[go: up one dir, main page]
Wikisłownik

wiolonczela

wiolonczela (język polski)

edytuj
 
wiolonczela (1.1)
wymowa:
IPA: [ˌvʲjɔlɔ̃n͇ˈt͡ʃɛla], AS: [vʹi ̯olõṇčela], zjawiska fonetyczne: zmięk.• udziąs.• nazal.• akc. pob.• i → j  ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. instrument smyczkowy, większy od altówki i mniejszy od kontrabasu; zob. też wiolonczela w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikwiolonczelawiolonczele
dopełniaczwiolonczeliwiolonczeli / wiolonczel
celownikwiolonczeliwiolonczelom
biernikwiolonczelęwiolonczele
narzędnikwiolonczeląwiolonczelami
miejscownikwiolonczeliwiolonczelach
wołaczwiolonczelowiolonczele
przykłady:
(1.1) Instrumentalista wybrał wiolonczelę jako najbardziej odpowiedni instrument.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wiolonczelista m, wiolonczelistka ż, czelista m, czelistka ż, wiola ż
przym. wiolonczelowy, wiolinowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
wł. violoncello[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ A. Zaręba, Zapożyczenia włoskie we współczesnej polszczyźnie, „Język Polski” nr 1/1947, s. 17.

wiolonczela (język kaszubski)

edytuj
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. wiolonczela
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=wiolonczela&oldid=8461151”