kolacja
kolacja (język polski)
edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) posiłek wieczorny, ostatni posiłek w ciągu dnia[1]
- (1.2) uroczyste wieczorne przyjęcie[2]
- (1.3) zestawienie odpisu z oryginałem lub dwóch różnych tekstów[3]
- (1.4) daw. praw. kościelny przywilej przedstawiania kandydata na beneficjum[4][5]
- (1.5) daw. praw. obsadzenie beneficjum kościelnego na mocy kolacji (1.4)
- odmiana:
- (1.1-5)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kolacja kolacje dopełniacz kolacji kolacji / przest. kolacyj[6] celownik kolacji kolacjom biernik kolację kolacje narzędnik kolacją kolacjami miejscownik kolacji kolacjach wołacz kolacjo kolacje
- przykłady:
- (1.1) Na kolację zjadłem kanapkę z serem i pomidorem.
- (1.2) Prezydent z małżonką ugoszczeni zostali kolacją w siedzibie nuncjatury w Warszawie.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) dobra / smaczna / suta / pyszna kolacja • późna / wczesna kolacja • jeść / zjeść / przygotować kolację • usiąść do kolacji • kolacja wigilijna
- antonimy:
- (1.1) śniadanie
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. collatio, późno przyjęte w XVI w. od dworskiego wł. collazione
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: posiłek • śniadanie • drugie śniadanie • obiad • podwieczorek • obiadokolacja • kolacja
- zob. też kolacja w Wikicytatach
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) aandete
- albański: (1.1) darkë ż
- angielski: (1.1) supper
- arabski: (1.1) عشاء, egip. arab. عشا
- baskijski: (1.1) afari
- białoruski: (1.1) вячэра ż
- bośniacki: (1.1) večera ż
- bułgarski: (1.1) вечеря ż
- chiński standardowy: (1.1) 晚饭 (wǎnfàn); (1.2) 晚饭 (wǎnfàn)
- chorwacki: (1.1) večera ż
- czeski: (1.1) večeře ż
- dolnołużycki: (1.1) wjacerja ż
- duński: (1.1) (natmad w)
- esperanto: (1.1) vespermanĝo
- francuski: (1.1) dîner m, souper m
- górnołużycki: (1.1) wječer
- grenlandzki: (1.1) unnukkorsiut
- gudźarati: (1.1) ખાણું n (khāṇuṁ)
- hiszpański: (1.1) cena ż
- kaszubski: (1.1) wieczerza ż
- kataloński: (1.1) sopar m
- kornijski: (1.1) kon / con / cean / coon / côn / coon / goyn / goyne / kôn / koyn ż
- maltański: (1.1) ċena ż
- niemiecki: (1.1) Abendbrot n, Abendessen n, szwajc. niem. Nachtessen n
- nowogrecki: (1.1) δείπνο n
- ormiański: (1.1) ճաշ
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
- portugalski: (1.1) ceia ż
- rosyjski: (1.1) ужин m
- słowacki: (1.1) večera
- słoweński: (1.1) večerja ż
- suahili: (1.1) chakula cha jioni
- szwabski: (1.1) Nachdässa n, Ôbendässa n
- szwedzki: (1.1) kvällsmat w
- turecki: (1.1) akşam yemeği
- ukraiński: (1.1) вечеря ż
- wilamowski: (1.1) ȫwytassa n
- włoski: (1.1) cena ż
- źródła:
- ↑ Słownik wyrazów obcych, red. Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-11487-8.
- ↑
Hasło „kolacja-I” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „kolacja-II” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „kolacja” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „kolacja-III” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „kolacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.