kołowrót

kołowrót (język polski)

kołowrót (1.1)

kołowrót (1.2)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) mech. drewniana oś z korbą, np. do wyciągania ze studni wiadra z wodą

(1.2) mech. urządzenie zapewniające przepuszczanie ludzi po jednej osobie

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kołowrót	kołowroty
dopełniacz	kołowrotu / kołowrota	kołowrotów
celownik	kołowrotowi	kołowrotom
biernik	kołowrót	kołowroty
narzędnik	kołowrotem	kołowrotami
miejscownik	kołowrocie	kołowrotach
wołacz	kołowrocie	kołowroty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) wciągarka

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. kołowrotek mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *kolovortъ → to, co się obraca w koło < prasł. *kolo + *vortъ → koło + obrót, od czasownika prasł. *vŕ̥těti → obracać, kręcić, por. pol. wiercić

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) winch, wheel and axle; (1.2) turnstile
• białoruski: (1.1) калаўрот m
• bułgarski: (1.1) чекрък m
• francuski: (1.1) treuil m
• niemiecki: (1.1) Winde ż, Seilwinde ż, Haspel ż; (1.2) Drehkreuz n
• rosyjski: (1.1) лебёдка ż; (1.2) турникет m
• włoski: (1.1) argano m; (1.2) tornello m

źródła: