Aleksander Juszkiewicz
Data i miejsce urodzenia |
26 lutego 1915 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
24 września 1975 |
Członek Rady Państwa | |
Okres |
od 20 listopada 1952 |
Przynależność polityczna | |
Odznaczenia | |
Aleksander Juszkiewicz (ur. 26 lutego 1915 we wsi Zaczarna w gminie Chocieńczyce, zm. 24 września 1975 w Warszawie) – polski działacz ruchu ludowego, dyplomata, ekonomista, wiceprzewodniczący Zarządu Głównego Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej w 1951 roku[1]. Poseł do Krajowej Rady Narodowej, na Sejm Ustawodawczy i na Sejm PRL I kadencji, w latach 1952–1957 członek Rady Państwa.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pochodził z rodziny chłopskiej. W późniejszym wieku (1956–1959) studiował w Szkole Głównej Służby Zagranicznej. Wieloletni członek partii ludowych, członek Stronnictwa Ludowego od 1944, następnie Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego. Należał do władz stronnictw – w latach 1944–1949 członek Rady Naczelnej SL, w latach 1948–1949 zastępca sekretarza generalnego Naczelnego Komitetu Wykonawczego SL, w 1949 sekretarz NKW SL; w latach 1949–1973 członek NKW ZSL, w latach 1949–1956 członek Prezydium NKW, w latach 1949–1956 sekretarz NKW, w latach 1954–1956 wiceprzewodniczący Sekretariatu NKW, a w 1956 (lipiec–listopad) wiceprezes Naczelnego Komitetu ZSL. W latach 1947–1949 był sekretarzem Klubu Poselskiego SL w Sejmie Ustawodawczym. Poseł do KRN, na Sejm Ustawodawczy i na Sejm PRL I kadencji, w Sejmie I kadencji przewodniczący Komisji Rolnictwa (1955–1956)
Żołnierz wojny obronnej w rejonie Łęczycy i Kutna. Do maja 1940 w niewoli niemieckiej, skąd uciekł i przedostał się do Związku Radzieckiego. W 1943 współorganizator Związku Patriotów Polskich w Republice Komi następnie sekretarz Republikańskiego Zarządu ZPP, prezes Zarządu Obwodowego ZPP w Kursku, sekretarz generalny Zarządu Głównego ZPP w Moskwie. Od 1946 do 1947 pierwszy sekretarz, a potem radca ambasady RP w Moskwie. W 1944 oficer 1 Armii Wojska Polskiego od specjalnych zleceń.
W latach 1952–1957 członek Rady Państwa, w latach 1955–1957 sekretarz Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Narodowego (w latach 1952–1956 członek Prezydium OK FN). W latach 1957–1964 ambasador PRL w Bułgarii, w latach 1965–1971 ambasador RP w Finlandii. Od czerwca 1945 członek Komisji ds. repatriacji Polaków z ZSRR. Od 27 września 1949 przewodniczący Sekretariatu Centralnego Komitetu Jedności Ruchu Ludowego. W latach 1950–1956 sekretarz generalny Polskiego Towarzystwa Przyjaciół ONZ, pod koniec życia wiceprezes Towarzystwa „Polonia”.
Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera C 2 Tuje m. 13)[2].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Order Sztandaru Pracy I klasy
- Order Krzyża Grunwaldu III klasy (1947)[3]
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1946)[4]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1946)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Trybuna Robotnicza, nr 321 (2410), 13 grudnia 1951 roku, s. 1.
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-25].
- ↑ M.P. z 1947 r. nr 36, poz. 294.
- ↑ M.P. z 1946 r. nr 25, poz. 42.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Absolwenci Szkoły Głównej Służby Zagranicznej
- Ambasadorowie PRL
- Ambasadorowie Polski w Bułgarii
- Ambasadorowie Polski Ludowej w Finlandii
- Członkowie Rady Państwa PRL
- Oficerowie ludowego Wojska Polskiego
- Politycy Stronnictwa Ludowego (1944–1949)
- Członkowie Związku Patriotów Polskich
- Działacze Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej
- Działacze Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy
- Pochowani na Powązkach-Cmentarzu Wojskowym w Warszawie
- Polscy jeńcy wojenni – uciekinierzy z niewoli niemieckiej 1939–1945
- Posłowie do Krajowej Rady Narodowej
- Posłowie na Sejm Ustawodawczy (1947–1952)
- Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska)
- Urodzeni w 1915
- Zmarli w 1975
- Żołnierze ludowego Wojska Polskiego w II wojnie światowej