[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Antoni Małachowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antoni Małachowski
Ilustracja
Portret trumienny Antoniego Małachowskiego znajdujący się w parafii Krzyża Świętego w Borkowicach
Herb
Nałęcz
Rodzina

Małachowscy herbu Nałęcz

Data urodzenia

1740

Data śmierci

11 marca 1796

Ojciec

Jan Małachowski

Matka

Izabela z Humieckich

Żona

Katarzyna z Działyńskich

Dzieci

Ludwik Jakub Małachowski
Józef Małachowski
Onufry Małachowski
Marianna Małachowska
Konstancja z Małachowskich Biernacka

Odznaczenia
Order Orła Białego Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów)
Antoni Małachowski
Data urodzenia

1740

Data śmierci

11 marca 1796

Wojewoda mazowiecki
Okres

od 1784
do 1795

Poprzednik

Andrzej Mokronowski

Następca

brak (III rozbiór Polski)

Marszałek Sejmu I Rzeczypospolitej
Okres

od 1780
do 1780

Poprzednik

Ludwik Tyszkiewicz

Następca

Kazimierz Krasiński

Antoni Małachowski herbu Nałęcz (ur. 1740, zm. 11 marca 1796) – właściciel majątków ziemskich Borkowice i Niekłań[1], pisarz wielki koronny 1771, sekretarz wielki koronny 1780, wojewoda mazowiecki 1784, marszałek Trybunału Głównego Koronnego 1766[2], marszałek sejmu 1780, szambelan Stanisława Augusta Poniatowskiego 1764[3], członek Komisji Edukacji Narodowej w latach 1783–1792[4], starosta ostrołęcki w 1762 roku[5].

Portret trumienny Katarzyny z Działyńskich Małachowskiej, żony Antoniego, znajdujący się w Parafii Krzyża Świętego w Borkowicach.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]
Tabliczka dotycząca informacji o Antonim i Katarzynie Małachowskich znajdująca się w Parafii Krzyża Świętego w Borkowicach.

Był synem Jana Małachowskiego i Izabeli Humieckiej, a bratem Mikołaja, Jacka i Stanisława. W 1771 ożenił się z Katarzyną Działyńską, z którą miał czterech synów: Ludwika Jakuba, Józefa i Onufrego i dwie córki: Mariannę i Konstancję.

Konsyliarz konfederacji Czartoryskich w 1764 roku[6]. Jako poseł ziemi łomżyńskiej na sejm elekcyjny był elektorem Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1764 roku z ziemi łomżyńskiej[7]. Antoni Małachowski był pisarzem wielkim koronnym w latach 1771–1780. Poseł na Sejm 1776 roku z województwa poznańskiego[8]. Poseł na sejm 1778 roku z ziemi łomżyńskiej[9]. Następnie został sekretarzem wielkim koronnym w 1780. Był posłem na sejm 1780 roku z województwa sieradzkiego[10]. Poseł na sejm 1782 roku z ziemi łomżyńskiej[11]. Członek Lubelskiej Komisji Boni Ordinis w 1780 roku[12]. Członek Departamentu Sprawiedliwości Rady Nieustającej w 1783 roku[13]. W latach 1784–1794 był wojewodą mazowieckim. Był członkiem warszawskiej Komisji Dobrego Porządku w 1788[14]. Był członkiem konfederacji Sejmu Czteroletniego[15]. Konsyliarz konfederacji generalnej koronnej w konfederacji targowickiej[16]. W 1792 roku delegowany przez konfederację targowicką do zasiadania w Komisji Skarbowej Koronnej[17].

Cierpiał na podagrę, chorobę leczoną wówczas kąpielami w żelazistej wodzie. Szukając źródeł wody, natrafił na nie w Nałęczowie. W 1783 wybudował kościół w Kadzidle.

W 1767 został kawalerem Orderu Świętego Stanisława, a 25 listopada 1776 został odznaczony Orderem Orła Białego[18].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Seweryn Uruski: Rodzina. Herbarz Szlachty Polskiej. T. X, s. 176
  2. Compendium Ordinationis Judiciorum Tribunalis Regni Petricoviensium Majoris Poloniae Sub Auspiciis Illustrissimi [et] Reverendissimi Ludovici Riaucour Episcopi Ptolomaidee, Canonici Metropolitani Gnesnensis, Praesidentis. Illustrissimi Antonii Nałęcz in Małachowice Małachowski Capitanei Ostrołęcensis, Tribunalis Regni Mareschalci. Die 8va Octobris A. 1766. ex Originali Ordinatione per Judicium Terrestre Siradiense depromptum, [b.n.s.]
  3. Antoni Magier, Estetyka miasta stołecznego Warszawy, 1963, s. 433.
  4. Ambroise Jobert, Komisja Edukacji Narodowej w Polsce (1773–1794). Jej dzieło wychowania obywatelskiego, przełożyła i uzupełniła Mirosława Chamcówna, przedmową opatrzył Henryk Barycz, Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk 1979, s. 277.
  5. Urzędnicy centralni i nadworni Polski XIV-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Krzysztof Chłapowski, Stefan Ciara, Łukasz Kądziela, Tomasz Nowakowski, Edward Opaliński, Grażyna Rutkowska, Teresa Zielińska. Kórnik 1992, s. 184.
  6. Konfederacya Generalna Koronna Po doszłym Seymie Convocationis Zaczęta w Warszawie Dnia 23. Czerwca Roku Pańskiego 1764. Ręką J. O. Xcia Jmci Prymasa Korony Polskiey [...] Stwierdzona, s. 6.
  7. Akt elekcyi Roku Tysiąć Siedemset Sześćdziesiątego Czwartego, Miesiąca Sierpnia, Dnia dwudziestego siódmego, s. 96.
  8. Series Senatorow y Posłow Na Seym Ordynaryiny Warszawski 1776. Roku : Z wyrazeniem Ich Rezydencyi gdzie ktory stoi / zbiorem Seb. Kaź. Jabłońskiego, 1776, [b.n.s]
  9. Witold Filipczak, Sejm 1778 roku, Warszawa 2000, s. 347.
  10. Dyaryusz Seymu Ordyngo [!] Warszawskiego Roku 1780 Dnia 2go Pazdziernika Zaczętego, z Wyrażeniem Posłow, Sessyi, Projektow, Mow, &c., Grodno 1780, s. 6.
  11. Dyaryusz Seymu Wolnego Ordynaryinego Warszawskiego Szescio-Niedzielnego Roku [...] MDCCLXXXII, Warszawa [1782], [b.n.s].
  12. Kamil Jakimowicz, Okoliczności powołania, kompetencje i skład osobowy lubelskiej Komisji Dobrego Porządku, w: Rocznik Lubelski 2015, s. 64.
  13. Kolęda warszawska na rok przybyszowy 1783, Warszawa 1783, [b.n.s]
  14. Władysław Smoleński, Komisya boni ordinis warszawska (1765–1789), Warszawa 1914, s. 40.
  15. Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792. ..., Warszawa 1791, s. 309.
  16. Dariusz Rolnik, Szlachta koronna wobec konfederacji targowickiej (maj 1792–styczeń 1793), Katowice 2000, s. 162.
  17. „Korrespondent Warszawski Donoszący Wiadomości Kraiowe y Zagraniczne”, 1792, no 63, s. 579.
  18. Dunin-Wilczyński Z., Order Świętego Stanisława, Warszawa 2006, s. 179.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]