[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Lissotriton

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lissotriton[1]
Bell, 1839[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – samica traszki zwyczajnej (L. vulgaris)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

płazy

Rząd

płazy ogoniaste

Rodzina

salamandrowate

Podrodzina

Pleurodelinae

Rodzaj

Lissotriton

Typ nomenklatoryczny

Salamandra punctata Latreille, 1800

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Lissotritonrodzaj płazów ogoniastych z podrodziny Pleurodelinae w rodzinie salamandrowatych (Salamandridae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące na Wyspach Brytyjskich, w Skandynawii, kontynentalnej Europie, Anatolii wokół Morza Czarnego i do zachodnich części Morza Kaspijskiego, na wschód do Uralu w Rosji[8].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Lophinus: gr. λοφος lophos „grzebień”[9]. Gatunek typowy: Rafinesque nie podał gatunku typowego, Gray wskazał zaś Salamandra punctata Latreille, 1800 (= Lacerta vulgaris Linnaeus, 1758)[8].
  • Meinus: autor nie wyjaśnił etymologii, być może od łac. minus „mniejszy”[7]. Gatunek typowy: Pelonectes boscai Lataste, 1879 (nomen nudum)[7].
  • Palmitus: łac. palmatus „dłoniasty”, od palma „dłoń”[7]. Gatunek typowy: Lacerta helvetica Razoumowsky, 1789 (nomen nudum)[7].
  • Geotriton: gr. γεω- geō- „ziemny-”, od γη „ziemia”[10]; τρίτων tritōn „traszka, salamandra”[11]. Gatunek typowy: Salamandra exigua Laurenti, 1768 (= Lacerta vulgaris Linnaeus, 1758).
  • Lissotriton: gr. λισσος lissos „gładki”[12]; τρίτων tritōn „traszka, salamandra”.
  • Palaeotriton: gr. παλαιος palaios „starożytny, stary”[13]; τρίτων tritōn „traszka, salamandra”. Gatunek typowy: Lacerta vulgaris Linnaeus, 1758.

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[8]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Lissotriton, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. T. Bell: A History of British Reptiles. London: John van Voorst, 1839, s. 132. (ang.).
  3. a b c C.S. Rafinesque: Analyse de la Nature, ou Tableau de l’Universe et des Corps Organisés. Palermo: Jean Barravecchia, 1815, s. 78. (fr.).
  4. Ch.-L. Bonaparte: Iconographia della Fauna Italica per le Quattro Classi degli Animali Vertebrati. T. 2: Amphibi. Rome: Salviucci, 1839, s. nienumerowana. (wł.).
  5. J.E. Gray: Catalogue of the Specimens of Amphibia in the Collection of the British Museum. Cz. 2: Batrachia Gradientia, etc. London: Printed by Order of the Trustees, 1850, s. 27. (ang.).
  6. S.J. Bolkay. Über den Schädel von Triton (Gruppe Mesotriton m.) crocatus Cope. „Zoologischer Anzeiger”. 72, s. 287, 1927. (niem.). 
  7. a b c d e A. Dubois & J. Raffaëlli. A new ergotaxonomy of the family Salamandridae Goldfuss, 1820 (Amphibia, Urodela). „Atyles”. 26, s. 52, 2009. (ang.). 
  8. a b c D. Frost: Lissotriton Bell, 1839. [w:] Amphibian Species of the World 6.1, an Online Reference [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2022-05-17]. (ang.).
  9. Jaeger 1944 ↓, s. 136.
  10. Jaeger 1944 ↓, s. 95.
  11. Jaeger 1944 ↓, s. 242.
  12. Jaeger 1944 ↓, s. 125.
  13. Jaeger 1944 ↓, s. 159.
  14. B. Grabińska. Geografia płazów europy na tle świata. „Zeszyty Instytutu Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania”. 49, s. 27, 1997. (pol. • ang.). 
  15. a b E. Keller (red.), J.H. Reinchholf, G. Steinbach, G. Diesener, U. Gruber, K. Janke, B. Kremer, B. Markl, J. Markl, A. Shlüter, A. Sigl & R. Witt: Gady i płazy. Warszawa: Świat Książki, 2003, s. 22, seria: Leksykon Zwierząt. ISBN 83-7311-873-X. (pol.).
  16. Dz.U. z 2013 r. poz. 1302
  17. W. Juszczyk: Gady i płazy. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1978, s. 189. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]