poruszyć
poruszyć (język polski)
edytuj- znaczenia:
czasownik przechodni dokonany (ndk. poruszać)
- (1.1) aspekt dokonany od: poruszać
- odmiana:
- (1.1)
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik poruszyć czas przyszły prosty poruszę poruszysz poruszy poruszymy poruszycie poruszą czas przeszły m poruszyłem poruszyłeś poruszył poruszyliśmy poruszyliście poruszyli ż poruszyłam poruszyłaś poruszyła poruszyłyśmy poruszyłyście poruszyły n poruszyłom poruszyłoś poruszyło tryb rozkazujący niech poruszę porusz niech poruszy poruszmy poruszcie niech poruszą pozostałe formy czas zaprzeszły m poruszyłem był poruszyłeś był poruszył był poruszyliśmy byli poruszyliście byli poruszyli byli ż poruszyłam była poruszyłaś była poruszyła była poruszyłyśmy były poruszyłyście były poruszyły były n poruszyłom było poruszyłoś było poruszyło było forma bezosobowa czasu przeszłego poruszono tryb przypuszczający m poruszyłbym,
byłbym poruszyłporuszyłbyś,
byłbyś poruszyłporuszyłby,
byłby poruszyłporuszylibyśmy,
bylibyśmy poruszyliporuszylibyście,
bylibyście poruszyliporuszyliby,
byliby poruszyliż poruszyłabym,
byłabym poruszyłaporuszyłabyś,
byłabyś poruszyłaporuszyłaby,
byłaby poruszyłaporuszyłybyśmy,
byłybyśmy poruszyłyporuszyłybyście,
byłybyście poruszyłyporuszyłyby,
byłyby poruszyłyn poruszyłobym,
byłobym poruszyłoporuszyłobyś,
byłobyś poruszyłoporuszyłoby,
byłoby poruszyłoimiesłów przymiotnikowy przeszły m poruszony, nieporuszony poruszeni, nieporuszeni ż poruszona, nieporuszona poruszone, nieporuszone n poruszone, nieporuszone imiesłów przysłówkowy uprzedni poruszywszy rzeczownik odczasownikowy poruszenie, nieporuszenie
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. poruszanie n, poruszenie n, ruch mrz
- czas. poruszać, ruszać
- przym. poruszony
- związki frazeologiczne:
- poruszyć niebo i ziemię
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: poruszać
- górnołużycki: (1.1) zahibać
- źródła:
- ↑ Zenon Kosidowski, Opowieści biblijne, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.