[go: up one dir, main page]
Przejdź do zawartości

4:44

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Krzysztof 13 (dyskusja | edycje) o 14:50, 20 lip 2023. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 20 lip 2023, była oparta na tej wersji.
4:44
Okładka
Wykonawca albumu studyjnego
Jay-Z
Wydany

30 czerwca 2017

Gatunek

hip-hop

Długość

36:11

Wydawnictwo

S. Carter, Roc Nation, UMG[1]

Producent

James Blake, Jay-Z, No I.D.[1]

Oceny
Album po albumie
Magna Carta... Holy Grail
(2013) 		4:44
(2017) 		Everything is Love
(2018)

4:44 – trzynasty studyjny album amerykańskiego rapera Jaya-Z, wydany 30 czerwca 2017 roku nakładem wytwórni Roc Nation i Universal Music Group, wyłącznie dla klientów Tidala oraz Sprint Corporation. Album ten jest pierwszym z ekskluzywnych albumów z serii planowanej przez współudziale firm Tidal i Sprint. 2 lipca 2017 roku, przez krótki moment album ten był do dostępny do darmowego pobrania ze strony Tidala. Fizyczna wersja ukazała się 7 lipca i zawierała trzy dodatkowe utwory. Tego samego dnia, wydawnictwo pojawiło się w innych serwisach strumieniowych, takich jak Apple Music, Google Play Music oraz Amazon Music.

Podobnie jak poprzedni album Jaya-Z, Magna Carta... Holy Grail (2013), 4:44 nie był promowany żadnym singlem. Sesja nagraniowa trwała od grudnia 2016 do czerwca 2017, a za warstwę muzyczną płyty odpowiada No I.D., a przy niektórych utworach pomagał mu również Jay-Z. James Blake oraz Mount Kimbie byli producentami utworów dodatkowych. Na albumie gościnnie udzielili się Frank Ocean, Damian Marley, Beyoncé i matka Jaya-Z, Gloria Carter. Dodatkowo wokalnie na 4:44 pojawiła się córka rapera, Blue Ivy Carter, jak również James Fauntleroy, Kim Burrell i The-Dream.

4:44 zyskał powszechne uznanie wśród krytyków muzycznych, którzy doceniali osobistą i emocjonalna stronę albumu. 5 lipca 2017 roku, kilka dni po oficjalnej premierze, Recording Industry Association of America przyznało płycie status platyny, co było zasługą faktu, że firma Sprint zakupiła milion sztuk płyty i rozdała je swoim klientom do pobrania za darmo[15]. Album zadebiutował na pierwszym miejscu notowania Billboard 200 i jest trzynastym z rzędu albumem Jaya-Z, który dotarł na szczyt notowania, a czternastym w ogóle. Po wydaniu płyty ukazały się trzy single, mianowicie tytułowe „4:44”, „Bam” oraz „Family Feud”, jak również kilka teledysków. Wydawnictwo zostało nominowane do nagrody Grammy w kategorii Album roku, a jednocześnie utwór tytułowy został nominowany w kategorii Piosenka roku, a „The Story of O.J” w kategorii Nagranie roku[16].

Tło powstania

W kwietniu 2016 roku, żona Jaya-Z, Beyoncé, wydała swój szósty album studyjny zatytułowany Lemonade, na którym to w kilku utworach zarzuciła swojemu mężowi niewierność[17].

W czerwcu 2017, plakaty promocyjne 4:44 pojawiły się w Nowym Jorku, Los Angeles oraz Miami, a reklamy w postaci banerów zaczęły pojawiać się w internecie[18][19][20]. 7 czerwca, podczas finałów NBA wyświetlony został jednominutowy teaser, w którym gościnnie pojawili się aktorzy Mahershala Ali, Lupita Nyong’o i Danny Glover. Teaser kończył się napisem „4:44 – 6.30.17, Exclusively on Tidal” (4:44 – 30.06.17, tylko w Tidalu)[21].

