Baldwin II Łysy

Baldwin II Łysy
	Hrabia Flandrii
Okres	od 2 stycznia 879; do 10 września 918
Poprzednik	Baldwin I Żelazne Ramię
Następca	Arnulf I Wielki
	Dane biograficzne
Dynastia	flandryjska
Data urodzenia	ok. 863
Data i miejsce śmierci	10 września 918 ; Balndimberg
Ojciec	Baldwin I Żelazne Ramię
Matka	Judyta Martel
Żona	Aelfthryth
Dzieci	Arnulf I Wielki; Adolf z Boulogne
	Multimedia w Wikimedia Commons

Baldwin II (ur. ok. 863, zm. 10 września 918), zwany Calvus (Łysy) – drugi hrabia Flandrii od 879 i dziedziczny opat St. Bertin od 892, najstarszy syn Baldwina I Flandryjskiego i Judyty Martel, córki Karola II Łysego, króla Franków Zachodnich.

Początek rządów Baldwina to czas niszczycielskich najazdów wikingów. Nietknięte pozostały tylko niewielkie terytoria na północ od rzeki Sommy. Baldwin poświęcił wiele lat na odbudowę swojego władztwa. Wznosił nowe fortece i naprawiał mury miejskie. Przejmował również opuszczone posiadłości, dzięki czemu obszar podległy jego władzy znacznie się powiększył. W latach 90. IX w. wykorzystał konflikt między królem Karolem Prostakiem a Odonem, hrabią Paryża, aby uzyskać ziemie Ternois i Boulonnias.

W 883 lub 884 poślubił Aelfthryth (zm. 929), córkę króla Anglii Alfreda Wielkiego i Ealhswith, córki Ethelreda Mucila, earla Gaini^[1]. Małżeństwo to miało służyć zacieśnieniu wymierzonego w wikingów sojuszu anglo-flamandzkiego. Przyczyniło się także do nawiązania ścisłych więzów Flandrii i Anglii, które przetrwają przez wiele stuleci.

W 900 Baldwin znalazł się w konflikcie z arcybiskupem Reims, Fulkiem. Konflikt ten hrabia rozwiązał zabijając arcybiskupa, w efekcie czego został ekskomunikowany przez papieża Benedykta IV.

Baldwin zmarł prawdopodobnie 10 września 918 (choć różne źródła podają różne daty, w tym w roku 919)^[2]. Jako hrabia Flandrii został zastąpiony przez swojego najstarszego syna, natomiast jako hrabia Boulogne i Ternois oraz opat St. Bertin przez swojego drugiego syna^[2].

Dzieci

Anglosaski kronikarz Æthelweard podaje czwórkę dzieci Baldwina: dwóch synów oraz dwie córki. Imiona synów potwierdzają również inne źródła^[2]:

Arnulf I Wielki (zm. 28 marca 964), hrabia Flandrii
Adolf (zm. 3 listopada 933), hrabia Boulogne i Ternois, opat St. Bertin
Ealhswid
Ermentruda

Niektóre źródła podają również nieślubnego syna Alberta zwanego Ascelinem, zmarłego w 977 roku. Jego istnienie jest niepotwierdzone^[2].

Père Anselme w Histoire généalogique et chronologique de la maison royale de France (wyd. 1726-33) błędnie przypisuje Baldwinowi również córki^[2]:

Guinichilde – żona Wifreda, hrabiego Barcelony
Egilfred
Elstrude

Przypisy

↑ JustinJ. Glenn JustinJ., The Washingtons: A Family History: Volume 3: Royal Descents of the Presidential Branch, Savas Publishing, 29 lipca 2014, ISBN 978-1-61121-235-8 [dostęp 2019-11-27] (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Baldwin II of Flanders [online], The Henry Project [dostęp 2022-11-12] .

[glenn-1] JustinJ. Glenn JustinJ., The Washingtons: A Family History: Volume 3: Royal Descents of the Presidential Branch, Savas Publishing, 29 lipca 2014, ISBN 978-1-61121-235-8 [dostęp 2019-11-27] (ang.).

[:0-2] Baldwin II of Flanders [online], The Henry Project [dostęp 2022-11-12] .

[1]

[2]

Dynastia flandryjska	Baldwin I Żelazne Ramię (864–879) Baldwin II Łysy (879–918) Arnulf I Wielki (918–964) Baldwin III, koregent (958–962) Arnulf II Młodszy (964–988) Baldwin IV Brodaty (988–1037) Baldwin V (1037–1067) Baldwin VI (1067–1070) Arnulf III Nieszczęśliwy (1070–1071) Robert I Fryzyjski (1071–1093) Robert II Jerozolimski (1093–1111) Baldwin VII Hapkin (1111–1119)
Dynastia Estridsenów	Karol I Dobry (1119–1127)
Dynastia normandzka	Wilhelm Clito (1127–1128)
Dynastia Adalbertów	Thierry Alzacki (1128–1168) Filip Alzacki (1168–1191) Małgorzata I Alzacka (1191–1194)
Dynastia flandryjska	Baldwin VIII (1191–1194) Baldwin IX (1194–1205) Joanna Flandryjska (1205–1244) Ferdynand Portugalski (1212–1233) Tomasz II z Piemontu (1237–1244) Małgorzata II Flandryjska (1244–1278) Wilhelm III de Dampierre, koregent (1247–1251)
Dynastia z Dampierre	Gwidon de Dampierre (1278–1304) Robert III Flandryjski (1304–1322) Ludwik I de Nevers (1322–1346) Ludwik II de Male (1346–1384) Małgorzata III Flandryjska (1384–1405) Filip II Śmiały (1384–1404)
Dynastia burgundzka	Jan bez Trwogi (1405–1419) Filip III Dobry (1419–1467) Karol II Śmiały (1467–1477) Maria I (1477–1482)
Habsburgowie	Filip IV Piękny (1482–1506) Karol III (1506–1556) Filip V (1556–1598) Izabela Klara Eugenia Habsburg i Albrecht VII Habsburg (1598–1621) Filip VI (1621–1665) Karol IV (1665–1700)
Burbonowie	Filip VII (1700–1713)
Habsburgowie	Karol V (1713–1740)
Dynastia habsbursko-lotaryńska	Maria II (1740–1780) Józef I (1780–1790) Leopold I (1790–1792) Franciszek I (1792–1795)