Eva Pinkelnig

Eva Pinkelnig
Data i miejsce urodzenia	27 maja 1988 ; Dornbirn
Klub	WSV Tschagguns
Wzrost	159 cm
Debiut w PŚ	5 grudnia 2014 w Lillehammer (15. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	5 grudnia 2014 w Lillehammer (15. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ	12 grudnia 2015 w Niżnym Tagile (3. miejsce)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ	12 stycznia 2020 w Sapporo
Rekord życiowy	172,0 m na Vikersundbakken w Vikersund (18 marca 2023)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Austria
	Mistrzostwa świata
Inne nagrody
	Puchar Świata
Kryształowa Kula ;	2022/2023
2. miejsce ;	2023/2024
3. miejsce ;	2019/2020
	Raw Air
3. miejsce ;	2020
3. miejsce ;	2024
	Turniej Sylwestrowy
1. miejsce ;	2022/2023
	Turniej Dwóch Nocy
2. miejsce ;	2023/2024
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Eva Pinkelnig (ur. 27 maja 1988 w Dornbirn^[1]) – austriacka skoczkini narciarska, reprezentantka klubu WSV Tschagguns. Indywidualna (2023) i trzykrotnie drużynowa (2019–23) srebrna medalistka mistrzostw świata. Zdobywczyni Pucharu Świata w sezonie 2022/2023, druga zawodniczka sezonu 2023/2024, trzecia w sezonie 2019/2020. Medalistka mistrzostw Austrii.

Przebieg kariery

Początki kariery (do 2014)

Pierwszy skok w karierze oddała we wrześniu 2012 z niewielkiej skoczni przenośnej, biorąc udział w imprezie promującej Zimowy Olimpijski Festiwal Młodzieży Europy 2015. W trakcie sezonu zimowego 2012/2013 po raz pierwszy skakała ze skoczni 50-metrowej, a w grudniu 2013, za namową swojego trenera, wzięła udział w zawodach Pucharu Austrii, po raz pierwszy startując w konkursie na skoczni normalnej. W sierpniu 2014 zrezygnowała ze swojej dotychczasowej pracy w sektorze publicznym i rozpoczęła treningi z reprezentacją Austrii^[3].

Sezon 2014/2015

W oficjalnych zawodach międzynarodowych rozgrywanych przez FIS zadebiutowała w lipcu 2014, zajmując w konkursach FIS Cup w Villach miejsca na początku drugiej dziesiątki. W grudniu stanęła na podium konkursu Pucharu Kontynentalnego w Notodden, plasując się 13 grudnia 2014 na 2. miejscu. W klasyfikacji generalnej PK w sezonie 2014/2015 zajęła 5. pozycję z dorobkiem 125 punktów^[4].

Wcześniej w tym samym miesiącu (5 grudnia 2014), w wieku ponad 26 lat, po raz pierwszy wystartowała w Pucharze Świata zajmując w Lillehammer 15. pozycję. W sumie w debiutanckim sezonie w PŚ (2014/2015) wzięła udział w 13 konkursach, tylko 3 razy zajmując miejsca poza pierwszą dziesiątką (oprócz 15. miejsca w Lillehammer odpadła w kwalifikacjach do pierwszego konkursu w Sapporo 10 stycznia 2015 i zajęła 19. pozycję w pierwszym konkursie w Oberstdorfie 24 stycznia 2015), najwyżej plasując się na 4. pozycji (18 stycznia 2015 w Zaō i 7 lutego 2015 w Râșnovie). W sumie zdobyła 408 punktów, zajmując w klasyfikacji generalnej 7. miejsce. 20 lutego 2015 wzięła także udział w konkursie indywidualnym kobiet podczas mistrzostw świata seniorów w Falun, plasując się na 8. pozycji^[4].

Sezon 2015/2016

W sierpniu 2015 zadebiutowała w Letnim Grand Prix, zajmując w Courchevel 6. pozycję i plasując się w klasyfikacji generalnej edycji tego cyklu z 2015 23. miejsce z dorobkiem 40 punktów^[4].

W październiku 2015 zdobyła brązowy medal w konkursie indywidualnym kobiet podczas mistrzostw Austrii^[5].

