siano
siano (język polski)
edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) roln. sucha trawa i inne rośliny skoszone z łąki na paszę; zob. też siano w Wikipedii
- (1.2) slang. przen. pieniądze
- (1.3) uczn. nieładna fryzura[1]
czasownik, forma fleksyjna
- (2.1) forma bezosobowa czasu przeszłego od siać
- odmiana:
- (1.1-3) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik siano dopełniacz siana celownik sianu biernik siano narzędnik sianem miejscownik sianie wołacz siano - (2.1) zob. siać
- przykłady:
- (1.1) Zimą zwierzęta gospodarskie karmi się sianem.
- (1.3) Czy facetka od bioli nie wstydzi się przyłazić do budy z tym sianem na kaczanie?
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) stóg / kopa / kopka siana • robić / zwozić / kisić / zrzucać / zadawać siano • karmić / skarmiać sianem • sianokiszonka • spać / sypiać / kochać się na sianie
- synonimy:
- antonimy:
- hiponimy:
- (1.1) otawa
- holonimy:
- (1.1) siennik, sianokiszonka
- meronimy:
- (1.3) włos
- związki frazeologiczne:
- dać sobie siana / dać se siana • mieć siano w głowie • szukać igły w stogu siana • wykręcić się sianem
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) hay
- arabski: (1.1) حشيش m
- asturyjski: (1.1) ḥenu m
- białoruski: (1.1) сена n
- bułgarski: (1.1) сено n
- chorwacki: (1.1) sijeno n
- czeski: (1.1) seno n
- dolnołużycki: (1.1) seno n
- duński: (1.1) hø n
- esperanto: (1.1) fojno
- estoński: (1.1) hein
- farerski: (1.1) hoyggj n
- fiński: (1.1) heinä
- francuski: (1.1) foin m
- fryzyjski: (1.1) hea n
- górnołużycki: (1.1) syno n
- gruziński: (1.1) თივა
- hiszpański: (1.1) heno m
- irlandzki: (1.2) féar m
- islandzki: (1.1) hey n, taða ż
- istriocki: (1.1) fen
- jèrriais: (1.1) fain m
- jidysz: (1.1) היי n (hej)
- karelski: (1.1) heiny
- kaszubski: (1.1) sano n
- kazachski: (1.1) шөп
- litewski: (1.1) šienas m
- luksemburski: (1.1) Hee n
- łaciński: (1.1) foenum n, pratum n
- łotewski: (1.1) gulta ż
- macedoński: (1.1) сено n
- niderlandzki: (1.1) hooi n
- niemiecki: (1.1) Heu n
- norweski (bokmål): (1.1) høy n
- nowogrecki: (1.1) σανός m, σανό n, χορτάρι n
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
- połabski: (1.1) śonü n, hai m
- portugalski: (1.1) feno m
- rosyjski: (1.1) сено n
- rumuński: (1.1) fân n
- sardyński: (1.1) fenu
- serbsko-chorwacki: (1.1) seno n
- słowacki: (1.1) seno n
- słoweński: (1.1) seno n
- staroangielski: (1.1) hig n
- staro-cerkiewno-słowiański: (1.1) сѣно n
- starofrancuski: (1.1) foin m, fuerre m
- szwabski: (1.1) Hai n
- szwedzki: (1.1) hö n
- turecki: (1.1) saman
- udmurcki: (1.1) турын
- ukraiński: (1.1) сіно n
- węgierski: (1.1) széna
- wilamowski: (1.1) he n, hē n, hee n
- włoski: (1.1) fieno m
- wotycki: (1.1) einä
- źródła:
- ↑ Monika Rzeszutek, Rośliny w szkolnym ogrodzie, czyli nazwy botaniczne w socjolekcie uczniowskim, „Acta Universitatis Wratislaviensis” no 2282, Język a Kultura, t. 16, Wrocław 2001, s. 229.
siano (język włoski)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
czasownik, forma fleksyjna
- (1.1) 3. os. lm, tryb łączący czasu teraźniejszego (congiuntivo presente) od: essere
- (1.2) 3. os. lm, tryb rozkazujący (imperativo) od: essere
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: