Afalia

Afalia (z gr. a – zaprzeczenie, brak, phallus – penis) – wada genetyczna charakteryzująca się brakiem męskich narządów kopulacyjnych u części osobników z populacji. Sposób dziedziczenia pozostaje słabo poznany.

Afalia jest jedną z form tzw. Dumpton syndrome opisanego przez P.E. Gibbsa w 1993 roku^[1]. Została stwierdzona u wielu ślimaków obupłciowych, m.in. u poczwarówkowatych (Vertiginidae), ślimaczkowatych (Valloniidae), Carychium i u pomrowika małego (Deroceras laeve)^[2].

Przypisy

↑ P.E. Gibbs. A male genital defect in the dog-whelk, Nucella lapillus (Neogastropoda), favoring survival in a TBT-polluted area. „Journal of the Marine Biological Association of the United Kingdom”. 73, s. 667–678, 1993. DOI: 10.1017/S0025315400033208. (ang.).
↑ Beata Pokryszko: Podgromada: płucodyszne – Pulmonata. W: Zoologia : bezkręgowce. T. 1. Red. nauk. Czesław Błaszak. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009, s. 495, 702. ISBN 978-83-01-16108-8.

[Gibbs-1] P.E. Gibbs. A male genital defect in the dog-whelk, Nucella lapillus (Neogastropoda), favoring survival in a TBT-polluted area. „Journal of the Marine Biological Association of the United Kingdom”. 73, s. 667–678, 1993. DOI: 10.1017/S0025315400033208. (ang.).

[BlaszakT1-2] Beata Pokryszko: Podgromada: płucodyszne – Pulmonata. W: Zoologia : bezkręgowce. T. 1. Red. nauk. Czesław Błaszak. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009, s. 495, 702. ISBN 978-83-01-16108-8.

[1]

[2]