W sezonie 2015/2016 wzięła udział we wszystkich 17 konkursach Pucharu Świata – 4 razy nie awansowała do drugiej serii, zajmując miejsca w czwartej dziesiątce, 5 razy plasowała się w trzeciej dziesiątce, 3 razy w drugiej i 5 razy w pierwszej. 12 grudnia 2015 w miejscowości Niżny Tagił po raz pierwszy w karierze stanęła na podium konkursu Pucharu Świata, zajmując 3. miejsce. W sumie zgromadziła 313 punktów, plasując się na 15. pozycji w klasyfikacji generalnej tego cyklu w sezonie 2015/2016^[4].

Sezon 2016/2017

W lipcu 2016, podobnie jak rok wcześniej, ponownie wystartowała w konkursie LGP w Courchevel, tym razem plasując się na 15. pozycji^[4].

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwyciężczyni
20.	5 lutego	2022	Pekin/Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-95	HS-106	indywid.	87,0 m	84,0 m	166,5 pkt	72,5 pkt	Urša Bogataj

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
8.	20 lutego	2015	Falun	Lugnet	K-90	HS-100	indywid.	89,0 m	89,5 m	223,8 pkt	13,1 pkt	Carina Vogt
2.	26 lutego	2019	Seefeld	Toni-Seelos-Olympiaschanze	K-99	HS-109	druż.^[a]	99,5 m	99,5 m	880,3 pkt (228,6 pkt)	18,6 pkt	Niemcy
5.	27 lutego	2019	Seefeld	Toni-Seelos-Olympiaschanze	K-99	HS-109	indywid.	102,0 m	103,0 m	241,8 pkt	17,8 pkt	Maren Lundby
2.	2 marca	2019	Seefeld	Toni-Seelos-Olympiaschanze	K-99	HS-109	druż. miesz.^[b]	105,5 m	103,5 m	989,9 pkt (255,2 pkt)	22,3 pkt	Niemcy
32.	25 lutego	2021	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-95	HS-106	indywid.	81,0 m	–	86,9 pkt	192,7 pkt	Ema Klinec
2.	23 lutego	2023	Planica	Srednja skakalnica	K-95	HS-102	indywid.	96,5 m	100,0 m	246,9 pkt	2,2 pkt	Katharina Althaus
2.	25 lutego	2023	Planica	Srednja skakalnica	K-95	HS-102	druż.^[c]	97,0 m	98,0 m	831,1 pkt (223,9 pkt)	12,7 pkt	Niemcy
4.	26 lutego	2023	Planica	Srednja skakalnica	K-95	HS-102	druż. miesz.^[d]	98,0 m	102,0 m	987,5 pkt (255,6 pkt)	29,7 pkt	Niemcy
6.	1 marca	2023	Planica	Bloudkova velikanka	K-125	HS-138	indywid.	121,0 m	123,0 m	237,7 pkt	26,5 pkt	Alexandria Loutitt

