Antonow A-11
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Konstruktor | |
| Typ |
szybowiec |
| Konstrukcja |
metalowa |
| Załoga |
1 |
| Historia | |
| Data oblotu |
1957 |
| Liczba egz. |
200 |
| Dane techniczne | |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
16,5 m |
| Wydłużenie |
22,4 |
| Długość |
6,0 m |
| Powierzchnia nośna |
12,15 m² |
| Profil skrzydła |
R-IIIA |
| Masa | |
| Własna |
310 kg |
| Startowa |
400 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
300 km/h |
| Prędkość min. opadania |
0,9 m/s |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
| ZSRR | |
| Rzuty | |
| |
A-11 – radziecki szybowiec wyczynowy zbudowany w biurze konstrukcyjnym Antonowa.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Prototyp został zbudowany i oblatany w 1957 roku. Konstruktor starał się stworzyć maszynę przystosowaną do wykonywania lotów w różnych warunkach, dlatego też zdecydowano się na zastosowanie skomplikowanej mechanizacji skrzydła. W płacie były zamontowane zbiorniki na balast wodny. Istniała również możliwość zmniejszenia rozpiętości skrzydła dzięki czemu A-11 przekształcał się w szybowiec akrobacyjny A-13. Zbudowano ok. 200 egzemplarzy tej maszyny, radzieccy piloci ustanowili na nim kilka rekordów krajowych i międzynarodowych[1]. Szybowiec został zastąpiony przez nowocześniejszy A-15[2].
Konstrukcja
[edytuj | edytuj kod]A-11 był szybowcem wyczynowym w układzie średniopłata o konstrukcji metalowej.
Kadłub o konstrukcji półskorupowej opartej na 18. wręgach. Kabina pilota osłonięta trójczęściową owiewką odrzucaną w sytuacji awaryjnej, wyposażona w regulowany fotel pilota, drążek i pedały. Zakończony usterzeniem motylkowym. Skrzydło dwuczęściowe o konstrukcji dwudźwigarowej, na całej długości posiadało profil R-IIIA. Krawędź natarcia i górna płaszczyzna o pokryciu metalowym wykonanym ze stopu D-16AT, dolna płaszczyzna była kryta płótnem. Wyposażone w hamulce aerodynamiczne, szczelinowe lotki oraz klapy. Podwozie jednotorowe z kółkiem chowanym w locie oraz stałą płozą ogonową[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Рекордный планёр А-11, созданный под руководством О.К Антонова. 1957 год.. Авиатехник. [dostęp 2023-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-10-07)]. (ros.).
- ↑ Планер А-11.. Авиару.рф. [dostęp 2023-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-10-07)]. (ros.).
- ↑ А-11. Уголок неба. [dostęp 2023-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-10-07)]. (ros.).
