[go: up one dir, main page]
Wikisłownik

kontynent

kontynent (język polski)

edytuj
wymowa:
​?/i, IPA: [kɔ̃nˈtɨ̃nɛ̃nt], AS: [kõntỹnẽnt], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) geogr. wielki obszar lądu otoczony morzem lub oceanem, mający więcej niż 5 000 000 kilometrów kwadratowych; zob. też kontynent w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikkontynentkontynenty
dopełniaczkontynentukontynentów
celownikkontynentowikontynentom
biernikkontynentkontynenty
narzędnikkontynentemkontynentami
miejscownikkontynenciekontynentach
wołaczkontynenciekontynenty
przykłady:
(1.1) Na świecie można wyróżnić sześć kontynentów.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) ocean
hiperonimy:
(1.1) ziemia, ląd
hiponimy:
(1.1) Afryka, Antarktyda, Australia, Ameryka Południowa, Ameryka Północna, Eurazja (Europa, Azja)
holonimy:
(1.1) superkontynent
meronimy:
(1.1) subkontynent
wyrazy pokrewne:
rzecz. kontynentalizm m, mikrokontynent m, superkontynent m, subkontynent m, prakontynent m, kontynencik mrz, kontynentalność ż
przym. kontynentalny, interkontynentalny
związki frazeologiczne:
Stary Kontynent
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=kontynent&oldid=8342288”