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[6]
2014/2015	7.
2015/2016	15.
2016/2017	60.
2017/2018	43.
2018/2019	6.
2019/2020	3.
2020/2021	27.
2021/2022	15.
2022/2023	1.
2023/2024	2.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Źródło^[7]^[4]
Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	12 stycznia	2020	Sapporo	Ōkurayama	K-123	HS-137	135,5 m	130,0 m	250,8 pkt
2.	17 stycznia	2020	Zaō	Yamagata	K-95	HS-102	97,5 m	95,5 m	232,3 pkt
3.	19 stycznia	2020	Zaō	Yamagata	K-95	HS-102	99,0 m	95,0 m	226,5 pkt
4.	6 listopada	2022	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	129,0 m	126,0 m	262,3 pkt
5.	28 grudnia	2022	Villach	Villacher Alpenarena	K-90	HS-98	91,5 m	95,5 m	257,9 pkt
6.	29 grudnia	2022	Villach	Villacher Alpenarena	K-90	HS-98	94,5 m	94,5 m	260,2 pkt
7.	1 stycznia	2023	Ljubno	Logarska dolina	K-85	HS-94	93,5 m	89,5 m	253,4 pkt
8.	15 stycznia	2023	Zaō	Yamagata	K-95	HS-102	96,0 m	98,5 m	230,1 pkt
9.	10 lutego	2023	Hinzenbach	Aigner-Schanze	K-85	HS-90	91,5 m	89,5 m	254,4 pkt
10.	1 stycznia	2024	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	132,5 m	129,0 m	272,1 pkt
11.	13 stycznia	2024	Sapporo	Ōkurayama	K-123	HS-137	115,5 m	119,5 m	195,7 pkt
12.	27 stycznia	2024	Ljubno	Logarska dolina	K-85	HS-94	91,0 m	90,5 m	269,3 pkt
13.	24 lutego	2024	Hinzenbach	Aigner-Schanze	K-85	HS-90	88,5 m	92,0 m	243,1 pkt
14.	25 lutego	2024	Hinzenbach	Aigner-Schanze	K-85	HS-90	90,0 m	90,5 m	246,6 pkt
15.	21 marca	2024	Planica	Srednija velikanka	K-95	HS-102	100,5 m	103,5 m	244,9 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Źródło^[7]^[4]
Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwyciężczyni
1.	11 grudnia	2015	Niżny Tagił	Aist	K-90	HS-100	89,5 m	96,5 m	227,8 pkt	3.	14,8 pkt	Daniela Iraschko-Stolz
2.	12 marca	2019	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-123	HS-140	139,0 m	128,5 m	255,9 pkt	3.	15,8 pkt	Maren Lundby
3.	14 marca	2019	Trondheim	Granåsen	K-124	HS-138	132,5 m	128,0 m	257,9 pkt	3.	16,2 pkt	Maren Lundby
4.	7 grudnia	2019	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-123	HS-140	129,0 m	132,0 m	256,4 pkt	2.	24,4 pkt	Maren Lundby
5.	11 stycznia	2020	Sapporo	Ōkurayama	K-123	HS-137	127,5 m	134,0 m	271,1 pkt	3.	8,5 pkt	Marita Kramer
6.	12 stycznia	2020	Sapporo	Ōkurayama	K-123	HS-137	135,5 m	130,0 m	250,8 pkt	1.	–
7.	17 stycznia	2020	Zaō	Yamagata	K-95	HS-102	97,5 m	95,5 m	232,3 pkt	1.	–
8.	19 stycznia	2020	Zaō	Yamagata	K-95	HS-102	99,0 m	95,0 m	226,5 pkt	1.	–
9.	25 stycznia	2020	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-97	90,0 m	93,5 m	240,8 pkt	3.	6,8 pkt	Chiara Hölzl
10.	26 stycznia	2020	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-97	92,5 m	93,0 m	241,1 pkt	2.	17,9 pkt	Maren Lundby
11.	8 lutego	2020	Hinzenbach	Aigner-Schanze	K-85	HS-90	86,5 m	86,5 m	237,4 pkt	3.	12,9 pkt	Chiara Hölzl
12.	9 lutego	2020	Hinzenbach	Aigner-Schanze	K-85	HS-90	87,0 m	88,5 m	247,8 pkt	2.	3,2 pkt	Chiara Hölzl
13.	23 lutego	2020	Ljubno	Logarska dolina	K-85	HS-94	92,0 m	89,0 m	252,7 pkt	2.	2,1 pkt	Maren Lundby
14.	5 listopada	2022	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	125,5 m	126,5 m	243,1 pkt	3.	8,4 pkt	Silje Opseth