18 czerwca, w amerykański Dzień Ojca, wideo zatytułowane „Adnis” pojawiło się na kanale YouTube firmy Sprint[22]. Adnis to imię ojca Jaya-Z[23]. Drugi teaser, zatytułowany „Kill Jay-Z”, został wydany 27 czerwca i przedstawiał młodego mężczyznę w koszulce z napisem „Stay Black”[a]. Trzeci klip promocyjny, zatytułowany „MaNyfaCedGod” z aktorką Lupitą Nyong’o płaczącą na podłodze, pojawił 28 czerwca[24].

Produkcja i proces nagrywania

No I.D. powiedział, że dostał propozycję nad współpracą nad płytą od Jaya-Z, ale początkowo odrzucił twierdząc, że „nie czuje inspiracji” oraz że „nie sądzi by miał teraz coś odpowiedniego”[25]. Jednakże później muzyka Quincy’ego Jonesa, pozwoliła mu zacząć pracę nad albumem. No I.D. stwierdził, że „używał samplami jakby grał na instrumencie”. By odnaleźć inspirację do produkcji 4:44, No I.D. przesłuchiwał między innymi takie albumy jak What’s Going On Marvina Gaye’a, Confessions Ushera, The Blueprint Jaya-Z, Illmatic Nasa oraz My Beautiful Dark Twisted Fantasy Kanye Westa, mówiąc, że przeanalizował błędy i chciałby ich nie powtórzyć[25].

Album w dużej mierze został zrealizowany w domowym studio No I.D. w Hollywood[26]. Według producenta, proces nagrywania rozpoczął się pod koniec grudnia 2016 roku[26], podczas gdy Jay-Z podał datę 3 stycznia 2017 roku. Płyta została ukończona krótko przed oficjalną premierą[27]. 4:44 zostało napisane, gdy pewnego poranka Jay-Z obudził się o 4:44 nad ranem[28] i nagrał teksty w swoim domu używając mikrofonu Beyoncé[25].

Kompozycja

4:44 jest albumem hip-hopowym z bardzo wieloma elementami hip-hopu świadomego[29][30][31] Muzyka na płycie opiera się w głównej mierze na samplach z wielu gatunków muzycznych, takich jak funk, rock progresywny, reggae oraz soul[32], w tym między innymi „Love’s in Need of Love Today” Steviego Wondera, „Ha Ya (Eternal Life)” grupy The Clark Sisters, „Someday We’ll All Be Free” Donny’ego Hathawaya oraz „Four Women” i „Baltimore” Niny Simone[33][34] Elia Leight z magazynu Rolling Stone napisała, że 4:44 „bazuje na samplach w czasach, gdy rap odszedł od takiego brzmienia”[25]. Jay-Z i No I.D. stworzyli specjalną playlistę w oparciu o gust Jaya-Z, a następnie wykorzystali część utworów do produkcji płyty[35][26]. Jay-Z umieścił potem tę playlistę na Tidalu tytułując ją 4:44 Inspired By (ang. 4:44 zainspirowany przez)[36].

