Andreas Frühwirth

Andreas Franz Frühwirth

Kardynał prezbiter
Fide in caritate
Kraj działania	Austria
Data i miejsce urodzenia	21 sierpnia 1845 Sankt Anna am Aigen
Data i miejsce śmierci	9 lutego 1933 Rzym
Kanclerz Świętego Kościoła Rzymskiego
Okres sprawowania	1927-1933
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	dominikanie
Śluby zakonne	13 września 1864
Prezbiterat	5 lipca 1868
Nominacja biskupia	26 października 1907
Sakra biskupia	30 listopada 1907
Kreacja kardynalska	6 grudnia 1915 Benedykt XV
Kościół tytularny	SS. Cosma e Damiano (7 grudnia 1915) S. Lorenzo in Damaso (19 grudnia 1927)

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	30 listopada 1907
Konsekrator	Rafael Merry del Val
Współkonsekratorzy	Diomede Panici Carlo Giuseppe Cecchini
Konsekrowani biskupi Franziskus von Bettinger 15 sierpnia 1909 Hermann Joseph Esser 8 lipca 1917 Lorenzo Schioppa 22 sierpnia 1920 Antonio Zecchini 21 grudnia 1922

Andreas Franz Frühwirth OP (ur. 21 sierpnia 1845 w Sankt Anna am Aigen, zm. 9 lutego 1933 w Rzymie) – austriacki duchowny katolicki, kardynał, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej.

Życiorys

Urodzony jako Franz Frühwirth, wstąpił do zakonu dominikanów 13 września 1863 roku w Grazu i przybrał imię zakonne Andrzej. Śluby zakonne złożył 13 września 1864 roku. Święcenia kapłańskie przyjął 5 lipca 1868 roku w Grazu. Studiował teologię na Papieskiej Rzymskiej Akademii Św. Tomasza z Akwinu. W latach 1872–1875 przeor w Grazu i w latach 1876–1880 przeor w Wiedniu. Od 20 kwietnia 1880 do 1891 prowincjał prowincji austro-węgierskiej. 26 października 1907 roku papież Pius X mianował go nuncjuszem apostolskim w Bawarii wynosząc go do godności arcybiskupa tytularnego Eraclea. Sakrę biskupią przyjął 30 listopada 1907 roku w Rzymie z rąk kard. Rafael Merry del Val Sekretarza Stanu Stolicy Apostolskiej. Na konsystorzu 6 grudnia 1915 roku Benedykt XV wyniósł go do godności kardynalskiej z tytułem prezbitera Santi Cosma e Damiano. Pozostał nuncjuszem aż do listopada 1916 roku. Uczestniczył w konklawe w roku 1922. Pius XI powołał go na stanowisko wielkiego penitencjarza 8 stycznia 1925 roku; pozostał na tym stanowisku aż do 9 grudnia 1927 roku. 19 grudnia 1927 roku objął stanowisko kanclerza Świętego Kościoła Rzymskiego i sprawował go aż do śmierci. Zmarł 9 lutego 1933 roku. Pochowano go w parafialnym kościele, tam gdzie się urodził, w Sankt Anna am Aigen.

Bibliografia

• słownik biograficzny kardynałów Salvadora Mirandy. www2.fiu.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-03)].
• Sylwetka na stronie Davida M Cheneya