15.	6 listopada	2022	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	129,0 m	126,0 m	262,3 pkt	1.	–
16.	3 grudnia	2022	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-90	HS-98	95,0 m	97,0 m	250,2 pkt	2.	9,9 pkt	Katharina Althaus
17.	4 grudnia	2022	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-123	HS-140	135,5 m	130,5 m	250,9 pkt	3.	8,7 pkt	Silje Opseth
18.	28 grudnia	2022	Villach	Villacher Alpenarena	K-90	HS-98	91,5 m	95,5 m	257,9 pkt	1.	–
19.	29 grudnia	2022	Villach	Villacher Alpenarena	K-90	HS-98	94,5 m	94,5 m	260,2 pkt	1.	–
20.	31 grudnia	2022	Ljubno	Logarska dolina	K-85	HS-94	90,5 m	93,5 m	258,8 pkt	2.	0,9 pkt	Anna Odine Strøm
21.	1 stycznia	2023	Ljubno	Logarska dolina	K-85	HS-94	93,5 m	89,5 m	253,4 pkt	1.	–
22.	7 stycznia	2023	Sapporo	Ōkurayama	K-123	HS-137	122,0 m	126,5 m	249,7 pkt	3.	14,1 pkt	Katharina Althaus
23.	8 stycznia	2023	Sapporo	Ōkurayama	K-123	HS-137	129,0 m	121,0 m	225,7 pkt	3.	6,4 pkt	Silje Opseth
24.	13 stycznia	2023	Zaō	Yamagata	K-95	HS-102	93,5 m	94,5 m	231,8 pkt	2.	8,5 pkt	Alexandria Loutitt
25.	15 stycznia	2023	Zaō	Yamagata	K-95	HS-102	96,0 m	98,5 m	230,1 pkt	1.	–
26.	29 stycznia	2023	Hinterzarten	Rothaus-Schanze	K-100	HS-111	107,5 m	103,5 m	244,7 pkt	3.	10,0 pkt	Anna Odine Strøm
27.	10 lutego	2023	Hinzenbach	Aigner-Schanze	K-85	HS-90	91,5 m	89,5 m	254,4 pkt	1.	–
28.	11 lutego	2023	Hinzenbach	Aigner-Schanze	K-85	HS-90	87,5 m	90,0 m	235,5 pkt	2.	0,1 pkt	Chiara Kreuzer
29.	17 lutego	2023	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-97	90,0 m	93,0 m	238,6 pkt	2.	12,4 pkt	Katharina Althaus
30.	18 lutego	2023	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-97	86,5 m	–	97,1 pkt	2.	1,0 pkt	Anna Odine Strøm
31.	15 marca	2023	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-123	HS-140	133,0 m	127,0 m	242,1 pkt	3.	9,0 pkt	Katharina Althaus
32.	1 stycznia	2024	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	132,5 m	129,0 m	272,1 pkt	1.	–
33.	3 stycznia	2024	Villach	Villacher Alpenarena	K-90	HS-98	88,0 m	95,0 m	236,7 pkt	2.	26,0 pkt	Nika Prevc
34.	4 stycznia	2024	Villach	Villacher Alpenarena	K-90	HS-98	94,5 m	91,5 m	255,3 pkt	2.	20,3 pkt	Nika Prevc
35.	13 stycznia	2024	Sapporo	Ōkurayama	K-123	HS-137	115,5 m	119,5 m	195,7 pkt	1.	–
36.	27 stycznia	2024	Ljubno	Logarska dolina	K-85	HS-94	91,0 m	90,5 m	269,3 pkt	1.	–
37.	28 stycznia	2024	Ljubno	Logarska dolina	K-85	HS-94	90,0 m	92,0 m	271,7 pkt	2.	5,1 pkt	Nika Prevc
38.	24 lutego	2024	Hinzenbach	Aigner-Schanze	K-85	HS-90	88,5 m	92,0 m	243,1 pkt	1.	–
39.	25 lutego	2024	Hinzenbach	Aigner-Schanze	K-85	HS-90	90,0 m	90,5 m	246,6 pkt	1.	–
40.	1 marca	2024	Lahti	Salpausselkä	K-116	HS-130	118,0 m	128,5 m	239,8 pkt	3.	14,3 pkt	Nika Križnar
41.	10 marca	2024	Oslo	Holmenkollbakken	K-120	HS-134	123,5 m	123,0 m	231,4 pkt	3.	10,8 pkt	Eirin Maria Kvandal
42.	12 marca	2024	Trondheim	Granåsen	K-94	HS-105	96,0 m	99,5 m	255,4 pkt	2.	0,6 pkt	Eirin Maria Kvandal
43.	13 marca	2024	Trondheim	Granåsen	K-124	HS-138	124,5 m	126,0 m	256,8 pkt	3.	3,4 pkt	Nika Prevc
44.	21 marca	2024	Planica	Srednija velikanka	K-95	HS-102	100,5 m	103,5 m	244,9 pkt	1.	–