Lista utworów

NrTytuł utworuAutorzyProducenciDługość
1.„Kill Jay Z”Shawn Carter ∙ Dion Wilson ∙ Alan Parsons ∙ Eric WoolfsonNo I.D.2:58
2.„The Story of O.J.”Carter ∙ Wilson ∙ Nina Simone ∙ Gene Redd ∙ Jimmy CrosbyNo I.D. ∙ Jay-Z[b]3:52
3.„Smile” (gościnnie Gloria Carter)Carter ∙ Wilson ∙ Stevie WonderNo I.D. ∙ Jay-Z[b]4:49
4.„Caught Their Eyes” (gościnnie Frank Ocean)Carter ∙ Wilson ∙ Christopher Breaux ∙ Randy NewmanNo I.D. ∙ Jay-Z[b]3:26
5.„4:44”Carter ∙ Wilson ∙ Kanan KeeneyNo I.D.4:44
6.„Family Feud” (gościnnie Beyoncé)Carter ∙ Wilson ∙ Elbernita Clark ∙ Beyoncé KnowlesNo I.D.4:11
7.„Bam” (gościnnie Damian Marley)Carter ∙ Wilson ∙ Winston Riley ∙ Ophlin Russell ∙ Damian Marley ∙ Jacob Miller ∙ Roger LewisNo I.D.3:55
8.„Moonlight”Carter ∙ Wilson ∙ Lauryn Hill ∙ Wyclef Jean ∙ Pras Michel ∙ Salaam Remi Gibbs ∙ Teena Marie ∙ Allen McGrierNo I.D. ∙ Jay-Z[b]2:24
9.„Marcy Me”Carter ∙ Wilson ∙ José Cid ∙ Tozé Brito ∙ Terius NashNo I.D.2:54
10.„Legacy”Carter ∙ Wilson ∙ Edward Howard ∙ Donny HathawayNo I.D. ∙ Jay-Z[b]2:57
36:10
Utwory dodatkowe dostępne na CD i Tidalu
NrTytuł utworuAutorzyProducenciDługość
1.„Adnis”Carter ∙ Wilson ∙ James BlakeBlake ∙ No I.D.[c]2:26
2.„Blue’s Freestyle / We Family” (gościnnie Blue Ivy Carter)Carter ∙ Wilson ∙ Sonia Bazanta ∙ Ron Gilmore Jr.No I.D. ∙ Jay-Z[b]4:23
3.„MaNyfaCedGod” (gościnnie James Blake)Carter ∙ Wilson ∙ Blake ∙ Dominic Maker ∙ Sylvia Robinson ∙ Michael Burton ∙ Jerry Peters ∙ Anita PoreeBlake ∙ Maker ∙ No.I.D.[c]3:18
10:07
Uwagi
  1. ↑ Hasło „Stay Black” jest potocznym terminem używanym do okazania solidarność pomiędzy Afroamerykanami.
  2. ↑ a b c d e f Oznacza koprodukcję.
  3. ↑ a b Oznacza producenta dodatkowego.

