Acetylenek srebra

Acetylenek srebra
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
konst.	diwęglik(2−) srebra(1−)
	Inne nazwy i oznaczenia
	acetylenek srebra, acetylenek disrebra
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	Ag2C2
Inne wzory	Ag−C≡C−Ag
Masa molowa	239,76 g/mol
	Identyfikacja
Numer CAS	7659-31-6
SMILES
	[Ag+].[Ag+].[C-]#[C-]
Właściwości
Temperatura rozkładu	120–140 °C (wybuch.)
Niebezpieczeństwa
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji; według kryteriów GHS są niedostępne.
	Podobne związki
Podobne związki	acetylenki: Cu2C2, CuC2, CaC2
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Acetylenek srebra – metaloorganiczny związek chemiczny z grupy acetylenków. Występuje w formie białego proszku. Na powietrzu samoistnie eksploduje po podgrzaniu do 120–140 °C^[1] (dla acetylenku srebra wytrącanego z roztworów obojętnych wyznaczono 225 °C^[2], wartość ta dotyczy jednak najprawdopodobniej jednego z jego kompleksów z azotanem srebra^[3]). W postaci czystej jest bardzo niebezpieczny, rozkłada się wybuchowo pod wpływem światła, dlatego często występuje jako mniej niebezpieczna mieszanina acetylenku srebra i azotanu srebra. Otrzymywany w reakcji działania acetylenu na wodny roztwór soli srebra(I), np. azotanu srebra^[4]:

2Ag⁺ + C₂H₂ → 2H⁺ + Ag₂C₂↓

Wyjątkowo wrażliwy na bodźce zewnętrzne, suchy potrafi eksplodować nawet w wyniku wstrząśnięcia czy ugniecenia, z tego powodu nie jest stosowany jako materiał inicjujący lub detonator.

Przypisy

↑ ^a ^b A. Stettbacher. Neuere Initialexplosivstoffe. „Zeitschrift für das gesamte Schieß und Sprengstoffwesen”. 11, s. 1-4, 1916. (niem.).
↑ R. Stadler. Analytische und sprengstofftechnische Untersuchungen an Azetylensilber. „Zeitschrift für das gesamte Schieß und Sprengstoffwesen”. 33, s. 304, 1938. (niem.).
↑ Basil T. Fedoroff, Henry A. Aaronson, Earl F. Reese, Oliver E. Sheffield, George D. Clift: Encyclopedia of Explosives and Related Items. T. 1. New Jersey, USA: U.S. Army Research and Development Command, TACOM, ARDEC, Warheads, Energetics and Combat Support Center, Picatinny Arsenal, 1960, s. A79. LCCN 61-61759. (ang.).
↑ G.-C. Guo, Q.-G. Wang, G.-D. Zhou, T.C.W. Mak. Synthesis and characterization of Ag₂C₂·2AgClO₄·2H₂O: a novel layer-type structure with the acetylide dianion functioning in a μ₆-η¹,η¹:η²,η²:η²,η² bonding mode inside an octahedral silver cage. „Chem. Commun.”, s. 339–340, 1998. DOI: 10.1039/a708439k.

[Stettbacher-1] A. Stettbacher. Neuere Initialexplosivstoffe. „Zeitschrift für das gesamte Schieß und Sprengstoffwesen”. 11, s. 1-4, 1916. (niem.).

[Stadler-2] R. Stadler. Analytische und sprengstofftechnische Untersuchungen an Azetylensilber. „Zeitschrift für das gesamte Schieß und Sprengstoffwesen”. 33, s. 304, 1938. (niem.).

[Fedoroff-3] Basil T. Fedoroff, Henry A. Aaronson, Earl F. Reese, Oliver E. Sheffield, George D. Clift: Encyclopedia of Explosives and Related Items. T. 1. New Jersey, USA: U.S. Army Research and Development Command, TACOM, ARDEC, Warheads, Energetics and Combat Support Center, Picatinny Arsenal, 1960, s. A79. LCCN 61-61759. (ang.).

[Guo-4] G.-C. Guo, Q.-G. Wang, G.-D. Zhou, T.C.W. Mak. Synthesis and characterization of Ag₂C₂·2AgClO₄·2H₂O: a novel layer-type structure with the acetylide dianion functioning in a μ₆-η¹,η¹:η²,η²:η²,η² bonding mode inside an octahedral silver cage. „Chem. Commun.”, s. 339–340, 1998. DOI: 10.1039/a708439k.

[1]

[2]

[3]

[4]