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

stan na 24 listopada 2024

Źródło^[7]^[4]
Sezon 2014/2015
													punkty
15	q	5	4	19	6	9	10	4	6	5	9	10	408
Sezon 2015/2016
																	punkty
7	3	14	25	15	4	4	21	35	21	38	26	9	34	16	23	33	313
Sezon 2016/2017
																			punkty
31	34	q	30	-	-	q	40	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	1
Sezon 2017/2018
															punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	36	33	35	22	-	27	32	13
Sezon 2018/2019
																								punkty
7	10	4	18	12	5	4	12	4	9	4	17	10	7	13	12	6	11	3	3	5	8	9	11	825
Sezon 2019/2020
																punkty
2	5	11	3	1	1	1	3	2	4	13	3	2	2	6	4	1029
Sezon 2020/2021
													punkty
-	-	-	-	-	-	-	7	7	-	-	-	-	72
Sezon 2021/2022
																			punkty
36	9	8	5	9	11	8	9	10	24	-	-	-	13	13	17	23	-	-	315
Sezon 2022/2023
																										punkty
3	1	2	3	7	1	1	2	1	3	3	2	1	13	3	10	13	1	2	2	2	11	12	11	3	4	1662
Sezon 2023/2024
																								punkty
-	-	-	-	4	1	2	2	1	8	9	1	2	13	-	1	1	3	5	3	2	3	9	1	1305
Sezon 2024/2025
																										punkty
6	8																									72
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja q – dyskwalifikacja w kwalifikacjach q – zawodniczka nie zakwalifikowała się - – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

stan na 22 listopada 2024

Źródło^[7]^[4]
Sezon 2019/2020
Sezon 2019/2020			1	1
Sezon 2020/2021
Sezon 2020/2021		-	3	-
Sezon 2021/2022
Sezon 2021/2022		3	-	-
Sezon 2022/2023
Sezon 2022/2023		1	1	2
Sezon 2023/2024
Sezon 2023/2024				3
Sezon 2024/2025
Sezon 2024/2025	3
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8 (Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12) - – zawodniczka nie wystartowała

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[6]
2019	5.
2020	3.
2022	16.
2023	9.
2024	3.

Turniej Sylwestrowy

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[4]
2021/2022	9.
2022/2023	1.

Korona Alp

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[4]
2021/2022	38

Turniej Dwóch Nocy

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[4]
2023/2024	2.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[8]
2015	23.
2016	29.
2018	26.
2021	10.
2022	11.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	17 września	2022	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-97	92,5 m	88,5 m	233,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwyciężczyni
1.	17 września	2022	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-97	92,5 m	88,5 m	233,5 pkt	1.	–

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

stan po zakończeniu LGP 2024

Źródło^[7]^[4]
2015
					punkty
6	-	-	-	-	40
2016
			punkty
15	-	-	16
2018
					punkty
-	-	30	9	-	30
2021
							punkty
4	4	11	-	-	-	6	164
2022
					punkty
-	-	-	1	-	100
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja q – dyskwalifikacja w kwalifikacjach q – zawodniczka nie zakwalifikowała się - – zawodniczka nie wystartowała

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[9]
2014/2015	5.
2017/2018	12.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwyciężczyni
1.	13 grudnia	2014	Notodden	Tveitanbakken	K-90	HS-100	95,0 m	96,5 m	245,0 pkt	2.	8,0 pkt	Daniela Iraschko-Stolz

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Źródło^[7]^[4]
Sezon 2014/2015
				punkty
5	2	-	-	125
Sezon 2017/2018
						punkty
-	-	12	18	10	11	85
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja - – zawodniczka nie wystartowała

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[9]
2019	5.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	21 września	2019	Stams	Brunnentalschanzen	K-105	HS-115	109,5 m	107,5 m	253,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwyciężczyni
1.	21 września	2019	Stams	Brunnentalschanzen	K-105	HS-115	109,5 m	107,5 m	253,5 pkt	1.	–

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

Źródło^[7]^[4]
2019
							punkty
-	-	-	-	-	1	4	150
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja - – zawodniczka nie wystartowała

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[10]
2014/2015	27.
2017/2018	12.
2018/2019	64.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup

Źródło^[7]^[4]
Sezon 2014/2015
										punkty
13	11	9	12	-	-	-	-	-	-	95
Sezon 2017/2018
													punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	6	6	4	4	-	180
Sezon 2018/2019
												punkty
13	16	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	35
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja - – zawodniczka nie wystartowała

