okruch
okruch (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) mały, odkruszony kawałek czegoś
- (1.2) przen. (o zjawiskach, stanach, uczuciach, informacji) bardzo mała ilość czegoś, pozostałość po czymś
- (1.3) przen. (o utworach artystycznych) niewielka część, pozostałość czyjejś twórczości
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik okruch okruchy dopełniacz okrucha okruchów celownik okruchowi okruchom biernik okruch okruchy narzędnik okruchem okruchami miejscownik okruchu okruchach wołacz okruchu okruchy
- przykłady:
- (1.1) Zawierały w swej głębi krynicznej komary, muchy, mole, skrzydełka ważek, nogi pajączków, mrówki, maleńkie nie widziane chrząszczyki, ćmy, szczątki kory i gałązek, kwiatuszki, okruchy szyszek, igły przedziwnych sosen, jakich już nie posiada ta ziemia nigdzie na całym swoim obszarze, kępki mchu, krople wody, ziarenka piaskowe.[1]
- składnia:
- (1.1-3) przeważnie w lm
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kruszenie n, kruszywo n
- czas. kruszyć ndk., skruszyć dk.
- przym. okruchowy, okruszkowy
- związki frazeologiczne:
- żywić się okruchami z (czyjegoś) stołu • okruchy z pańskiego stołu
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) bit, chleba: crumb, szkła: shard, chip; (1.2) crumb
- hiszpański: (1.1) migaja ż, miga ż; (1.2) migaja ż, resto m, rescaño m; (1.3) retazo m, resto m, fragmento m
- kazachski: (1.1) ұнтақ, үгінді
- niemiecki: (1.1) Bruchstück n, Krümel m
- rosyjski: (1.1) крошка ż
- węgierski: (1.1) szilánk
- źródła:
- ↑ S. Żeromski: Wiatr od morza