uroda
uroda (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zespół cech wyglądu człowieka, które pociągają, budzą zachwyt
- (1.2) wygląd człowieka
- (1.3) przen. zespół cech idei, sytuacji, itp., które uważane są za pociągające
- (1.4) gw. (Bukowina) urodzaj[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik uroda urody dopełniacz urody urod / rzad. uród[2] celownik urodzie urodom biernik urodę urody narzędnik urodą urodami miejscownik urodzie urodach wołacz urodo urody
- składnia:
- synonimy:
- (1.1-2) piękno
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) beauty; (1.2) appearance
- esperanto: (1.1) beleco, belo
- osmański: (1.1) آب (âb)
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- rosyjski: (1.1) красота ż; (1.2) внешний вид m
- rumuński: (1.1) crasnă
- tagalski: (1.1) ganda
- źródła:
- ↑ Zbigniew Greń, Helena Krasowska, Słownik górali polskich na Bukowinie, SOW, Warszawa 2008, s. 229; dostęp: 26 listopada 2018.
- ↑ Hasło „uroda” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.