Uwagi

↑ Skład zespołu: Chiara Hölzl, Daniela Iraschko-Stolz, Eva Pinkelnig i Jacqueline Seifriedsberger
↑ Skład zespołu: Philipp Aschenwald, Daniela Iraschko-Stolz, Stefan Kraft i Eva Pinkelnig
↑ Skład zespołu: Chiara Kreuzer, Julia Mühlbacher, Eva Pinkelnig i Jacqueline Seifriedsberger
↑ Skład zespołu: Stefan Kraft, Eva Pinkelnig, Jan Hörl i Chiara Kreuzer

Przypisy

↑ ^a ^b Eva PINKELNIG. skokipolska.pl. [dostęp 2024-11-27].
↑ Adam Bucholz: Raw Air Pań w Vikersund: Alexandria Loutitt rekordzistką świata! [WIDEO]. skijumping.pl, 2023-03-18. [dostęp 2023-03-18].
↑ Adrian Dworakowski: Eva Pinkelnig: "Nadal nie mogę w to uwierzyć". skijumping.pl, 2015-05-08. [dostęp 2021-04-11].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p Adam Kwieciński: PINKELNIG Eva 1988.05.27 AUT. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-11-27].
↑ Österreichische Meisterschaften 2015 Sprunglauf und Nordische Kombination Villach - SV Achomitz/ŠD Zahomc SPRUNGLAUF DAMEN OFFIZIELLE ERGEBNISSE. ewoxx.com, 2015-10-25. [dostęp 2016-07-13]. (niem.).
↑ ^a ^b PINKELNIG Eva - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-03-13]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h PINKELNIG Eva - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-11-27]. (ang.).
↑ PINKELNIG Eva - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-03-13]. (ang.).
↑ ^a ^b PINKELNIG Eva - Athlete Information; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-03-13]. (ang.).
↑ PINKELNIG Eva - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-03-13]. (ang.).

Bibliografia

PINKELNIG Eva - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-11-27]. (ang.).
Adam Kwieciński: PINKELNIG Eva 1988.05.27 AUT. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-11-27].

[ms19-6] Skład zespołu: Chiara Hölzl, Daniela Iraschko-Stolz, Eva Pinkelnig i Jacqueline Seifriedsberger

[ms19miesz-7] Skład zespołu: Philipp Aschenwald, Daniela Iraschko-Stolz, Stefan Kraft i Eva Pinkelnig

[ms23-8] Skład zespołu: Chiara Kreuzer, Julia Mühlbacher, Eva Pinkelnig i Jacqueline Seifriedsberger

[ms23miesz-9] Skład zespołu: Stefan Kraft, Eva Pinkelnig, Jan Hörl i Chiara Kreuzer

[ur-1] Eva PINKELNIG. skokipolska.pl. [dostęp 2024-11-27].

[rekord-2] Adam Bucholz: Raw Air Pań w Vikersund: Alexandria Loutitt rekordzistką świata! [WIDEO]. skijumping.pl, 2023-03-18. [dostęp 2023-03-18].

[treningi-3] Adrian Dworakowski: Eva Pinkelnig: "Nadal nie mogę w to uwierzyć". skijumping.pl, 2015-05-08. [dostęp 2021-04-11].

[kwiec-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p Adam Kwieciński: PINKELNIG Eva 1988.05.27 AUT. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-11-27].

[aut15-5] Österreichische Meisterschaften 2015 Sprunglauf und Nordische Kombination Villach - SV Achomitz/ŠD Zahomc SPRUNGLAUF DAMEN OFFIZIELLE ERGEBNISSE. ewoxx.com, 2015-10-25. [dostęp 2016-07-13]. (niem.).

[pś-10] PINKELNIG Eva - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-03-13]. (ang.).

[fis-11] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h PINKELNIG Eva - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-11-27]. (ang.).

[lgp-12] PINKELNIG Eva - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-03-13]. (ang.).

[coc-13] PINKELNIG Eva - Athlete Information; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-03-13]. (ang.).

[fc-14] PINKELNIG Eva - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-03-13]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[a]

[b]

[c]

[d]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]