Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alliloeskalina
|
|
|
| Nazewnictwo
|
|
|
| Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
2-(3,5-dimetoksy-4-prop-2-enoksyfenylo)etanoamina
|
| Inne nazwy i oznaczenia
|
| 4-alliloksy-3,5-dimetoksyfenyloetyloamina, 3,5-dimetoksy-4-alliloksyfenyloetyloamina
|
|
| Ogólne informacje
|
| Wzór sumaryczny
|
C13H19NO3
|
| Masa molowa
|
237,29 g/mol
|
| Identyfikacja
|
| Numer CAS
|
39201-75-7
|
| PubChem
|
44719469
|
| SMILES
|
COC1=CC(=CC(=C1OCC=C)OC)CCN
|
|
| InChI
|
InChI=1S/C13H19NO3/c1-4-7-17-13-11(15-2)8-10(5-6-14)9-12(13)16-3/h4,8-9H,1,5-7,14H2,2-3H3
|
| InChIKey
|
JNUAYHHGCXYBHX-UHFFFAOYSA-N
|
|
|
|
|
|
Alliloeskalina – organiczny związek chemiczny z grupy psychodelicznych fenyloetyloamin o budowie podobnej do meskaliny. Zsyntetyzowana po raz pierwszy przez Alexandra Shulgina, opisana w PiHKAL z dawkowaniem 20–35 mg oraz czasem trwania efektów 8–12 godzin[1].
