak odmówił pójścia do szpitala. Zmarł sześć dni potem w Melbourne w otoczeniu rodziny i przyjaciół na raka wątroby w wieku 71 lat[9].
Filmografia
[edytuj | edytuj kod]- Filmy
- 1970: Ned Kelly jako oficer
- 1976: Szalony pies Morgan jako sierżant Smith
- 1981: Gallipoli jako major Barton
- 1992: Roztańczony buntownik jako Barry Fife
- 1993: Broken Highway jako Wilson
- 1994: Wesele Muriel jako Bill Heslop
- 1994: Priscilla, królowa pustyni jako Robert „Bob” Spart
- 1997: Droga do Nhill jako Bob
- 1998: Najszczęśliwsze lata wojny jako Brendan (głos)
- 1998: Odgłosy burzy jako Cooper
- 2000: Ostatni brzeg jako premier Seaton
- 2003: Kangur Jack jako Blue
- 2003: Gdzie jest Nemo? jako dentysta (głos)
- 2008: Australia jako Szyper (Qantas Slup)
- 2010: Legendy sowiego królestwa: Strażnicy Ga’Hoole jako Bubo (głos)
- 2011: Gonitwa jako Bart Cummings
- Seriale
- 1966: Doktor Who jako strażnik
- 2010: Pacyfik jako James
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Bill Hunter Awards. FamousFix. [dostęp 2022-01-07]. (ang.).
- ↑ Search Australian Honours. It’s an honour. [dostęp 2022-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-07)]. (ang.).
- ↑ a b c Benjamin Preiss: Bill Hunter gravely ill in Melbourne hospice. „The Sydney Morning Herald”, 2011-05-18. [dostęp 2022-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-07)]. (ang.).
- ↑ Jason Blake: Aussie bloke of screen was larger than life. „The Sydney Morning Herald”, 2011-05-23. [dostęp 2022-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-07)]. (ang.).
- ↑ Bill Hunter Trivia. FamousFix. [dostęp 2022-01-07]. (ang.).
- ↑ Neala Johnson, Vicky Roach: Bill Hunter gravely ill with inoperable cancer. Herald Sun, 2011-05-19. [dostęp 2022-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-07)]. (ang.).
- ↑ a b Rovi: Bill Hunter Factsheet. AllMovie. [dostęp 2022-01-07]. (ang.).
- ↑ a b Bill Hunter Awards. AllMovie. [dostęp 2022-01-07]. (ang.).
- ↑ Australian acting legend Bill Hunter dies from cancer at 71. The Australian. [dostęp 2022-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-07)]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Bill Hunter w bazie IMDb (ang.)
- Bill Hunter w bazie Filmweb