88 Dywizja Piechoty (III Rzesza)
Wygląd
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1 grudnia 1939 |
Rozformowanie |
27 stycznia 1945 |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa | |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Formacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
OKH |
88 Dywizja Piechoty (niem. 88. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej.
Sformowana na mocy rozkazu z 1 grudnia 1939, w 6. fali mobilizacyjnej na poligonie Grafenwöhr w VII. Okręgu Wojskowym. Jesienią 1943 88 DP wzmocniono niedobitkami z 323 Dywizji Piechoty[1]. W czasie walk na przyczółku baranowsko sandomierskim broniła wspólnie z 291 Dywizją Piechoty odcinka frontu między Łagowem a Włostowem[2].
Struktura organizacyjna
[edytuj | edytuj kod]- Struktura organizacyjna w grudniu 1939
- 245 pułk piechoty
- 246 pułk piechoty
- 248 pułk piechoty
- 188 pułk artylerii
- 188 batalion pionierów
- 188 oddział rozpoznawczy
- 188 oddział przeciwpancerny
- 188 oddział łączności
- 188 polowy batalion zapasowy
- Struktura organizacyjna w grudniu 1942
- 245 pułk grenadierów
- 246 pułk grenadierów
- 248 pułk grenadierów
- 188 pułk artylerii
- 188 batalion pionierów
- 188 batalion narciarzy
- 188 oddział rozpoznawczy
- 188 oddział przeciwpancerny
- 188 oddział łączności
- 188 polowy batalion zapasowy
- Struktura organizacyjna w listopadzie 1943
- 245 pułk grenadierów
- 248 (I /248 i II /246) pułk grenadierów
- 323 grupa dywizyjna (591 i 593 grupa pułkowa)
- 188 pułk artylerii (I , III , IV I II /323 pułk artylerii)
- 188 batalion pionierów
- 88 dywizyjny batalion fizylierów
- 188 oddział przeciwpancerny
- 188 oddział łączności
- 188 polowy batalion zapasowy
- Struktura organizacyjna w maju 1944
- 110 pułk grenadierów
- 245 pułk grenadierów
- 248 (I /248 i II /246 ) pułk grenadierów
- 188 pułk artylerii
- 188 batalion pionierów
- 88 dywizyjny batalion fizylierów
- 188 oddział przeciwpancerny
- 188 oddział łączności
- 188 polowy batalion zapasowy
Dowódcy dywizji
[edytuj | edytuj kod]- gen. mjr Georg Lang 1 XII 1939 – 2 II 1940;
- gen. Friedrich Gollwitzer 2 II 1940 – 10 III 1943;
- gen. por. Heinrich Roth 10 III 1943 – 5 XI 1943;
- gen. por. Georg Rittberg 5 XI 1943 – 8 I 1945;
- gen. mjr Carl Anders 8 I 1945 – 27 I 1945;
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Mitcham 2010 ↓, s. 32.
- ↑ Wojciech Borzobohaty, Jodła. Okręg radomsko-kielecki ZWZ-AK 1939-1945. Warszawa 1988, s.465,
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Warszawa: 2010. ISBN 978-83-11-11655-9.
- Carell Paul, Operacja "Barbarossa"; Warszawa 2000; ISBN 83-11-09199-4;
- Paul Carell , Spalona ziemia. Odwrót Wehrmachtu na Wschodzie, Kazimierz Szarski (tłum.), Warszawa: „Bellona”, 2003, ISBN 83-11-09475-6, OCLC 749204110 .
- Tadeusz Sawicki , Niemieckie wojska lądowe na froncie wschodnim czerwiec 1944-maj 1945 (struktura), Warszawa: Państ. Wydaw. Naukowe, 1987, ISBN 83-01-06556-7, OCLC 834793737 .
- Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;