Wojciech Tomaka
Wojciech Tomaka (ur. 27 lutego 1875 w Trzebownisku, zm. 6 lutego 1967 w Przemyślu) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy przemyski w latach 1934–1967.
| Biskup tytularny Helenopolis in Bithynia | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
27 lutego 1875 |
| Data i miejsce śmierci |
6 lutego 1967 |
| Miejsce pochówku |
cmentarz Główny w Przemyślu↗ |
| Biskup pomocniczy przemyski | |
| Okres sprawowania |
1934–1967 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
8 czerwca 1899 |
| Nominacja biskupia |
25 listopada 1933 |
| Sakra biskupia |
21 stycznia 1934 |
| Odznaczenia | |
| |
| Data konsekracji |
21 stycznia 1934 | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||
| |||||||||
Życiorys
edytujUrodził się 27 lutego 1875 w Trzebownisku[1]. W 1895[2] zdał egzamin dojrzałości w Cesarsko-Królewskim Wyższym Gimnazjum w Rzeszowie[3], po czym odbył studia w przemyskim seminarium duchownym[1]. Święcenia prezbiteratu otrzymał 8 czerwca 1899 w Przemyślu[1]. Studia kontynuował na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie, uzyskując w 1903 doktorat[4].
Pracował jako wikariusz w Połomi i Łące[4]. Był katechetą[5] i dyrektorem Żeńskiego Seminarium Nauczycielskiego w Przemyślu[6]. W przemyskim seminarium duchownym piastował stanowisko prefekta[4] i prowadził wykłady z katechetyki[6], podjął również wykłady w instytucie teologicznym[4]. Zajmował urzędy radcy i referenta konsystorza biskupiego[5], oficjała sądu biskupiego, a także kapelana i sekretarza biskupa diecezjalnego przemyskiego Józefa Sebastiana Pelczara. W 1916 otrzymał przywilej noszenia rokiety i mantoletu[7], w 1923 został ustanowiony kanonikiem gremialnym kapituły przemyskiej[1], a w 1925 został obdarzony godnością prałata domowego Jego Świątobliwości[8]. Był członkiem wydziału koła Towarzystwa Szkoły Ludowej im. H. Sienkiewicza w Przemyślu[9].
25 listopada 1933 papież Pius XI[4] mianował go biskupem pomocniczym diecezji przemyskiej ze stolicą tytularną Helenopolis in Bithynia[10]. Święcenia biskupie otrzymał 21 stycznia 1934. Konsekrował go biskup diecezjalny przemyski Franciszek Barda w asyście biskupa diecezjalnego tarnowskiego Franciszka Lisowskiego i biskupa pomocniczego lwowskiego Eugeniusza Baziaka[10]. W 1934 został mianowany wikariuszem generalnym diecezji i asystentem kościelnym diecezjalnego instytutu Akcji Katolickiej[11]. W 1938 został ustanowiony prepozytem kapituły katedralnej[12].
Po wybuchu II wojny światowej w latach 1939–1941 zarządzał częścią diecezji znajdującą się pod okupacją sowiecką. W 1940 został mianowany koadiutorem biskupa diecezjalnego łuckiego Adolfa Szelążka, jednakże urzędu nie objął. Po śmierci biskupa Franciszka Bardy od 17 listopada 1964 do lutego 1965 pełnił funkcję wikariusza kapitulnego[1].
W Episkopacie Polski od 1936 był członkiem Komisji Szkolnej oraz asystentem prymasa Augusta Hlonda w rokowaniach konkordatowych[1]. Jako współkonsekrator uczestniczył w święceniach biskupa Bolesława Kominka (1954), biskupa pomocniczego przemyskiego Bolesława Taborskiego (1964) i biskupa diecezjalnego przemyskiego Ignacego Tokarczuka (1966)[10].
Zmarł 6 lutego 1967 w Przemyślu[1]. Został pochowany na przemyskim cmentarzu Głównym[13].
Odznaczenia i upamiętnienie
edytujW 1938 prezydent RP Ignacy Mościcki „za zasługi na polu pracy społecznej” nadał mu Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski[14].
W 2001 został patronem Szkoły Podstawowej w Trzebownisku[15].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g K. Krasowski: Biskupi katoliccy II Rzeczypospolitej. Słownik biograficzny. Poznań: Bene Nati, 1996, s. 240–241. ISBN 83-86675-03-9.
- ↑ Spis maturzystów w latach 1860–1938. W: Sprawozdanie Dyrekcji I Państwowego Gimnazjum im. ks. St. Konarskiego w Rzeszowie za rok szkolny 1937/38. Rzeszów: 1938, s. LXII (poz. 2072). [dostęp 2020-03-28].
- ↑ Historia szkoły. 1lo.rzeszow.pl, 2011-07-06. [dostęp 2020-03-29].
- ↑ a b c d e R. Bereś: Życie i praca ks. bpa Wojciecha Tomaki. naszetrzebownisko.wist.com.pl. [dostęp 2015-07-09].
- ↑ a b Zmiany na stanowiskach i urzędach duchownych. „Kronika Dyecezyi Przemyskiej”. R. 16, z. 8–10, s. 133, sierpień–październik 1916. [dostęp 2022-09-25].
- ↑ a b Zmiany na stanowiskach i urzędach duchownych. „Kronika Dyecezyi Przemyskiej”. R. 23, z. 5–9, s. 114, maj–sierpień 1923. [dostęp 2022-09-25].
- ↑ Zmiany na stanowiskach i urzędach duchownych. „Kronika Dyecezyi Przemyskiej”. R. 16, z. 5–7, s. 89, maj–lipiec 1916. [dostęp 2022-09-25].
- ↑ Zmiany na stanowiskach i urzędach duchownych. „Kronika Dyecezyi Przemyskiej”. R. 25, z. 6–8, s. 98, czerwiec–sierpień 1925. [dostęp 2022-09-25].
- ↑ Koło T. S. L. im. H. Sienkiewicza. „Echo Przemyskie”. R. 16, nr 18, s. 1, 1911-03-02. [dostęp 2017-10-03].
- ↑ a b c Wojciech Tomaka. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2015-07-09]. (ang.).
- ↑ Zmiany na stanowiskach i urzędach duchownych. „Kronika Dyecezyi Przemyskiej O.Ł.”. R. 34, z. 2, s. 58, luty 1934. [dostęp 2022-09-25].
- ↑ Zmiany na stanowiskach i urzędach duchownych. „Kronika Dyecezyi Przemyskiej O.Ł.”. R. 38, z. 4, s. 179, kwiecień 1938. [dostęp 2022-09-25].
- ↑ Wojciech Tomaka w wyszukiwarce miejsc pochówku w Przemyślu. cmentarzeprzemysl.pl. [dostęp 2015-07-09].
- ↑ M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 592. [dostęp 2015-02-20].
- ↑ Patron. sptrzebownisko.eu.org. [dostęp 2023-04-20].
Linki zewnętrzne
edytuj- Wojciech Tomaka [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2010-12-26] (ang.).