Przypisy

  1. ↑ a b Jay-Z – 4:44. Discogs. [dostęp 2023-05-11]. (ang.).
  2. ↑ Album of the Year: JAY-Z – 4:44. Album of the Year. [dostęp 2023-07-20]. (ang.).
  3. ↑ AnyDecentMusic?: Jay-Z: 4:44. AnyDecentMusic?. [dostęp 2023-04-11]. (ang.).
  4. ↑ Metacritic: 4:44 by Jay-Z. Metacritic. [dostęp 2023-04-11]. (ang.).
  5. ↑ Andy Kellman: 4:44 – Jay-Z. AllMusic. [dostęp 2022-05-13]. (ang.).
  6. ↑ Clayton Purdom: JAY-Z finds his third act on 4:44. The A.V. Club. [dostęp 2023-04-11]. (ang.).
  7. ↑ Will Lavin: JAY-Z – 4:44. Clash. [dostęp 2023-04-11]. (ang.).
  8. ↑ Stefan Johannesberg: Jay-Z – 4:44. laut.de. [dostęp 2023-07-20]. (niem.).
  9. ↑ Trent Clark: Review: With "4:44," Shawn Carter Sacrifices JAY-Z's Invincibility For Soul-Baring Excellence. HipHopDX. [dostęp 2023-04-11]. (ang.).
  10. ↑ Sheldon Pearce: 4:44: Jay-Z. Pitchfork. [dostęp 2023-04-11]. (ang.).
  11. ↑ Adam Finley: Jay-Z: 4:44. PopMatters. [dostęp 2023-04-11]. (ang.).
  12. ↑ Mosi Reeves: Review: Jay-Z Is Vulnerable, Apologetic and Still Dazzling on ‘4:44’. Rolling Stone. [dostęp 2023-04-11]. (ang.).
  13. ↑ Josh Hurst: Review: Jay-Z, 4:44. Slant Magazine. [dostęp 2023-04-11]. (ang.).
  14. ↑ Neil McCormick: Jay Z has delivered one of the most mature albums in hip hop history – 4:44, review. The Telegraph. [dostęp 2023-04-11]. (ang.).
  15. ↑ Keith Caulfield: JAY-Z’s '4:44' Certified Platinum Following Sprint Promotion. Billboard, 2017-07-05. [dostęp 2018-06-27]. (ang.).
  16. ↑ Daniel Kreps: Jay-Z, Kendrick Lamar, Bruno Mars Lead 2018 Grammy Nominees. Rolling Stone, 2017-11-28. [dostęp 2018-06-27]. (ang.).
  17. ↑ Roisin O’Connor: JAY-Z apologises to Beyonce on 4:44 and addresses infidelity rumours. The Independent, 2017-06-30. [dostęp 2018-06-29]. (ang.).
  18. ↑ Roy Trakin: Is Jay Z’s New Album Being Teased With ‘4:44’ Ads?. Variety, 2017-06-09. [dostęp 2018-06-29]. (ang.).
  19. ↑ Does This Mysterious 4:44 Ad Mean a New Jay Z Album Is Coming?. Complex, 2017-06-06. [dostęp 2018-06-29]. (ang.).
  20. ↑ Fans Speculate Jay Z Is Behind '4:44' Ads in New York. NBC New York, 2017-06-07. [dostęp 2018-06-29]. (ang.).
  21. ↑ Peter A. Berry: Tidal Teases ‘4:44’ Visual Starring Mahershala Ali. XXL, 2017-06-08. [dostęp 2018-06-29]. (ang.).
  22. ↑ JAY-Z’s „Adnis”. YouTube, 2017-06-18. [dostęp 2018-06-29]. (ang.).
  23. ↑ Daniel Kreps: Jay Z Details New Album '4:44'. Rolling Stone, 2017-06-19. [dostęp 2018-06-29]. (ang.).
  24. ↑ Carl Lamarre: What’s Going on With All These JAY-Z '4:44' Commercials?. Billboard, 2017-06-28. [dostęp 2018-06-30]. (ang.).
  25. ↑ a b c d Elias Leight: '4:44' Producer No I.D. Talks Pushing Jay-Z, Creating ‘500 Ideas’. Rolling Stone, 2017-06-30. [dostęp 2018-06-30]. (ang.).
  26. ↑ a b c Joe Coscarelli: The Man Behind the Music for Jay-Z’s Intimate ‘4:44’. The New York Times, 2017-07-01. [dostęp 2018-06-30]. (ang.).
  27. ↑ Chris Mench: JAY-Z Addresses His Relationship With Kanye West & That Line About Future. Genius, 2017-08-18. [dostęp 2018-06-30]. (ang.).
  28. ↑ Tom Breihan: Premature Evaluation: JAY-Z 4:44. Stereogum. [dostęp 2018-06-30]. (ang.).
  29. ↑ Danielle Harling: Jay Z Previews New Verse From Upcoming 13th Studio Album. HipHopDX, 2017-06-19. [dostęp 2018-06-30]. (ang.).
  30. ↑ Kambole Campbell: Love, truth and honesty: has Jay-Z’s vulnerable new album changed hip-hop?. The Guardian, 2017-07-25. [dostęp 2018-06-30]. (ang.).
  31. ↑ Da’Shan Smith: The Importance of JAY Z’s ‘Smile’ & Its Progression of LGBTQ Politics In Hip-Hop. Billboard, 2017-07-26. [dostęp 2018-06-30]. (ang.).
  32. ↑ Andy Kellman: 4:44 – Jay-Z – Songs, Reviews, Credits – AllMusic. AllMusic. [dostęp 2018-06-30]. (ang.).
  33. ↑ Moriba Cummings: The Clark Sisters React to Jay-Z and Beyoncé Sampling Their Music on '4:44'. BET, 2017-07-01. [dostęp 2018-07-01]. (ang.).
  34. ↑ Broszurka do płyty 4:44. Jay-Z, Roc Nation, 2017-06-30. [dostęp 2018-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-18)]. (ang.).
  35. ↑ Lisa Respers France: Jay-Z’s '4:44' is even better than you thought. CNN, 2017-07-04. [dostęp 2018-07-01]. (ang.).
  36. ↑ 4:44 Inspired By. Tidal. [dostęp 2018-07-01]. (ang.).
Jay-Z
Albumy studyjne
Albumy kompilacyjne
Albumy kolaboracyjne
Trasy koncertowe
Powiązane
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=4:44&oldid=70885544”