tablica
tablica (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) miejsce do umieszczania ogłoszeń, informacji
- (1.2) eduk. miejsce do pisania za pomocą kredy (czarna lub zielona deska)
- (1.3) eduk. miejsce do pisania za pomocą specjalnego pisaka (wykonana z białego plastiku)
- (1.4) techn. eduk. zob. tablica interaktywna
- (1.5) eduk. mat. chem. zestawienie danych, wzorów
- (1.6) płyta z jakimś napisem, informacją
- (1.7) inform. kontener danych, do których dostęp uzyskiwany jest przy pomocy, na ogół liczbowego, klucza; zob. też tablica (informatyka) w Wikipedii
- (1.8) daw. deska
- (1.9) daw. obraz, malowidło
- (1.10) daw. płaskorzeźba
- (1.11) elektr. miejsce łączenia obwodów elektrycznych i służące do umieszczania elementów sterowniczych
- odmiana:
- (1.1-7)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik tablica tablice dopełniacz tablicy tablic celownik tablicy tablicom biernik tablicę tablice narzędnik tablicą tablicami miejscownik tablicy tablicach wołacz tablico tablice
- przykłady:
- (1.1) Informacje zostały wywieszone na tablicy.
- (1.1) Zygmunt zatrzymał się przed tablicą i zaczął przebiegać oczami treść ulotki.[1]
- (1.2) Kredą na tablicy narysował spłaszczony perspektywicznie kwadrat, jakby widziany od góry.[2]
- (1.3) Kiedyś, kiedy zapamiętywanie niektórych wyrazów w języku niemieckim sprawiało mi trudność, zacząłem wypisywać je flamastrem na tablicy, którą można kupić w sklepie z artykułami biurowymi.[3]
- (1.5) Na tablicy matematycznej są wzory na obliczanie pól figur.
- (1.6) (…) na miejscu egzekucji społeczeństwo miasta wzniosło symboliczną mogiłę opatrzoną krzyżem i pamiątkową tablicą.[4]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wieszać / przyczepić / zawiesić / umieścić coś na tablicy
- (1.2) wywołać kogoś do tablicy • napisać / narysować coś na tablicy • zielona / czarna tablica
- (1.5) tablice matematyczne / logarytmiczne / astronomiczne / pływów / daw. tablica mnożenia → tabliczka mnożenia / daw. tablica pisana → tabela
- (1.7) tablica dynamiczna / statyczna • deklarować tablicę • tablica asocjacyjna • tablica mieszająca • tablica wielowymiarowa
- (1.6) daw. tablica stołowa → stolnica
- (1.11) tablica obwodów • tablica rozdzielcza • tablica sterownicza • tablica licznikowa
- synonimy:
- (1.1) gazetka, tablica ogłoszeń
- (1.5) tabela
- (1.11) rozdzielnica, panel
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. tablicowanie n, tabela ż, tableau n
- czas. tablicować ndk.
- przym. tablicowy, tabliczkowy
- związki frazeologiczne:
- tablica alokacji plików
- spaść z tablicy → daw. nie utrzymać się w rejestrze
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) board, notice board, noticeboard, pinboard, pin board; (1.2) blackboard, chalkboard; (1.3) whiteboard; (1.5) table; (1.7) array; (1.11) switchboard
- arabski: (1.1) لوح, يافطة
- baskijski: (1.2) arbel
- białoruski: (1.2) дошка ż; (1.3) дошка ż; (1.6) дошка ż; (1.8) дошка ż
- bułgarski: (1.1) табло n; (1.2) дъска ż; (1.5) таблица ż
- chiński standardowy: (1.2) 黑板 (hēibǎn)
- duński: (1.6) skilt n
- esperanto: (1.1) tabulo; (1.2) tabulo
- francuski: (1.1) panneau m
- hawajski: (1.2) papa ʻeleʻele
- hiszpański: (1.1) tablón m, tablero m; (1.2) pizarra ż; (1.5) tabla ż; (1.6) placa ż; (1.7) vector m, matriz ż
- japoński: (1.2) 黒板
- joruba: (1.2) pátákó
- kaszubski: (1.1) tôblëca ż, tôfla ż
- kataloński: (1.1) taula ż; (1.2) taula ż; (1.3) taula ż; (1.5) taula ż
- koreański: (1.2) 칠판; (1.3) 화이트 보드
- niemiecki: (1.2) Tafel ż; (1.3) Whiteboard n; (1.4) Whiteboard n; (1.5) Tafel ż; (1.7) Array n
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- rosyjski: (1.2) доска ż
- rumuński: (1.2) tablă ż; (1.5) tablă ż
- ukraiński: (1.1) дошка ż; (1.2) дошка ż; (1.5) таблиця ż
- wilamowski: (1.2) tȫvuł n; (1.5) tȫvuł n
- źródła:
- ↑ Mariusz Sieniewicz, Czwarte niebo, 2003, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Rafał Nowakowski, Rdza, 2008, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Tomasz Szopiński, Efektywne zarządzanie czasem, 2008, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Jan Bałdowski, Warmia, Mazury, Suwalszczyzna, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 138.