kaszel
kaszel (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) nagłe wyrzucenie powietrza z płuc połączone z zachrypnięciem, spodowane podrażnieniem układu oddechowego; zob. też kaszel w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kaszel kaszle dopełniacz kaszlu kaszli / kaszlów[1] celownik kaszlowi kaszlom biernik kaszel kaszle narzędnik kaszlem kaszlami miejscownik kaszlu kaszlach wołacz kaszlu kaszle
- przykłady:
- (1.1) Przeziębieniu często towarzyszy kaszel i katar.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kaszlak mzw, kaszlenie n, kaszlnięcie n
- czas. kaszleć ndk., kaszlnąć dk.
- przym. kaszlowy
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) cough
- arabski: (1.1) سعال m (suʿāl), كحة ż (kuḥa)
- arumuński: (1.1) tusi ż
- baskijski: (1.1) eztul
- białoruski: (1.1) кашаль m (kašalʹ)
- bułgarski: (1.1) кашлица ż (kašlica)
- chiński standardowy: (1.1) 咳嗽 (késou)
- chorwacki: (1.1) kašalj m
- czeski: (1.1) kašel m
- dolnołużycki: (1.1) kašel m
- duński: (1.1) hoste w
- esperanto: (1.1) tuso
- estoński: (1.1) köha
- fiński: (1.1) yskä
- francuski: (1.1) toux ż
- friulski: (1.1) tos m
- górnołużycki: (1.1) kašel m
- gudźarati: (1.1) ઉધરસ ż (udharasa), કફ m (kapha), ખાંસી ż (khānsī)
- hebrajski: (1.1) שיעול m (šiʿūl)
- hindi: (1.1) खांसी / खाँसी ż (khānsī)
- hiszpański: (1.1) tos ż
- indonezyjski: (1.1) batuk
- irlandzki: (1.1) casacht ż
- islandzki: (1.1) hósti m
- japoński: (1.1) 咳 (seki)
- jèrriais: (1.1) toux ż
- kaszubski: (1.1) kaszel m, chruchel m, kachùt m, rzëpòt m, rzëpica ż, rzëpnica ż, rzëpówka ż
- kataloński: (1.1) tos ż
- keczua: (1.1) uhu
- khmerski: (1.1) ក្អក (kʼɑɑk)
- koreański: (1.1) 기침
- litewski: (1.1) kosulys m
- luksemburski: (1.1) Houscht m
- łaciński: (1.1) tussis ż
- łotewski: (1.1) klepus m
- macedoński: (1.1) кашлица ż (kašlica)
- malajski: (1.1) batuk
- mongolski: (1.1) ханиад (haniad)
- nawaho: (1.1) dikos
- niderlandzki: (1.1) hoest m
- niemiecki: (1.1) Husten m
- norweski (bokmål): (1.1) hoste m
- norweski (nynorsk): (1.1) hoste m
- nowogrecki: (1.1) βήχας m (víchas)
- ormiański: (1.1) հազ (haz)
- perski: (1.1) سرفه (sorfe)
- portugalski: (1.1) tosse ż
- prowansalski: (1.1) tos ż
- rosyjski: (1.1) кашель m (kašelʹ)
- rumuński: (1.1) tuse ż
- sanskryt: (1.1) कसन m (kasana)
- serbski: (1.1) кашаљ (kašalj) m
- słowacki: (1.1) kašeľ m
- słoweński: (1.1) kašelj m
- staroruski: (1.1) кашьль m (kašĭlĭ)
- szkocki: (1.1) coch
- szkocki gaelicki: (1.1) casad m
- szwedzki: (1.1) hosta w
- śląski niemiecki: (1.1) Hust m
- średnio-wysoko-niemiecki: (1.1) houste
- tahitański: (1.1) hota, mare
- tajski: (1.1) ไอ (ai)
- tamilski: (1.1) இருமல் (irumal)
- telugu: (1.1) దగ్గు (daggu)
- turecki: (1.1) öksürük
- ukraiński: (1.1) кашель m (kašelʹ)
- walijski: (1.1) peswch m, pesychiad m
- węgierski: (1.1) köhögés
- wietnamski: (1.1) bệnh ho
- wilamowski: (1.1) hu̇st m
- włoski: (1.1) tosse ż
- źródła:
